Árbók skálda - 01.12.1956, Blaðsíða 33

Jón Öskar:
Hugsun og hugsun
Ég vildi geta sagt þér allt
en hvernig sem ég aga hugann
í leit að hversdagsmerking orða
í leit að hverdagsmerking orða
þá finn ég aldrei aldrei neitt
sem verði sagt til fulls
Ég mæni döpru auga burt
frá hálfu orði, veit ég þó
að mér býr margt í hug
Til einskis mæli ég við þig
Ó, hugsun, ég þykist ráða þér
en ræð þó engu, þú svíkur mig.
Ó, ég hef mælt mér mót við þig
til einskis. Hví flýr þú mig?
Reykjavík 1956.
Ltf ástarinnar
Okkur þykir einkennilegt þegar við lítum um öxl að
hafa verið ástfangin, og okkur kann að virðast það
hafa verið til einskis þegar dapurleikinn kom til okkar
í stað þess vinar sem við þráðum að leiða út í vor-
nóttina. En hvað hefur gerzt? Höfum við ekki séð þetta
andlit sem við þráðum? Höfum við ekki séð það um
miðja nótt þegar við gátum ekki sofið fyrir óróleik
hjartans? Hefur ekki þetta andlit löngum verið hjá okk-
ur, þrátt fyrir allt? Og getum við neitað því að hafa
sungið fyrir það í einrúmi? Og gengum við ekki syngj-
andi út á veginn, þrátt fyrir allt?
Paris, 15. ág. 1954.