Heimilisritið - 01.04.1957, Síða 26

verður þú að taka afleiðingum
gerða þinna. Mér finnst and-
styggilegt til þess að hugsa, að
þú verður tekinn fastur, en þú
hefur fengið betri tækifæri en
flestir. Þú hefur bara ekki haft
vit á að notfæra þér þau. Viltu
vera svo góður að hjálpa mér
upp á herbergið mitt. Ég er far-
in að verða þreytt.
Hann hjálpaði henni út úr
stofunni og upp stigann. Síðan
fór hann aftur niður í dagstof-
una og hneig þar niður á stól.
Hann heyrði þunglamalegt
fótatak frænku sinnar 1 svefn-
herberginu fyrir ofan sig. Síð-
an heyrðist dynkur. Hún hafði
augsýnilega velt um stól. Þetta
var hrörlegt, gamalt hús, og
hann veitti því athygli, að ljósa-
krónan riðaði, þegar stólinn
datt. Bara hún mýndi sveigjast
ofurlítið meira einn góðan veð-
urdag, þegar frænkan sæti und-
ir henni og drepa hana! Hann
vissi, að honum var ánöfnuð
töluverð upphæð í erfðaskránni
hennar.
Hann flutti lítið borð undir
ljósakrónuna og fór að athuga
keðjurnar, sem hún hékk í. Þær
voru þrjár og festar í loftið með
krókum. Krókarnir voru skrúf-
aðir upp í kringlótta tréskífu,
sem var aftur skrúfuð upp í
loftið.
Ef losað væri um þessar skrúf-
ur, myndi aðeins vera tíma-
spursmál, hvenær ljósakrónan
félli niður.
Simon tók upp vasahnífinn
sinn og losaði um tvær af skrúf-
unum. Síðan hoppaði hann nið-
ur og setti borðið aftur á sinn
stað.
Við morgunverðarborðið dag-
inn eftir var frænkan mjög frá-
hrindandi, og skömmu seinna —
rétt áður en hann fór á skrif-
stofuna — sá hann hana setj-
ast við skrifborðið til að skrifa
bréf. Honum tókst að líta yfir
öxl hennar, og þá sá hann, að
utanáskriftin á bréfinu var til
Hargreaves lögfræðings fjöl-
skyldunnar. Það gat aðeins tákn-
að eitt: Að hún hafði ákveðið
að breyta erfðaskránni.
ALLAN daginn braut hann
heilann um, hvernig hann gæti
ráðið frænku sína af dögum.
Mánuðir gátu liðið áður en ljósa-
krónan dytti niður, og svo þeg-
ar það loksins skeði, yrði frænk-
an ef til vill alls ekki í stofunni.
Ekki myndi vera meira en vika
þar til endurskoðunin yrði.
Væri ef til vill hægt á ein-
hvern hátt að láta ljósakrónuna
detta niður? Honum datt í hugr
að ljósakrónan hafði riðað, þeg-
ar frænka hans hafði velt stóln-
24
HEIMILISRITIÐ