Heimilisritið - 01.10.1954, Side 58

svalirnar. Ortrud ávarpar liana
og þykist vera full iðrunar. Elsa
veitir henni fyrirgefningu sína
og lofar að korna því til vegar,
að Telramund verði veitt sakar-
uppgjöf. Elsa: „Ogæfukona“.
Ortrud áformar að koma því til
vegar, ,að Elsa spyrji brúðguma
sinn hinna forboðnu spurninga.
Dagur rennur og kallarar til-
kynna að konungurinn hafi gert
riddarann ókunna að hertoga í
Brabant. Þegar öllum undirbún-
ingi giftingarathafnarinnar er
lokið' og Elsa og fylgdarlið henn-
ar eru í þann veginn að ganga
inn í kirkjuna, gengur Ortrud
fram, ríkulega klædd, og ásakar
riddarann um að vera galdra-
mann og Telramund ásakar hann
um að hafa beitt ódrengskap í
viðureigninni við sig. Riddarinn
neitar að segja til sín. Elsa lýsir
fullu trausti sínu á honum og
þau ganga inn í kirkjuna.
III. þáttur
1. atriði. — Brúðhjónasahir
hallarinnar. Brúðlcaupstnarsinn
er leikinn. Brúðhjónin og fylgd-
arlið þeirra kemur inn og syngur
Brúðarkórsön ginn. Gestirnir
fara og brúðhjónin eru ein eftir.
Elsa hefur eigi gleymt fiýjunar-
orð'um Ortrudar og spyr nú
mann sinn hinna forboðnu
spurninga þrátt fyrir loforð sitt
og aðvaranir hans. Áður en lion-
um gefst tóm til að svara ryðst
Telramund með hóp samsæris-
manna inn og ræðst á riddarann,
sem sigrar þá auðveldlega og
fellir Telramund. Að því búnu
segir hann Elsu, harmi lostinn,
að hann muni nú skýra allt sitt
mál fyrir konungi.
2. atriði. - Á bökkum Schelde.
Konungurinn og liirðin bíð'a hins
nýja riddara, sem á að fvlgja
þeim til orustu. Hann kemur inn
í fylgd aðalsmanna, sem bera lík
Telramunds, og lýsir því yfir, að
hann sé Grals-riddarinn Lohen-
grin, sonur Parsifals, en Grals-
riddurunum sé einungis leyfð
fjarvera til sinna góðverka, og
fjarverandi megi þeir aðeins
vera meðan enginn þekkir þá,
en þar sem Elsa hafi nú spurt
sig hver hann sé, verði hann að
fara. Svanurinn kemur aftur og
Lohengrin kveður Elsu. „Kveðja
Lohengrins“. Ortrud lýsir því
yfir að svanurinn sé bróðir Elsu,
sem hún (Ortmd) hafi breytt
með töfrum. Lohengrin heyrir
þetta og krýpur í bæn. Dúfa
kemur' niður frá himnum og
svanurinn stingnr sér í fljótið, en
kemur aftur upp í líki Gott-
frieds. Þegar dúfan fylgir Lohen-
grin aftur til kastala Grals-ridd-
ara deyr Elsa í örmum bróður
síns. *
56
HEIMILISRITIÐ