Heimilisritið - 01.10.1954, Blaðsíða 19

því að tala við hana á þennan
hátt.
Ég held það hafi verið frá
þessari stundu, að ég tók að
reyna að vekja á mér athygli
með því að vera hortugur og
ófyrirleitinn . . .“
Sennilega hefur í þessu til-
felli stolt og sjálfsvirðing
drengsins verið orðin ótraust
áður en þetta slys henti hann.
En það er alls ekki óalgengt, að
bam, sem verður fyrir fyrirlitn-
ingu og ásökunum opinberlega,
reyni að ná sér niðri með slíku
framferði.
Stundum bregzt barnið hins
vegar þannig við, ef sjálfsvitund
þess er særð, að það missir sjálfs-
traust.
KONA nokkur, sem leitaði til
geðlæknis vegna feimni og fram-
taksleysi, sagði þessa sögu:
„Einu sinni teiknaði ég mynd
fyrir mömmu — ég var þá fimm
eða sex ára. Það var mynd af
húsinu okkar. Ég fór með mynd-
ina til hennar, þegar hún var að
tala við nágranna okkar. Ég tog-
aði í pilsið hennar þangað til
hún tók eftir mér, og rétti henni
myndina. Hún leit á hana og
sagði: „Vertu ekki að ónáða mig
með vitleysu, þegar ég er að tala
við fólk, María — það er ljótt.
Taktu blaðið og farðu eitthvert
að leika þér.“ Ég var aum og
skömmustuleg. Ég hafði verið
hreykin af myndinni, en nú
vissi ég, að hún var einksis virði.
Mér fannst líka ég vera einskis
virði . .
Já, smáatvik eins og þetta,
getur breytt tilfinningu barns
gagnvart sjálfu sér úr stolti í
blygðun.
Bamið þitt er smækkuð mynd
af fullorðinni persónu. Eins og
allar aðrar mannlegar verur,
þarf það að finna, að það sé ein-
hvers virði, að það sé fært um
að gera vissa hluti, að hugmynd-
ir þess og skoðanir eigi rétt á
sér, að það eigi tilkall til virð-
ingar sem persóna. Það getur
því aðeins þroskað með sér
sjálfsvirðingu, að því sé sýnd
virðing.
Virtu rétt barnsins til einka-
mála þess. Yfirsjónir þess og
refsingar ættu alls ekki að fara
öðrum á milli en ykkur tveim-
ur.
Virtu rétt barnsins til kurteisi.
Börn skynja fljótt og setja sig
upp á móti því viðhorfi sumra
mæðra, að þau sýni kurteisi, sem
þau fá ekki endurgoldna í sömu
mynt.
Mundu, að viðhorf barnsins til
sjálfs sín — sjálfstraust þess og
sjálfsvirðing — mótast að miklu
leyti af því viðmóti, sem þú sýn-
OKTÓBER, 1954
17