Heimilisritið - 01.12.1951, Page 36

minn kom hingað til að verða
ríkur, en ég get ekki komizt til
þeirra, af því ég hef enga pen-
inga, skilur herrann efalaust“.
Denham neyddi sig til að
hugsa um kvikmyndaleikritið
til þess að' komast hjá spuming-
unni, sem leitaði á hann. Hann
vorkenndi Wing Moon mjög og
langaði til að hjálpa henni til að
komast burt, en af viðskipta-
ástæðum gat hann ekki strax
látið undan sínum eigin tilfinn-
ingum.
Þau voru komin að skúrnum.
Hann stóð við ós og þar uxu
mangovtré og kaktusar. Hæg
gola bærði vatnsyfirborðið. í
sandinum stóð stór legustóll.
Wing Moon settist hjá skúrn-
um. Hún fór strax að leika sér
að sandinum eins og bam, en
Denham fleygði sér í stólinn og
kveikti í sígarettu.
Reglubundið ölduhljóð sjáv-
arins róaði taugar hans, og lágt
raul Wing Moon jók á yndis-
leika hitabeltisnæturinnar.
Hann hallaði höfðinu aftur á
bak til að soga að sér svalt loft-
ið, og fann í sama vetfangi, að
kyrkjandi taki var læst um háls-
inn á honum. Svartir armar
lögðust um brjóstið og hand-
leggina á honum. Blandaðri á-
kafri suðu fyrir eyrum sér,
heyrði hann ráma rödd Willy
Moon.
„Þetta var eins létt og að
veiða grís. Ef þér hreyfið einn
fingur, brotnar hálsinn á yður
strax. Svona!“
Denham fann, að reipi var
með furðulegri leikni vafið um
handleggi hans og fætur og síð-
an um stólinn, svo brakaði í
lionum. Hann sá stóran svert-
ingja og skildi, að Willy var ekki
einn um þetta. Honum lá við
að kafna af gremju yfir að hafa
gengið í þessa gildru. Þetta var
beinlínis ótrúlegt — svívirðilegt!
„Þetta var ekki með í kvik-
myndinni, Willy Moon“, gat
hann stunið upp. „Hvað á þetta
að þýða?“
Kínverjinn og aðstoðannaður
hans hertu á böndunum, og svo
sneri hann sér að dóttur sinni,
en hún var þá farin. Hann rak
upp ráman hlátur.
„Það verður dýrt, ef þér kom-
ið til að fífla dóttur mína. Ég
mikið reiður“.
„Ég hef ekki gert neitt á hluta
dóttur yðar, Willy Moon. Leys-
ið þessa bölvaða hnúta svo við
getum talað saman af viti. Þér
vitið til hvers ég kom hingað!“
í stað þess að svara, hvarf
Kínverjinn ásamt aðstoðar-
manni sínum. Denham sat al-
veg kyrr, því ef hann reyndi að
hreyfa sig, ætluðu reipin að
hengja hann. Þrátt fyrir gremj-
una gat hann ekki fengið sig til
34
HEIMILISRITIÐ