Sagnir - 01.04.1985, Blaðsíða 68

Sagnir - 01.04.1985, Blaðsíða 68
TÓLF ÁR í FESTUM Hluti af innbúi Ingibjargar. Frá vinstri: saumaborö, bréfakarfa og hægindastóllinn hennar og skápur fyrir boröbúnaö og fleira. Á veggjunum hanga mynd af Jóni og Ingibjörgu og fleirum og hengiskápur fyrir smádót. Þessir hlutir eru varöveittir á Þjóöminjasafni. fylgjast meö mannlífinu og miðla til annarra. Hún var heldur ekkert að skafa utan af hlutunum. Jón var sagður afar orðvar í garð andstæð- inga sinna, en það mátti hins vegar heyra það á tali Ingibjargar ef hon- um var kalt til einhvers 25 Hún var ekkert feimin við að láta það í Ijós, eins og Benedikt Gröndal fékk að kynnast. Árið 1869, er Jón og Ingi- björg voru í Alþingisreisu á íslandi, trúlofaði Benedikt sig úti í Kaup- mannahöfn. Allt var það í Ijóma þar til Ingibjörg kom til baka. Óðar en Ingibjörg fjekk að heyra þessa trúlofun þá býrjaöi um mig sá dómadags rógur og bakmælgi að ég væri hvergi hæfur nje kirkjugræfur, ég hefði ekkert við konu að gera.26 Þannig segir Benedikt frá. Flestir snerust á sveif með Ingibjörgu á móti honum, meira að segja Jón. En þetta fór betur en á horfðist og Imba, eins og Benedikt kallar hana, kom seinna að heimsækja þau hjóna- efnin. Er svo að sjá að Benedikt hafi verið nokkuð í mun að fá samþykki hennar. Ingibjörg fór ekki í neinar grafgöt- ur með það að hún væri gift landsins langfremsta manni. Samt sem áður var lund hennar svo hrein og bein, sagði Indriði Einarsson vinur þeirra, að hún sagði alltaf meiningu sína og hefur líklega verið nokkuð stíf á henni. Indriði var eitt sinn staddur hjá þeim að ræða bók Mills um kúg- un kvenna. Ingibjörg var meðmælt Mill en Jón heldur á móti kvenrétt- indum eins og flestir stjórnmála- menn þá. Þegar Ingibjörg var búin að segja eitthvað af því helsta sem henni fanst þurfa að segja, þá hélt Forseti - sem aldrei vildi víkja - undan og sagði: „Það er ómögulegt að dispútera við yður, þegar þér hafið fengið kon- una mína með yður“.27 Það var samt ekki alltaf sem Jón gaf eftir ef hann var ekki á sama máli og Ingibjörg. Þóra Pálsdóttir, vinnu- kona þeirra, sagði í bréfi, að hann hafi stundum svarað henni nokkuð hvasst ef hann var ósammála, ,,kom nu ikke med den Snak, derer vist nogen, som har fortalt dig nogen Usandhed“,28 sagði hann þá við hana. Ingibjörg lagði áherslu á að við- halda ímynd manna um þau hjónin í orði og æði. Hún passaði alltaf að þau væru bæði vel til fara og þegar hún verslaði föt keypti hún alltaf það dýrasta því það eitt var nógu gott. Jón var sagður alltaf hafa farið í gönguferðir með svartan silkihatt, sem Ingibjörg „mun aldrei hafa gleymt að bursta nokkurn dag“.29 66 SAGNIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.