Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.10.1977, Síða 24

Læknablaðið - 01.10.1977, Síða 24
194 LÆKNABLAÐIÐ dæmigerðar fyrir þennan sjúkdóm er ekki talið nauðsynlegt að taka sýni úr kirtlin- um og lítið nálarsýni getur stundum gefið brenglaða mynd.1 Sé skorið inn á kirtil- inn reynist hann sléttur og þéttur átöku, grár eða gulbrúnn í skurðfleti. Smásæjar breytingar eru í fyrsta lagi: Drep í þekju kirlilblaðranna (follicla), í öðru lagi íferð kyrnikorna, stórkirninga (monocyta), eitlinga (lymphocyta) og veflinga (hystiocyta), en úr veflingum myndast síðan risafrumur, sem eru ein- kennandi fyrir þennan sjúkdóm, í þriðja lagi bandvefsmyndun og í fjórða lagi grær bólgan með nýmyndun kirtilblaðra. í raf- eindasmásjá má auk þess sjá þykknun á grunnhimnu.13 Á bráðu skeiði sjúkdómsins tekur skjaldkirtillinn upp mjög lítið geislavirkt joð og iðulega ekkert.7 Skýringin er sú að þekjan er sködduð og getur kirtillinn því ekki haldið í joðið. Skönnun kirtilsins er því ókleif á þessu stigi sjúkdómsins. Eggjahvítubundið joð er oft hækkað og stafar af því að sködduð kirtilþekjan lek- ur joðbundnum efnum, svo sem joð- tyrosini og thyroglobulini út í blóð- rásina. Eggjahvítubundið joð er því oft mikið hækkað þótt vakarnir (T_j, T:j) séu ekki hækkaðir svo neinu nemi. Þegar kirt- illinn hefur lekið öllum lýmingi (colloid) yfir í blóðrásina, lækka vakarnir í blóð- inu. Ef þetta gerist áður en kirtilþekjan hefur endurnýjast, geta gildi vaka verið mjög lág um tíma og sjúklingurinn fengið einkenni um lækkuð efnaskifti. Einn sjúklingur (XI) fékk einkenni um vanstarfsemi skjaldkirtils um 10 vikum eftir að fyrstu einkenni gerðu vart við sig og mældist thyroxin (T4) þá lækkað, 2.8 microgr. %, en skjaldkirtilsörvi (TSH) mikið hækkaður, 137 einingar. Konan var því sett á L-Thyroxin. Þetta ástand varir væntanlega mjög stutt, enda er varanleg- ur spiklopi (myxoedema) mjög sjaldgæf- ur. Aðeins hefur verið greint frá tveim varanlegum tilfiellum af spiklopa eftir thyroiditis subacuta.3 11 Á bráðu stigi sjúkdómsins finnast yfir- leitt engin mótefni gegn thyroglobulini í blóðinu. Slík mótefni geta fundist í litlum mæli eftir að sjúkdómurinn hefur staðið lengi.-613 Skjaldkirtilsörvi (TSH) er hækkaður í sumum tilfellum, en í öðrum eðlilegur. Efnaskifti mælast oft hækkuð og stafar það af vakaáhrifum, en getur einnig skýrst af auknum bruna, sem veld- ur hitahækkun. Nýting skjaldkirtils á geislavirku joði var könnuð hjá 9 sjúklingum. Þetta próf var gert á bráðu siigi sjúkdómsins hjá 7 þeirra og nýttu 6 þeirra nánast ekkert joð, en á þessu prófi er greining sjúk- dómsins að mestu byggð. Eggjahvilu- bundið joð var hækkað hjá 3 sjúklingum og thyroxin hjá 4. Mikilli sökkhækkun er lýst í öllum þeim greinum, sem höfundar hafa fundið um þennan sjúkdóm.7 11 Sökk reyndist mikið hækkað hjá 6 sjúklingum. Aftur á móti eru hvít blóðkorn oftast nær eðlileg og sjaldnast hærri en 10000, þótt undan- tekningar séu þar frá.11 Einn sjúklingrr (II) var með mikla hækkun á hvíturn blóðkornum og lækkuðu þau ekki þrátt fyrir sterameðferð. Þau lækkuðu að end- ingu ári eftir að sjúkdómurinn byrjaði, en eftir það hefur ekkert bryddað á skjald- kirtilsbólgu hjá þeirri konu. Sú kona fékk einnig einkenni, sem bentu á hjartavöðva- bólgu og hjartarafrit bentu einnig í þá átt. Hjartarafrit hennar er nú eðlilegt. Hjarta- vöðvabólgu hefur aðeins einu sinni áður verið lýst hjá sjúklingi með hægbráða skjaldkirtilsbólgu.11 Orsök þessa sjúkdóms er ókunn, en talið er víst að hann byggist ekki á móiefna- myndun gegn kirtlinum, þótt vottur af mótefnum gegn thyroglobulini hafi stund- um fundist í blóði í stuttan tíma.13 Frem- ur er talið að ýmsar veirur geti valdið þessum sjúkdómi, einkum hettusóttar- veiran. Allmörgum tilfellum hefur verið lýst, þar sem hækkun fannst á mótefnum gegn hettusóttarveiru.4 Volpé fann hækk- un á mótefnum gegn ýmsum veirum, svo sem hvotsóttarveiru, adenoveirum, ecco- veirum, hettusóttarveiru og inflúensu- veiru, hjá 32 sjúklingum með hægbráða skjaldkirtilsbólgu af 71, sem hann athug- aði.12 Jafnvel hefur verið stungið upp á sérstakri veiru, sem orsakaði sjúkdóm- inn.1 Hægbráð skjaldkirtilsbólga er aldrei banvænn sjúkdómur. Hann lagast af sjálfu sér á mislöngum tíma. Vægustu til
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.