Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1931, Qupperneq 88

486
Spámaðurinn Jósep Smith.
[Stefnir
lon höfðu verið Gyðingaþjóðinni
útvöldu. Það var ekki annað fyr-
ir hendi en flýja úr þrældóms-
húsinu.
* * *
1 Illinoisfylki, á bökkum Missi-
sippífljótsins var í þann tíð bæj-
arkríli eitt, sem kallað var Com-
merce. En þó að bær þessi væri
ógerðarlegur sjálfur, var landið
í kring afbragðs vel fallið til
ræktunar. Landskika þennan
keyptu Mormónarnir fyrir lítið
verð og spámaðurinn breytti
nafni bæjarins og kallaði hann
Nauvoo. Sagði hann að nafn
þetta væri hebreska og þýddi
fagur staður, vel fallinn til hress-
ingar og hvíldar. Enginn maður
annar hefir nokkru sinni rekist
á þetta orð í hebresku. Nýi bær-
inn óx nú hröðum skrefum og
blómgaðist fyrir atorku Mor-
mónanna. Brigham Young og
hinir postularnir tóku sér nú
ferð á hendur til Englands til
þess að prédika fagnaðarerindi
Mormónskunnar, afla fjár og
ávinna menn. Slíkir leiðangrar
hafa aldrei orðið til einkis á Eng-
landi, og þessi leiðangur tókst
þó enn betur en á horfðist. Young
og félagar hans stofnuðu söfn-
uði í flestum stórborgum, sneru
8000 manns til nýju trúarinnar,
fóru með 1000 af þeim til Nau-
voo og seldu útgáfuréttinn að
Mormónsbók fyrir 360 pund.
Brigham Young skrifaði iJósef
Smith fagnaðarbréf og er þetta
í því: „Hér er allt öðru fólki að
mæta en í Ameríku. Það skilur
ekkert í sönnunum en treystir
fullkomlega boðskapnum".
Þegar trúboðarnir komu heim
til Nauvoo með fullar hendur
fjár og fjölda nýrra lærisveina,
einkum kvenna, var þar allt í
mesta blóma. Illinoisbúar tóku
Mormónunum prýðilega, og
kendu sárt í brjósti um þessa
menn, sem ofsóttir höfðu verið
fyrir trú sína. Það bættist líka
ofan á, að stjórnmálaflokkarnir
þar í ríkinu voru mjög jafnir að
styrkleika, og stjórnmálamenn-
irnir reyndu á allar lundir að
þóknast Mormónunum og laða
þá til fylgis við sig, því að þeir
greiddu atkvæði samkvæmt 0[.in-
berun, og allir á sama veg. Bær-
inn Nauvoo fékk sérstaka rétt-
arbót. Var Jósep Smith gerður
að borgastjóra með svo miklu
valdi, að hann mátti setja hver
þau lög, sem hann vildi, ef þau
rákust ekki á almenn lög ríkis-
ins. Þá var Jósep Smith einnig
skipaður hershöfðingi, og mátti
hann kalla saman, æfa og stjórna
herdeild, allt að 5000 hermanna-
Var það líf og yndi spámannsins
að ríða fyrir framan fylkinguna
á fjörugum gæðingi, klæddui*
gullsaumuðum einkennisbúningi-
Hann var fríður maður sýnum og
hann vissi vel af því.
Nú var að því komið, að ekk1
mátti dragast lengur að birta
söfnuðinum hið mikilvæga sm-
ferðismál, fjölkvænið. 12 januar
1843 spurði Jósep Smith gu^ ax
því í fullri alvöru, hvort Þa