Sagnir - 01.04.1985, Blaðsíða 10

VESTURGATA 30
um 60-70 skútur. Það er því IjóSt að
starfið hefur verið mikið við viðhald
skipanna og fyrirtækið því hið þarf-
asta. Á árunum fram til 1930 var
enginn af undirmönnum fyrirtækis-
ins fastráðinn og ef lítið var um verk-
efni var ekkert annað fyrir menn að
gera en að fá sér aðra vinnu eða þá
að bíða kauplausir þar til úr rættist.
Við þessar aðstæður brá Guð-
mundur sér ýmist í kaupavinnu um
stundarsakir, reri til fiskjar eða vann
við húsasmíðar í bænum. Það skal
tekið fram að til þessa ráðs þurfti
sjaldan að grípa.
Fram yfirfyrri heimsstyrjöld munu
verkefni hafa verið ærin eða meðan
skúturnar flutu. Þeim fækkaði hins
vegar stöðugt þegar leið á annan
áratuginn og togararnir tóku við.
Þeir voru hins vegar of stórir fyrir
dráttarbraut félagsins allt til ársins
1932 þegar nokkur umskipti urðu
hjá félaginu eins og nánar verður
vikið að síðar.
Þrátt fyrir það sem að framan
greinir, verður að telja að vinna
Guðmundar hafi verið nokkuð
trygg. Segja má að undir venjuleg-
um kringumstæðum hafi menn unn-
ið sína 60 tíma á viku og sjaldnast
meira. Þó kom fyrir að unnið væri
þar til ákveðnu verki var lokið en
það var helst þegar skip urðu fyrir
áföllum um hávertíðina eða erlendir
togarar komu inn vegna bilana.
Innan veggja heimilisins
Vinnudagur Margrétar hófst
snemma því að hún vaknaði með
Vesturgata 30.
Grunnmynd fyrstu hæðar á Vestur-
götu 30(1:30):
1. Inngangur og stigi upp á 2. hæð.
2. Bakgangurað 1. hæð
(1.05x1.80m).
3. Hornskápur.
4. Eldhús (2.40x3.05m).
5. Vaskur.
6. Búr og hillur.
7. Lúga niður í kjallara.
8. Skápur.
9. Eldhúsborð með skápum undir.
10. Eldavél.
11. Steyptur stallur.
12. Reykháfur.
13. Svefnherbergi og baðstofa
(2.10x3.OOm).
14. Saumaborð.
15. Náttborð.
16. Hjónarúm.
17. Rúm fyrir syninatvo.
18. Borð með vængjum.
19. Ofn.
20. Stofa (3.15x3.6m).
21. Kommóða.
22. Hringborð.
23. Legubekkur.
24. Stofuborð.
25. Klukka.
26. Grammófónn.
27. Forstofa (1,20x2.30m).
28. Fataskápur.
29. Vesturgata.
30. Ægisgata.
manni sínum kl. 6 á morgnana.
Segja má að hún hafi séð um öll
dagleg störf heimilisins fyrstu ára-
tugina en smátt og smátt naut hún
hjálpar dætra sinna og sona.
Margrét saumaði því nær öll föt
heimilisfólksins. Það var helst ef
mikið lá við að kona var fengin til að
sauma spariföt fjölskyldunnar. Þá
var sá háttur hafður á að sauma-
kona dvaldist á heimilinu meðan
saumaskapurinn fór fram og borð-
aði með fjölskyldunni. Að auki fékk
hún greiðslu fyrir verkið. Á þennan
hátt flutti hún sig um set frá einu
heimili til annars.
Margrét gerði mikið að því að
sauma upp föt þannig að hver efnis-
bútur nýttist sem best. Hún prjónaði
sömuleiðis mikið. ekki aðeins húfur
og vettlinga heldur einnig peysur,
8 SAGNIR