Heimilisritið - 01.12.1951, Qupperneq 21

Hér birtist útdráttur úr grein, scm amerísku
ritböfnndarnir Jagues Bacal og Luise Stoane
hafa skrifaS um —
Hinar raunverulegu orsakir
hjónaskilnaða
FYRIR nokkrum árum var
gerð nákvæm rannsókn meðal
fráskilinna karla og kvenna í
Bandaríkjunum á orsök hjóna-
skilnaða. Margt óvænt kom í
ljós, sem gefur til kynna, að á
seinni árum hafi viðhorfið til
hjónabandsmálanna gerbreytzt.
Ein spurningin, sem svara
átti, var þessi: „Hver var hin
raunverulega orsök þess, að
hjónabandið leystist upp?“
Þriðjungur kvennanna svarar:
„Maðurinn minn vildi ekki taka
á sig ábyrgð hjónabandsins“.
Onnur spurningin var þessi:
„Hvort ykkar fór fram á skiln-
að?“ Þriðjungur karlmannanna
taldi sig sjálfa hafa gert það
(tæplega helmingur segir að kon-
an hafi gert það), en þrír fjórð'u
hlutar kvennanna segist hafa
verið frumkvöðlarnir (tæpur
þriðjungur, að eiginmaðurinn
hafi krafizt skilnaðar).
Þetta eru nokkrar af þeim
staðreyndum, sem vekja mesta
athygli. Við vorurn þó ekki á-
nægð með þessar niðurstöður og
fórum sjálf á fund hinna von-
sviknu kvenna og karla og leit-
uðum nánari skýringa.
Það kom í ]jós í viðtölum, að
lijónaskilnaður er varhugavert
spor, sem skilur eftir beizkju,
gremju og sárindi í huga.
Fyrir aldarhelmingi var hjóna-
skilnaður hneyksli, en nú hefur
almenningsálitið breytzt mjög.
Aður var hjónaskilnaður mál,
sem talað var um í lágum hljóð-
um og með vandlætingarsvip,
enda var ekki gripið til þess
ráðs, nema eitthvað alveg sér-
stakt og hræðilegt kæmi fyrir
og því þó frestað í lengstu lög.
Nútímakonan er hinsvegar
ekki lengi að ákveða sig, a. m.
k. ekki í Bandaríkjunum. Styrj-
aldirnar eiga mikinn þátt í því.
Fjöldi hjónaskilnaðanna veldur
því einnig, að nú er aðskilnaður
DESEMBER, 1951
19