Heimilisritið - 01.02.1957, Blaðsíða 46

Heimilisritið - 01.02.1957, Blaðsíða 46
„Þér hafið málningarklessu á nefinu,“ sagði hann. „Gerir ekkert til,“ sagði hún. „Lítið á myndina.“ „Það er mín mynd,“ sagði Jeff og hleypti brúnum. „Veit ég það,“ sagði hún. „Ég hugsaði mér að laga hana til.“ Hann starði á myndina. — „Fjandinn hafi það,“ viður- kenndi hann, „þér hafið lagað hana!“ En svo brosti hann allt í einu. „Kaup kaups, ég fékk níu pantanir!" Hún horfði á hann með ódul- inni undrun. „Níu!“ „Allar svart á hvítu,“ sagði hann stoltur og sýndi henni pöntunabókina. „Ekki svo smá- ar pantanir, heldur.“ „Það er stórkostlegt, fyrsta daginn,“ sagði hún. „Ég geri betur á morgun,“ sagði Jeff íbygginn. „Ég hef töluverða ánægju af því, satt að segja.“ „Og ég hef ánægju af þessu,“ sagði hún. Jeff athugaði myndina aftur. „Heyrið þér,“ sagði hann, „þér höfðuð öldungis rétt fyrir yður. Það gerðu hinir líka. Ég get ekki málað.“ Hún brosti blítt og skipti um umræðuefni. „E — ef þér viljið sýna mér, hvar hlutirnir eru, skal ég hita okkur te.“ Næsta morgun kom Anna snemma í vinnustofuna. Hún hugði gott til að skipta um verk- efni. Það gerði Jeff einnig, þeg- ar vel búinn til að fara út og selja í gríð og erg. „Heyrið annars, ég var að hugsa um yður í gærkvöldi,“ sagði hann. „Ég held ég hafi séð yður einhvei's staðar áður. Var það í listaskólanum?11 Hún roðnaði ofurlítið. „Það getur verið,“ sagði hún lágt. „Þér voruð þar, þegar pró- fessor, hvað-hann-heitir sagði mér, að ég myndi verða betri sölumaður en málari, og að ég yrði aldrei sæmilegur málari, þó ég málaði þangað til helvíti væri botnfrosið.“ „E-já,“ viðurkenndi hxin og horfði niður á skóna sína. „Jæja, jæja,“ sagði hann og kleip í vörina á sér. — „Mig drej’mdi yður líka í nótt. Mig di'eymdi, að ég byði yður út eitt kvöld, og þér sögðuð nei.“ Anna brosti. „Það er allt öf- ugt í draumum, er ekki svo?“ sagði hún. Jeff brqsti breitt og setti hatt- inn á ská á höfuðið. „Sjáumst seinna,“ sagoi hann og veifaði handleggnum. „Rétt núna þarf ég að taka á öllum mínum miklu sölumannshæfileikum.“ Hann stanzaði í dyrunum. — 44 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.