Læknablaðið - 15.06.1995, Qupperneq 48

490
LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81
Umræða og fréttir
Samþykkt
stjórnar Sérfræðingafélags
íslenskra lækna
frá 21. maí 1995
„í baráttu Sérfræðingafélags
íslenskra lækna (SÍL) gegn til-
vísanskyldu Sighvats Björgvins-
sonar var tekist á við heilbrigð-
isráðuneytið um grundvallar-
atriði í þjónustu lækna og um
rétt sjúklinga. Tilvísanareglu-
gerðin var fjárhagslegt stjórn-
tæki, sem beitt var af heilbrigð-
isráðuneytinu til þess að koma á
kerfisbreytingu í heilbrigðis-
kerfi íslendinga án þess að gætt
væri jafnræðis eða samkeppnis-
sjónarmiða. Með reglugerðinni
stóð til að setja ákveðna lækna í
starf fjárhirsluvarða ríkissjóðs,
sem hefðu jafnvel persónulegan
ábata af því að takmarka að-
gang sjúklinga að öðrum lækn-
um. Slíkt myndi skapa óásætt-
anlegan hagsmunaárekstur í
störfum lækna, sem undir öllum
kringumstæðum ber að gæta
hagsmuna skjólstæðinga sinna,
sjúklinga, fyrst og fremst, en
ekki hagsmuna annarra aðila.
Stjórn SÍL beitti ýmsum að-
ferðum í baráttunni, sem varð
að vinnast með hraði og að
loknum löngum vinnudegi
lækna. Nauðsynlegt var að ná
eyrum stjórnmálamanna, því
ráðuneytið reyndi einhliða að
koma á veigamikilli grundvall-
arkerfisbreytingu án þess að
þingmönnum, læknafélögunum
eða fólkinu í landinu gæfist
kostur á andsvörum. Því leitaði
SIL til virts lögmanns til þess að
lagalegur réttur lækna og sjúk-
linga kæmi fram á skilmerkileg-
an hátt. í öðru lagi var nauðsyn-
legt, að svokallaðar hagfræði-
legar forsendur væru skoðaðar
af fagmanni og leitaði félagið
því álits virts þjóðhagfræðings.
í þriðja lagi virtist stjórn SÍL
sem sjúkratryggðir íslendingar
hefðu framan af lítinn skilning á
eðli tilvísanaskyldu og þeirri
réttsviptingu og kostnaðarauka
sem hún fæli í sér á íslandi. Því
síður virtust sjúklingar átta sig á
því hvað myndi gerast eftir 1.
maí þegar nær allir sérfræðingar
hugðust hætta að innheimta
hluta sjúkratrygginga af
greiðslu fyrir læknisverk, sem
þýddi með öðrum orðum að
sjúklingarnir yrðu að greiða all-
an kostnað sjálfir. Þess vegna
samdi stjórnin við almanna-
tengslafyrirtæki um að upp-
fræða stjórnmálamenn og kjós-
endur á þann hátt að þeir áttuðu
sig fyrir Alþingiskosningar á
eðli vandans og gætu tjáð sig
ekki síðar en á kjördag.
Stjórn SÍL ber fulla ábyrgð á
efni og texta auglýsinganna.
Það var síður en svo ætlun SÍL
að kasta rýrð á störf heilsu-
gæslulækna með auglýsingum
þessum. Því miður virðist þó
sem texti einnar auglýsingarinn-
ar og ef til vill annarrar hafi haft
tvíræða merkingu sem hafi sært
suma kollega okkar í stétt
heilsugæslulækna, sem lesið
hafi út úr auglýsingunni „að
þeim væri ekki treystandi“. Slík
orð eru ekki makleg góðum
Læknablaðinu hafa
borist tvær samþykktir
frá Félagi íslenskra
heimilislækna og ein
frá Sérfræðingafélagi
íslenskra lækna er
snerta tilvísanamálið.
Fyrri samþykkt Félags
íslenskra heimilis-
lækna er samþykkt
stjórnar félagsins frá
28. mars síðastliðnum,
síðari samþykktin er
frá almennum fundi í
félaginu þann 20. maí.
Samþykkt stjórnar
Sérfræðingafélags ís-
lenskra lækna er frá 21.
maí síðastliðnum.
kollegum okkar og eru þeir
beðnir afsökunar á tvíræðu
orðalagi auglýsingarinnar þótt
óviljaverk hafi verið.
Stjórn SÍL telur hins vegar
árásir forystu Félags íslenskra
heimilislækna á formann
Læknafélags Islands ómakleg-
ar. Hann hafi unnið að niður-
fellingu tilvísanaskyldunnar í
krafti ályktunar stjórnar LÍ
gegn tilvísanaskyldunni, sam-
kvæmt áður mótaðri stefnu
læknasamtakanna og í samræmi
við skoðanir meginþorra lækna-
stéttarinnar, þar á meðal
margra heilsugæslulækna. Það
var skylda formannsins að
standa vörð um meirihlutaskoð-
un félagsmanna í allsherjarað-
för ráðuneytismanna að lögleg-
um réttindum sjúklinga, rétt-
indum lækna og starfsum-
hverfi.“