Heimilisritið - 01.10.1954, Blaðsíða 12

Heimilisritið - 01.10.1954, Blaðsíða 12
klúbbsins var háttsettur í utan- ríkisráðuneytinu. Ég vissi ekk- ert um alþjóðastjórnmál, en ég hlustaði á hann og skaut inn 1: „Auðvitað, það er eina lausnin“. Og: „Hvað verður næst?“ Einu sinni sagði ég bara út 1 hött: „En hvað um Afghanistan?11 í næstu 15 mínútur sagði hann mér frá Afghanistan. Á leiðinni út mætti hann öðrum kunningja mínum, og sagði í aðdáunartón: „Það er alveg furðulegur maður þessi Billingsley. Þú myndir ekki trúa, að veitingahúseigandi væri svóna vel að sér í nútímapóli- tík.“ HVAÐ um stærð samkvæmis- ins? Því fleira fólk, því auðveld- ara fyrir hvern og einn að finna hæfilegan félaga. Og það er örf- andi að vera í fjölmennum hóp. Ef þú hefur aðeins fáa gesti í stórri stofu, þá láttu þá sitja nálægt hverjum öðrum. Engum líður verulega vel í hálftómri stofu, veitingasal eða leikhúsi. ÞÝÐINGARMESTA andar- takið fyrir gestina, einkum fyr- ir þá, sem fáa þekkja, er þegar þeir koma inn. Einhver verður að vera til staðar til að bjóða þá velkomna og kynna þá öðr- um. Húsráðendur ættu að setja einhvern í sinn stað, þegar hann eða hún þurfa að víkja sér frá til að ná í drykkjarföng eða líta eftir, hvað sé að brenna í eld- húsinu. Heilsaðu hverjum gesti með nafni. Ef þú hefur efni á, þá gefðu hverjum karlmanni rós, og hverjum kvenmanni gardeníu. Þetta skapar strax með gestun- um þá þægilegu tilfinningu, að þetta sé vissulega alveg sérstakt samkvæmi. Kynntu fólkið fljótt, en segðu ekki aðeins: „Frú Jónson, má ég kynna herra Jón Jónsson.“ Seg- ið fólkinu eitthvað hvert frá öðru — það sakar ekki að gefa í skyn, að þessi eða hinn sé merki- legri persóna, en hann í raun- inni er. Leitaztu við að koma saman fólki með sameiginleg áhuga- mál, með því að segja til dæmis: „Þið eruð bæði úr sömu sveit,“ „Þið hafið bæði áhuga fyrir leik- list,“ eða eitthvað á þessa leið, eftir því sem við á. Dreifðu gestunum og láttu þá blandast. Láttu stólana standa þannig, að ekki verði fleiri en þrír eða fjórir saman. Því fleiri stólar, því betra. Þegar gestimir verða alltaf að húka á sama stað, lognast samkvæmið venjulega útaf. GÓÐUR gestgjafi er sá, sem 10 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.