Heimilisritið - 01.12.1951, Síða 16

Scales rak hann úr vistinni fyrir
að stela frá honum korni“.
„Eg býst þó við, að hann hafi
ekki vitað, að það' var Tommi,
sem hann hitti. Hann og Tommi
hafa alltaf verið betri vinir en
hann átti skilið“.
Pétur Crouch var nú staðinn
u[)p og horfði gegnum rifuna í
hurðinni. Hann sá, að María
Adis reis með erfiðismunum á
fætur, stóð við borðið og horfð'i
í andlit sonar síns. Það var eins
og heil eilífð liði, meðan hún
stóð þarna. Hann sá, að hún
stakk hendinni í vasann á svunt-
unni, þar sem hún iiafði látið
lykilinn að skúrnum.
„Boormans-bræðurnir fóru að
elta Pétur“, sagði Vidler til þess
að rjúfa þögnina. „Þeir höfðu
grun um, hvert hann hefði farið.
Það er víst ekki hætt við, að
hann liafi komið hingað? Þér
hafið ekki séð hann í kvöld,
frú?“
Það var þögn.
„Nei“, sagð'i hún. „Eg hef
ekki séð hann, ekki síðan á
þriðjudaginn. Hún tók höndina
upp úr vasanum.
„Jæja, við skulum fara og ná
í hana Gain. Yður finnst sjálf-
sagt betra, að hún sé hjá yður“.
María Adis kinkaði kolli.
„Viljið þið bera hann þangað
inn áður?“ sagði hún og benti
á svefnherbergisdyrnar.
Mennirnir tóku börurnar upp
og báru þær inn í næsta her-
bergi. Síðan tóku þeir hver um
sig þegjandi í höndina á móður-
inni og fóru burt.
Hún beið, þangað til þeir
höfðu lokað á eítir sér. Þá kom
hún að skúrdyrunum. Pétur fór
enn einu sinni að skjálfa. Hann
gat ekki afborið þetta. Nei,
hann vildi heldur hanga í gálg-
anum en mæta Maríu Adis aug-
liti til auglitis. Hann heyrði lykl-
inum stungið í skrána, og það lá
við, að hann æpti upp.
En hún kom ekki inn. Hún
sneri aðeins lyklinum í skránni,
gekk síðan þvert um eldhúsið
þungum skrefum og lokaði sig
inni í herberginu, þar sem líkið
af Tomma var.
Pétur Crouch vissi, hvað
liann átti að gera — hið eina,
sem hún vildi, að hann gerði,
hið eina, sem hami gat gert.
Hann opnaði dyrnar og gekk
hljóðlega út.
ENDIB
HVERNIG KONAN SPYR
Þegar hún er tvítng: — Hvernig er
hann . ..?
Þegar htin er þritug: — HvaS er
hann .. .?
Þegar hún er fertug: — Hvar er
hann ... .?
14
HEIMILISRITIÐ