Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.06.1995, Blaðsíða 15

Læknablaðið - 15.06.1995, Blaðsíða 15
LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81 463 ífarandi sýkingum hafa verið mikið rannsökuð beggja vegna Atlantsála. Mikið ósamræmi hef- ur verið þar á milli. Bæði hefur verið leitað að genum SPEA (speA) og metin framleiðsla á SPEA. Bandaríkjamenn hafa fundið speA eða SPEA í allt að 80% M-1 og M-3 stofna sem valda ífarandi sýkingum (14,44—47). Fram að 1987 höfðu bandarískir stofnar framleitt lítið af SPEA árum saman (6,14). Evrópumenn hafa hinsvegar fundið lítið samband milli SPEA og M-1 og M-3 (11-13,19,48). Musser og félagar í Bandaríkjunum (47) fundu þó merki um speA og SPEA í ífarandi stofnum frá Bretlandi og Svíþjóð og þakka það öðrum rannsóknarað- ferðum en notaðar eru í Evrópu. Flestir M stofnar austanhafs og vestan hafa speB hvort sem þeir eru ífarandi (M-l eða M-3) eða ekki. Mótefni gegn ýmsum hlutum keðjukokka af flokki A hafa verið furðanlega lítið rannsökuð í tengslum við ífarandi sýkingar. Vitað er að hlutleysandi mótefni gegn M prótínum hindra sýkingu viðeigandi M stofna (1). Þau hækka einnig LD-50 M prótín í dýratilraunum (42). Hlutleysandi mótefni myndast einnig gegn SPE (13). Þannig gætu mótefni ráðið einhverju um hvort og hve alvarleg sýking verður. Holm og félagar (13) rannsökuðu faraldur ífarandi sýkinga í Svíþjóð. M-1 greindist í 70% tilfella og framleiddi oftast SPEB en fáir stofn- ar framleiddu SPEA. Athuganir á mótefnum í og eftir veikindi sýndu að þeir sem fengu alvar- legustu sýkingarnar voru með lág mótefni gegn bæði M-1 og SPEB. Þeir sem lifðu svöruðu með aukinni framleiðslu á þessum mótefnum eftir að veikindin voru gengin yfir. Þessi niður- staða bendir bæði á verndandi þátt hlutleys- andi mótefna og hugsanlega á þátt SPEB í ífarandi sýkingum. Flestir aðrir hafa talið SPEB skipta litlu máli. Erfðatækni hefur verið notuð til að meta skyldleika ýmissa stofna. Cleary og félagar (46) sýndu fram á að sennilega væru 90% allra stofna sem valdið hafa ífarandi sýkingum í Bandaríkjunum á síðastliðnum árum af sama klóni. Með ákveðinni aðferð (multilocus en- syme electrophoresis) er stofnum skipt niður í ET (electrophoresis type) eftir rafdrætti. A sama hátt er speA flokkað með rafdrætti í und- irflokka speAl — speA5. Musser og félagar (47) fundu að ífarandi M-1 eru alltaf ETl og hafa speA2 og ífarandi M-3 alltaf ET2 með speA3. ETl og ET2 hafa valdið tveimur þriðju af öllum STSS í Bandaríkjunum. Stofnar af sömu M og ET gerðum ollu einnig alvarlegum skarlatssóttum á þriðja og fjórða áratugnum en þá með öðrum undirflokki speA. Enginn ofangreindra þátta skýrir einn og sér breytinguna á keðjukokkasýkingum af flokki A. Langlíklegast er um að ræða sambland þeirra allra með mismunandi vægi þátta milli landa og einstaklinga. Bakteríustofnar með mikla meinvirkni vegna óhagstæðrar samsetn- ingar af M prótínum og SPE sem ná fótfestu vegna þess að mótefni gegn þeim vantar hjá fólki á vissu aldursbili. Stevens (5) setti fram líkan af hugsanlegu smiti og gangi við keðju- kokkasýkingu af flokki A (mynd 1). Þetta líkan snýst um SPEA. Sé einstaklingur með hlutleys- andi mótefni gegn viðkomandi M stofni verður ekki sýking en hann gæti orðið smitberi. Stað- bundin sýking gæti leitt til þess að bakteríur kæmust í blóð og hlutleysandi SPE mótefni gætu hindrað STSS. Meðferð gæti þá falist í gjöf mótefna gegn M stofnum og SPE og hugs- anlega mótefnum eða öðrum efnum sem hindr- uðu virkni TNF, IL-1 og annarra cýtókína. Fasciitis necroticans Fasciitis necroticans er ein þeirra ífarandi keðjukokkasýkinga af flokki A sem oftast hafa tengst STSS á undanförnum árum. Fasciitis necroticans er alvarleg sýking og dánartíðni er 9-75% (27,49-51). Helstu áhættuþættir eru M-1, SPEA + stofn u Hýsill Með M-1 mótefni A Án M-1 mótefna Engin sýking Án SPEA mótefna Staðbundin sýking | Væg skarlatssótt| Bakteríur í blóði Með SPEA mótefni Án SPEA mótefna Lost (sjaldgæft) STSS: DIC Lost Dauðsföll: Fjölkerfabilun Hvítvoðungar Fasciitis necroticans Gamalt fólk Dauðsföll: Ónæmisbældir Eldri börn Aðrir áhættuþættir Ungt fólk Fólk á miðjum aldri Mynd 1 (6). Hugmynd um meingerð STSS og afdrif keðju- kokkasýkinga af flokki A með lilliti til bakteríustofns og mótefna. Skýringar í texta. Þýtt úr heimild (5).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.