Sagnir - 01.06.2007, Page 17

sérstökum skyldum að gegna við mér vandalausa lesendur. Fólk sem
þekkir mig ekki má alveg lesa síðuna sér til gagns og gamans, en það
á enga heimtingu á að ég skrifi meira eða minna um ákveðin mál. Líki
fólki ekki við bloggið mitt getur það bara verið úti.
Eg skrifa eins og ég sé bara að tala við sjálfan mig og vini mína
- þannig hef ég ekki verið með teljara í ffá 2003 (Byijaði að blogga
2002.). Heimsóknateljarinn var heftandi. Hins vegar er ég meðvitaður
um að allt sem ég skrifa kann að vera lesið af hverjum sem er. Ef ég skýt
t.d. föstum skotum á nafngreinda einstaklinga geri ég mér grein fyrir að
þeir mimu að öllum líkindum lesa skrifin á endanum. Sömuleiðis hef
ég oft nýtt mér þennan mikla lestur. Ég er virkur í félagsmálum og nota
síðuna óspart til að kynna fundi og samkomur. Einnig hef ég notað hana
til að vekja athygli fjölmiðla á tilteknum málum. Ég hef oftar en einu
sinni skrifað færslur og viljandi gert þær þannig úr garði að blaðamenn
myndu bita á agnið. Það hefúr líka alltaf gengið eftir.
Telur þú að þjóðfélagsumrœðan sé búln
að fœra sig inn á bloggsíður? Hverjir
eru kostir og gallar þess (þ.e með
þjóðfélagsumrœðunna)?
Það má ekki ofmeta áhrif bloggsins í þjóðfélagsumræðunni. I mörgum
tilvikum má nota umræður í bloggheimum sem barómeter á þá umræðu
sem á sér stað í kaffistofúm landsins, en ég er mjög efins um möguleika
bloggsamfélagsins til að móta umræðuna. Þau skipti sem blogg hefúr
sérstaklega borið á góma í tengslum við t.d. stjómmálaumræðuna
hérlendis síðustu misserin, þá hefúr það helst verið í tengslum við
ýmsa smáskandala - þar sem bloggarar reyna að koma höggi á flokka
eða frambjóðendur (t.d. exbé Hummerinn í fatlaðrastæðinu i fyrra).
Sömuleiðis er þetta góður vettvangur fyrir pólitískar skrítlur og annað
slíkt efni - en Óðinn forði okkur frá pólitískri umræðu sem öll væri á
einhverjum blogg-nómm.
Margir syngja blogginu lof og prís fyrir að vera sérstaklega fijór
umræðuvettvangur þar sem ótal skoðanir komi saman. Því miður
virðist mér þetta ansi oft vera einsleitur kór. Meginþorri íslenskra
bloggsíðna er af takmörkuðum gæðum og á lítið erindi við aðra en vini
og ættingja viðkomandi bloggara. Á þessu eru gleðilegar en sárafáar
undantekningar. Gæðin hafa heldur dalað með auknu framboði. Fyrir
3-4 árum voru góðar bloggsíður hlutfallslega miklu fleiri en nú er. Því
miður.
Nýtast blogg sem heimildir fyrir
sagnfrœöinga? Hvernig þó helst?
Blogg munu vissulega gagnast sagnfræðingum í framtíðinni, ef vel tekst
til með varðveislu á þessum heimildum. Þau munu hins vegar verða erfið
viðureignar, því þau eru í langflestum tilvikum skrifúð sem hraðsoðin
skilaboð inn í umræðu í núinu, en ekki endilega hugsuð sem skjalfestar
heimildir fyrir framtíðina. Þau gera því kröfú til lesandans um að hann
þekki samhengið - hafi lesið ótal færslur annarra bloggara um sama
mál þennan sama dag, hafi hlustað á útvarpið þá um morguninn eða
horft á sjónvarpsþátt kvöldið áður. Ef þennan bakgrunn skortir - sem og
skilning á að miðillinn ýtir undir annarskonar tjáningu en t.d. prentmiðlar
- þá geför sagnffæðingurinn átt í miklum vandræðum með að fá botn í
málin. Ef ég þekki sagnfræðinga rétt munu þeir sömuleiðis láta það fara
mjög í taugamar á sér hversu auðvelt er að breyta bloggfærslum eftirá
og þannig „falsa“ heimildimar. Ég bíð hins vegar spenntur eftir að sjá
fýrstu bloggfærsluna í tilvísanaskrá í Sögu eða Skírni...
Sérö þú einhverja lausn varöandi
varðveislumöguleika ó bloggi? Og er það
Viðtal við Stefán Pálsson
ekki ókveöin sögufölsun sem felst í því
tœkifœri aö stroka út fœrslur sem manni
líkar ekki viö en geyma annaö?
Varðveisla á bloggi verður mjög erfið. Auðvitað vinna tæknimenn
hörðum höndum að því að finna lausnir, en eitthvað segir mér það að
eftir hundrað ár muni sagnfræðingar fara í dagblöð og ljósvakafréttir
til að skrifa um atburði samtíma okkar frekar en að slá því upp hvað
tilfallandi bloggarar skrifúðu um þær mundir. Ætli einsögufræðingamir
verði ekki duglegastir við að nýta sér bloggheimildimar.
í lokin ó hverri bloggfœrslu sem þú skrifar
formœlir þú svokölluðu „Moggabloggi" eöa
blogg svœði sem Morgunblaðið heldur úti.
Af hverju?
Ég byijaði að blogga árið 2002, en hef fylgst náið með islenska
bloggheiminum frá 1999 þegar það var að stíga sín allra fyrstu spor. Ég
leyfi mér að fúllyrða að Moggabloggið sé einhver alversta sending sem
íslenska bloggsamfélagið hefúr fengið. Fyrir því em ýmsar ástæður.
Með Moggablogginu er valdamikill fjölmiðill að reyna að beisla og
stofhanavæða samfélag sem er í eðli sínu anarkískt. Moggabloggið
heftir möguleika þeirra sem ekki em innskráðir að skrifa athugasemdir
með tenglum á sínar eigin síður. Það er svívirðileg framkoma og brýtur
gegn viðteknum venjum og siðum í netheimum. Moggabloggið dregur
fólk í dilka, hampar sumum notendum sem „vinsælum" eða „völdum"
bloggum. Það snýst um heimsóknafjölda og ofúráherslu á að fá sem
flesta gesti á síðumar, sem leiðir af sér hvimleiðan og óheilbrigðan
hugsunarhátt. Það einkennist af skjallbandalögum, þar sem notendur
mæra hver annan með innihaldslausu hóli.
Moggabloggin em yfirleitt innihaldsrýr, enda í langflestum tilvikum
um að ræða viðbrögð við fréttum á mbl.is - þetta er því fyrst og fremst
reaktívt bloggsamfélag, sem gerir það leiðinlegt og fyrirsjáanlegt.
Jafnvel skemmtilegasta fólk verður hrútleiðinlegt um leið og það fer að
tjá sig á Moggablogginu. Moggabloggið er verra en Vistarbandið!
Þú talar um siðareglur sem Moggabloggið
er aö brjóta ó netinu, í hverju eru þessar
siðareglur fólgnar?
Eins og gefúr að skilja em engar opinberar siðareglur sem gilda í
bloggheimum, en þar gilda þó ýmsar óskráðar reglur. Styrkur bloggsins
hefur alla tíð verið hið anarkíska eðli þess. Það hefúr staðið fyrir utan
hefðbundna fjölmiðla og þannig oft og tíðum verið vettvangur fyrir
önnur sjónarmið og skoðanir en birst hafa í gömlu miðlunum. Þegar
menn hafa bent á áhrif bloggsins í bandarískum stjómmálum síðustu
misserin, hafa þau einmitt falist í því að bloggaramir hafa verið að
fjalla um aðra hluti en blöðin og ljósvakamiðlamir og komið þeim á
dagskrá.
Með Moggablogginu er reynt að stofúanavæða bloggið innan
hefðbundins fjölmiðils. Þar em menn dregnir í dilka - „úrvalsbloggarar"
útnefndir og þeim hampað. Moggabloggið er sömuleiðis að stærstum
hluta viðbrögð við þeim fréttum sem fluttar em á mbl.is - það er því
reaktívt í stað þess að vera skapandi.
Myndaskró
Bls. 12. Blogzilla. Fengin frá http://www.blog-zilla.com/blog-zilla.jpg.
Sagnir -13