Heimilisritið - 01.10.1954, Síða 41

foreldrum sínum í ráðaleysi, án
þess svo mikið sem spyrja um
heilsu þeirra eða afkomu yfir-
leitt. . . .?“
Þegar íbúar Fíladelfíu flúðu
undan sjúkdómnum í ofsa og
angist, og þorðu ekki að koma
náiægt nágrönnum sínum af
hræðslu við sóttina, gerðu þeir
sér enga grein fyrir moskitó-
flugunum, sem voru hinir eigin-
legu sniitberar. Kuldatíð ársins
— „seint í september“, — stöðv-
aði farsóttina með því að eyða
flugunum (moskitóflugunum).
Það var ekki fyrr en árið 1881
sem moskitóflugan varð grun-
uð um að breiða út gulu-sóttina,
og árið 1900 varð það fyrst sann7
að á hana. Þá var fyrst mögu-
legt að hindra útbreiðslu þessa
sjúkdóms. Það var með því að
útrýma moskitóflugunni af ste-
gomiaætt. En það er hún sem
ber gulu-sóttina.
Meðferð sjúklinga þeirra sem
fá gulu-sóttina nú, gefur litlu
meiri árangur en árið 1793, þeg-
ar Benjamín Rush var í Fíla-
delfíu og reyndi lyf sín gegn
þessum sjúkdómi. Ef ekki væri
fyrir hendi vitneskja um það,
hvernig þessi sjúkdómur berst
manna á milli, myndum við vera
eins varnarlausir gegn honum
og forfeður okkar voru fyrr á
tímum. Siglingar myndu enn
Vinkonurnar
„Guð, ert þetta þú, Milla? Það
eru orðin sex ár síðan við sáumst.
Þú hefur sannarlega elzt.“
„Finnst þér það, Jóna? Já, ég
hefði ekki heldur þekkt þig aftur,
ef það hefði ekki verið af káp-
unni og hattinum.“
s_____________________________/
ganga suður fyrir Kap Horn, í
stað þess að stytta sér leið gegn-
um Panamaskurðinn. Og jafn-
vel þótt Panamaskurðurinn
hefði verið grafinn með miklum
fórnum mannslífa, þá myndi
gula-sóttin ein hafa gert það að
verkum, að New York og San
Fransisko hefðu lokað höfnum
sínum algjörlega fyrir öllum
skipum, sem hefðu farið gegn-
um þennan skurð.
Fyrir menninguna eru varnir
gegn pestum og drepsóttum engu
minna virði en kunnáttan til að
færa sér gufuafl og rafmagn í
nyt, og hvílir þó öll iðnfram-
leiðsla nútímans á þessu tvennu.
Á sama hátt og menn hafa náð
stjórn á þessum náttúruöflum
og beizlað þau í sína þágu, hafa
þeir einnig snúið einni af plág-
unum, eldi hins heilaga Antó-
níusar, sér til hagsbóta. Áður
var sjúkdómur þessi ein hin
hræðilegasta plága, sem gerði
fólk örkumla þúsundum saman
OKTÓBER, 1954
39