Heimilisritið - 01.12.1951, Síða 58

til hvílu í herbergi hans — her-
berginu, sem hann lézt í. Þetta
er ósk hans á dánarbeði.“
Erfingi Clencliff-hallar
„JÆJA,“ sagði Cicily í stytt-
ingi. „Það er nú það,“ um leið
og hópurinn stóð á fætur og
Annabelle handlék vandræða-
lega umslagið, sem Mammy
Pleasant hafði rétt henni.
„Mig langaði ekki að eignast
peninga þessa gamla fábjána,
hvað sem öðru líður,“ sagði Su-
san í æstu skapi, „en hvað var
átt við með „heilbrigð á sál“ og
„ekki fær um“ eins og stóð í
erfðaskránni, Crosby?“
„Nú, hann tók svona til orða
í erfðaskránni af því honum var
kunnugt um, að allir ættingjar
hans álitu hann ekki með réttu
ráði, hann nefndi einnig vissan
lækni, sem á að rannsaka erf-
ingjann."
„Nú veit ég að hann var brjál-
aður,“ hrópaði Susan og sló í
borðið. „Ekki tæki ég við því,
þótt ungfrú West byði mér
helming eignanna.“
„Nei, ég fullvissa yður um, að
hann var ekki brjálaður,“ svar-
aði Crosby,“ en hann vissi, að
það var vottur af geðveiki í
ættinni, og hann óskaði ekki
eftir að erfingi hans tæki út
sömu kvalir og hann sjálfur.
Hann talaði oft um þetta við
mig. Þetta hafði gagntekið
hann.“
„Jæja þá,“ anzaði hin óbug-
andi Susan, „hvað haldið þér að
hafi verið í umslaginu, sem
þessi kvenskratti fékk henni
rétt áðan?“
„Ég get ekki ímyndað mér
það,“ svaraði lögfræðingurinn
rólega. „nema það hafi verið
eitthvað viðvíkjandi West-dem-
öntunum frægu. Þeim er kom-
ið fyrir í hálsmeni, og meðal
þeirra eru hinir dýrustu smar-
agðar. Þeir eru óhemju verð-
mætir.“
„Ó, já, ég man,“ greip Cicily
fram í, „mamma sagði mér frá
þeim, þeir eru mjög gamaldags,
erfðagripir, mörg hundruð ára
gamlir. Hvernig var það, hurfu
þeir ekki, eða var stolið eða eitt-
hvað þessháttar?“
„Ég er hræddur um að gamli
maðurinn hafi óttazt eitthvað í
þá átt,“ sagði Harry um leið og
hann nálgaðist hópinn,“ og þess
vegna hefur hann falið þá. Ég
efast um að hann hafi verið svo
vitlaus.“
„Ha,“ hrópaði Susan,“ að af-
henda þessari nom. bréf, sem
segir til um hvar þeir eru faldir,
og bréfið á að afhenda eftir tutt-
ugu ár. Hvað er þá vitfirring?
Ég get sagt ykkur það, að mað-
urinn var brjálaður. Ég hef enga
trú á, að erfðaskráin sé gild eft-
56
HEIMILISRITIÐ