Heimilisritið - 01.12.1951, Side 33

Denham ræskti sig íbygginn.
„Við getum skreytt kofann
með marglitum lömpum svo
hann verði kínverskari. Sá
gamli á auðvitað að leika fant-
inn, en ég á að' vera aðdáandi
gula blómsins. Þú verður að
ieggja til gamansemina og koma
fram sem sportsjúkur Englend-
ingur. Við getum skipzt á um
að snúa upp filmuna.
„En hvernig ætlarðu að fá
krókódílinn Móses til að vera
með?“ spurði Movne. „Ef þú
getur fengið hann til að bíta eina
kjaftfylli af löppunum á gamla
þorparanum þarna inni, þá skal
ég fyrirgefa honum meðferðina
á dóttur sinni“.
Denham nagaði blýantinn
liugsandi.
„Við gætum máske fengið
krókódílinn til að elta þig hing-
að upp að kofanum. Eg kann-
ast við þessi Queenslands
skrímsli. Eg gæti bezt trúað, að
sá gamli væri búinn að hálf-
temja eitthvert þeirra. Hann
kallar það Móses og gefur því
að eta og getur sjálfsagt fengið
það til að koma, þegar hann kall-
ar. Viltu ekki einn tebolla enn,
Moyne?“
Kínverjinn kom út í silkikápu,
sem tók honum á hæla. Hann
kom með korn í skál og stráði
því fyrir hænsni, sem komu
hlaupandi út úr stargresinu.
Denham virti hann fyrir sér um
stund og ræskti sig svo.
„Segir mér, Moon, hafið þér
nokkurn tíma Ieikið?“
Kínverjinn setti skálina á
jörðina og hneigði sig þannig,
að leikari hefði átt örðugt með
að herma það eftir honum.
,J>ig mig prófa dálítið, ég
leika með fiðrildi og sveifla blý-
stöngum á fæti. Eg líka fvrir
löngu leika í mikið fínu stykki
í Peking. Minn leikur fá marga
til að gráta, þeir mikið gráta í
heilan tíma“.
„Já, ég hef líka komið fólki
til að gráta“, játaði Denham og
andvai-paði. „Ég er að hugsa um
dálítinn kínverskan leik með
ekta krókódíl, sem á að berja
halanum og elta vin minn hérna,
svo hann óski sér aftur heim til
grænu eyjarinnar sinnar“.
Kínverjinn kinkaði kolli af
skilningi og krosslagði hendurn-
ar á brjóstinu.
„Þér segja mér leikinn og ég
sjá hvort hann vera góður fyrir
mig“.
Denham sá skugga Wing
Moon brégða fyrir í kofadyrun-
um. Hún teygði fram höfuðið,
eins og hún væri að hlusta. Hann
hóstaði og var á báðum áttum.
„Ég vil heldur koma aftur í
kvöld með leikritið vélritað, svo
skal ég lesa það fyrir yður. Á
morgun getum við svo prófað
DESEMBER, 1951
31