Sagnir - 01.04.1985, Blaðsíða 67

Austurveggur. Heimili Ingibjargar og Jóns i Kaupmannahöfn frá 1852-1879. Meðal íslendinga i dag er það þekkt sem
Jónshús.
að sinna gestum og oft var aðkomu-
fólk hjá henni sem hún annaðist.16
Sigríður gamla Thorgrímsson land-
fógetafrú kom til hennar 1855, er
hún var orðin ekkja og var hjá henni
til 1878.17 Og oft var hjá Ingibjörgu
fólk sem var að leita sér lækninga18
eða var annarra erinda. Einnig lét
hún sér mjög annt um frændfólk sitt
og manns síns. Til dæmis ákvað
hún 1848 að styrkja Einar litla
Jafetsson, frænda sinn, til náms.19
Jón og Björn Jenssynir, bróðursynir
Jóns, voru báðir hjá henni, er þeir
voru við nám í Kaupmannahöfn.
Einnig var frændi hennar Þorlákur
Ó. Johnson hjá henni um tíma. Það
var mjög kært á milli þeirra og þau
skiptust á skoðunum bréflega um
ýmislegt.20
Húsnæðið við Austurvegg var
rúmgott en ekki að sama skapi
þægilegt. Þegar inn var komið
var langur gangur, og lágu dyr þar
út á; var fyrst komið inn í státs-
stofuna og þaðan inn í herbergi
Jóns eða daglegu stofuna...
Herbergið var skakkt,.. og bæk-
ur hafði hann þar í skáp ... en
bókasafn hans var hinumegin við
stásstofuna. Innar af daglegu
stofunni var svefnherbergi þeirra
hjóna.21
Líklega hefur það aðallega mætt á
vinnukonunum að þrífa og halda
heimilinu við. En eins og þá tíðkað-
ist hafði Ingibjörg alltaf vinnukonur.
Sigurður Jónsson (1851-1893) frá
Steinanesi. Fóstursonur Ingibjargar
og Jóns. Myndin er líklega tekin af
honum áður en hann fór til þeirra.
Eina vinnukonan sem getið er um
að hún hafi haft var Þóra Pálsdóttir,
sem var hjá henni frá 1874-1879.22
En það er ekki ólíklegt að hún hafi
alltaf haft íslenskar vinnukonur.
Hjónaband Ingibjargar og Jóns
var barnlaust. Eftir 14 ára hjúskap
tóku þau systurson Jóns, Sigurð
Jónsson, í fóstur 1859 og ólu upp.23
Ingibjörg fékk því að kynnast móð-
urhlutverkinu þó seint væri.
Alla tíð stóð hún við hlið manns
síns, eins og skylda hennar bauð.
Hún ferðaðist með honum oftsinnis
til íslands er hann fór á Alþingi.24 Og
hún gegndi stöðu sinni sem fyrir-
myndarhúsmóðir á fyrirmanns-
heimili með sóma. Heimili þeirra
Jóns var eins konar miðstöð íslend-
inga í Kaupmannahöfn. Hún stóð í
skugga manns síns, sem húsmóðir-
in, stoðin sem heimilið hvíldi á. Hún
eignaðist bæði vini og óvini eins og
gengur. Hún var aðsópsmikill per-
sónuleiki og enginn engill og hefur
líklega verið í góðri aðstöðu til að
SAGNIR 65