Nýjar kvöldvökur - 01.01.1929, Qupperneq 58

52
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
um á jeg mest að þakka það, að jeg hefi
getað efnt eiðinn og er nú frjáls maður.
Jeg sje ekki eftir því, sem jeg gerði.
Einar átti það fullkomlega skilið og jafn-
vel þótt meira hefði verið, því að máls-
bætur hafði hann engar aðrar en ágirnd-
ina og metnaðinn; jeg á bágt með að gera
ráð fyrir einlægri og fórnfúsri ást í
brjósti hans, en þó kaus hann heldur
konuna en þúsundirnar, sem jeg tók af
honum. Raunar eru þær líklega ekki tí-
undi hluti eigna hans, — og vafalaust sá
hlutinn, sem verst var fenginn. Jeg hefi
því sæmilega rólega samvisku að þessu
leyti.
En samt veit jeg að þetta verður blett-
ur á lífi mínu. Tilhugsunin verður mjer
alt af ógeðfeld, vegna þess að einmitt sá
hluti æfinnar, þegar flestir aðrir hafa
notið mestrar lífsgleði og bjartsýni, var
mjer dimmur og drungalegur af hefndar-
hugsunum og fargi eiðs, sem unninn var
í fljótfærni af örlyndum unglingi. Jeg
Nú skal
Nú skal eg vaka, vina mín,
og vinna gleðistarf.
og kveða til þín lítið ljóð,
því litla hvíld eg þarf.
Og fyrst eg vaki vegna þín,
er vakan sæla mín.
Og nóttin yfir lög og láð
nú ljómar stjörnum skreytt,
og norðurljósa lýsigull
um loftið titrar breitt.
En hvað mér fagurt fyrir skín
er fegra vegna þín.
get nú orðið ekki varist þeirri hugsun, að
jeg hafi vanhelgað grafir foreldra minna
með eiðnum og hafi þau vitað um áform
mín á þeirri stundu, þá hafi þau reynt
að aftra mjer.
En svo verður að vera sem orðið er.
Nú vonast jeg eftir að upp renni fyrir
mjer bjartari og gleðiríkari dagar og að
jeg finni eitthvert það verkefni, sem full-
nægi starfsþrá minni og að jeg þroski
krafta og vilja til háleitara markmiðs en
hingað til.
Jæja, frændi góður; þú skrifar mjer
við tækifæri og ef eitthvað markvert
gerist, þá þætti mjer gaman að frjetta
það. Utanáskriftin er best að sje til
Rannveigar systur minnar, því að hvar
sem jeg er niður kominn, þá veit hún
manna best um það.
Jeg bið hjartanlega að heilsa Mar-
grjetu og óska ykkur alls hins besta.
Þinn einl. frændi
Sigvaldi Helgason.
eg vaka.
Því glaður finnur fegurð þar,
sem finnur dapur ei.
Hið sama er einum brosmilt blóm,
en bara öðrum hey.
Að gleðin opnar augu mín
er aðeins vegna þín.
Því ástin gaf mér gleði og von,
sem gera lífið bj art;
og við þau stjörnuljósalog
eg lít svo fagurt margt.
Og við það lifnar löngun mín,
að lifa vegna þín.
Jón Jómsson, Skagfirðingur.