Sagnir - 01.06.1996, Blaðsíða 21

..BlÓRABQG.Q.UAR Oft.QLNBflGABQPN.
regluskýrslum í tengslum við ung-
mennaeftirlitið voru ekki aðeins fá-
kunnandi í ensku heldur var áberandi
hversu þær voru óreyndar og fákunnandi
í kynferðisefnum. Sumar virtust hafa
takmarkaða hugmynd um hvernig börn
verða til eða hvenær stúlkur geta orðið
óléttar. Ein stúlkan sagði t.d.:49 „Eg
held áreiðanlega að ég verði ekki ófrísk,
því ... [hann] meiddi mig ekkert. Ég hef
aldrei verið svona með neinum manni."
Og önnur:50 „Ég hef aldrei verið með
karlmanni fyrr, það má spyrja hann um
það.“ - Aðspurð hvort hún sé ekki
hrædd um að verða ófrísk, segist hún
ekki vera það, en fullyrðir að í því efni
hafi maðurinn engar ráðstafanir gert.
„Enda er ekkert upp á það að treysta
eftir því sem ég hef heyrt.“ Enn ein lét
þessi orð falla þegar málið bar á góma
við yfirheyrslu:51 „Ég hef alltaf sagt við
þá áður að ég vildi ekki vera ófrísk, og
þeir hafa alltaf passað það. Ég sagði
þetta líka í fyrsta skipti, því það var
búið að segja mér þetta allt áður, bæði
frúr og stelpur höfðu sagt það. Ég segi: I
will not baby.“ Fleiri stúlkur svöruðu i
svipuðum dúr þegar rætt var við þær um
þann möguleika að þær yrðu óléttar.57
Sumar stúlkurnar stóðu í þeirri trú
að þeim leyfðist að gera allt með
hermönnum ef þær væru aðeins
trúlofaðar þeim.53 Stundum héldu þær
raunar að þær væru trúlofaðar og
„opinberuðu" eftir örstutt kynni, settu
jafnvel upp hring eftir að hafa þekkt
sér hve stúlkurnar voru auðtrúa og vildu
trúlofast þeim sem allra fyrst.54
Vissulega þótti stúlkunum stundum vænt
um hermennina og voru því með þeim
án þess að þykjast trúlofaðar.55 Aðrar
virtust varnarlausar þegar á hólminn var
komið. „Ég veit ekkert hvers vegna ég
hef verið svona mikið með
hermönnunum. Mér þykir það ekkert
gaman," sagði t.d. ein þeirra, og hélt
áfram:56 „Suma hefur mér þótt gott að
kyssa, en mér þykir ekkert gott að hafa
samræði við þá, þó ég finni voða lítið til
nema rétt fyrst. Hvað á maður að gera
þegar þeir koma svona yfir mann?“ Og
önnur, sem hafði þekkt sama her-
Islenska lögreglan haföi í mörg horn að líta á stríösárunum og þurfti oft aö hafa afskipti af stúlkum sem
voru í slagtogi við hermenn.
manninn í tvo mánuði, lýsti þessu svo:57
„Við lögðumst niður hjá skúr sem er í
[Hljómskálajgarðinum, þegar við vorum
lögst niður fór hann að kyssa mig, það
var í fyrsta skipti sem hann kyssti mig.
Þá spurði hann mig hvort ég vildi hafa
samræði við sig. Ég kann ekki að segja
það, sem hann sagði, en ég skildi hvað
hann meinti. Ég sagðist fyrst ekki vilja
það, svo bað hann mig um það bara, þá
leyfði ég honum að gera það.“
Oft virtust stúlkurnar leiðast út í
náin kynni af hermönnum vegna áhrifa
frá öðrum stúlkum, gjarnan eldri.58 Þær
yngri voru ístöðulitlar og áhrifagjarnar,
heilluðust af fínum bílum, nægu sælgæti,
fallegum fötum, ókeypis skemmtunum
og glæsilegum piltum. Og áfengið sem
hermennirnir voru iðulega með átti
eflaust sinn þátt í því að stúlkur vissu
vart fótum sínum forráð. Sjaldnast vissu
þær hverjar afleiðingarnar yrðu þegar
þær tóku fyrstu skrefin. Raunar virtust
óreyndar stúlkur ósjaldan manaðar til
þess að gera eins og hinar þegar þær
voru í hópi hinna reyndari.59 Oftast
virtust þær þó ekki vita hvers vegna þær
leiddust út í samneyti við hermenn.
Þegar ein stúlkan var t.d. spurð um
hegðun sína svaraði hún:60 „Æ, ég veit
ekki, bara af einhverju fikti. Það er voða
vitlaust, svo skammast maður sín alls
staðar. Ég er ekkert hrifin af þessum
strák, en mér þótti vænt um ... [X] Eg
held að ... [Y] sé voða hrifin af ... [Z]
Við lofuðum mömmum okkar báðar að
hætta þessu, en höfum ekki efnt það.“
21 - Sagnir 1996