Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Qupperneq 88

þéttleiki mikill, án þess þó að það greini sig í því efni verulega frá
ýmsum gróðurhverfum runnaheiðarinnar. Um hlutföll lífmynda og
tegundaflokka er það helzt að segja,
að suðlægu plönturnar E hafa háa
hundraðstölu, nema aðeins á þeim
blettum, sem hæst liggja yfir sjó, en
þar er það samt hærra í þessu hverfi
en nágranna gróðurhverfum. Hundr-
aðstala runnplantna (Ch%) er há og
sömuleiðis svarðplantna H%, en þó
er það dálítið breytilegt. Jarðplöntur
G hafa lága hundraðstölu, víðast lægri
en 10%. Eru tölur þessar yfirleitt í
góðu samræmi við lyrri athuganir mínar í aðalbláberja snjódældum,
bæði ;i Melrakkasléttu og við Isafjarðardjúp. (Sleindórsson 1936 og
8. mynd. Snjódeeld á Kaldadal.
1946).
Urn einstaka athugunarbletti skal tekið fram: Blettur XI. 1. ligg-
ur hæst allra blettanna um 600 m efst á Kaldadal. Þar gætir bláberja-
lyngstegundanna minna en ella, en krummalyngið er hinsvegar meira
áberandi. Blettir XI. 2—4 eru í Egilsáfanga á Kaldadal í um 420 m
hæð. Liggja þeir báðir í brekku gegnt suðri. Bláberjalyngstegundirn-
ar (Vaccinium) drottna bæði í svip og fleti, en bláberjalyngsins (V.
uliginosum) gætir þar meira en hins. Krossmaðra (Galium boreale) og
blágresi (Geranium silvaticum) eru áberandi. 8. mynd sýnir afstöðu
blettanna og gróðurhverfa í þessari brekku. Belti a er krækilyngsheiði,
þar sem dálítið vex einnig af sauðamerg (Loiseleuria procumbens), að
öðru leyti er ekki mikill munur á því og belti b, þar sem blettur XI.
3 er, nema bláberjalyngstegundirnar eru miklu strjálli. Blettur XI. 4
er úr belti c, en á öðrum stað í sömu brekku.
Blettur XI. 5 er á Ormavöllum á Kaldadal, hæð um 300 m, í gil-
brekku gegnt suðri.
Blettir XI. 6—7 eru af Holtavörðuheiði. 7 er úr lækjarkinn gegnt
suðvestri í um 300 m hæð. 9. mynd sýnir afstöðu gróðurbeltanna í gil-
inu. Blettur 7 er í belti a, b er blendingshverfi, en c er ilmreyrs-hálín-
gresis hverfi. d er lækjarfarvegurinn og e gilkinnin er veit mót NA, en
hún er að mestu gróðurlaust flag með 1 ítilsháttar snjómosaskorpu
(A nthélia).
Blettur XI. 8 er frá Kárastöðum á Vatnsnesi í brekku móti SV um
60 m yfir sjó. Þar eru ilmreyr (Anthoxanthum odoratum) og hálíngresi
(.Agrostis tenuis) meira áberandi en títt er í þessu hverfi.
84 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði