Félagsbréf - 01.07.1956, Blaðsíða 6

4
FÉLAGSBRÉF
OFBELDI — LANDRÁÐ — SVIK
Frá því liaustið 1944 og fram á
vor 1948, það er á hérumbil þremur
og hálfu ári, féllu fimm ríki í Mið-
og Suðaustur-Evrópu sem ránsfeng-
ur í hendur kommúnistum, undir því
yfirskyni að í þcim liefðu verið
stofnuð „Alþýðulýðveldi".
I hverju einasta þessara landa var
þessu komið fram gegn vilja yfir-
gnœfandi meirihluta íbúanna sjálfra.
Þrátt fyrir hátíðlcga samninga, sem
Stalin hafði gert bæði í Yalta og
Potsdam og miða skyldu að því að
vernda sjálfstæði Ungverjalands,
Póllands, Tékkóslóvakíu, Rúmeníu og
Búlgaríu, og þrátt fyrir margend-
urtekin loforð af liálfu kommúnista
um frjálsar og óháðar kosningar í
þessum löndum, var hver einasti
snefill borgaralegs frelsis og lýðræð-
is afmáður í þessum löndum. Og
potturinn og pannan í þessari sögu
launráða og svika var liin kommún-
istiska forusta í Kreml.
Hvernig var þetta hægt? spyrja
menn. Hvaða vélabrögð gerðu komm-
únistum það unnt að ná algeru ein-
ræðisvaldi í löndum, þar sem þeir
voru í algerðum minnihluta? Hvaða
aðferðum beittu Ivreml og hand-
bendi hennar til þess að grafa und-
an og kollvarpa hverri stjóm, sem
mynduð var í þessum löndum upp úr
rústum síðari heimsstyrjaldar?
Það er von að menn spyrji. Og
það cr gott, að menn spyrji. Því að
skilningur á ofbeldisaðferðum þeim,
ógnunum, hótuniun, blekkinguin og
launráðum, sem beitt var gegn borg-
aralegum ríkisstjómum þessara
landa, og stjómmálaflokkum þeim
og einstaklingum, sem ekki vildu
fylla flokk kommúnista, er fyrsta
skrefið í þá átt að vísa af höndum
hinni almennu ógnun, sem kommún-
isminn er öllu mannlegu frelsi. En
rætur þessarar byltingatækni má
rekja alla leið aftur til rússnesku
byltingarinnar.
Stjórnmálalcg arfleifð Jieirra Len-
ins og Stalins var fólgin í þeirri
tækni, livemig fámennur, harðsnú-
inn og samhentur hópur getur koll-
varpað borgaralegu þjóðskipulagi
þrátt fyrir andúð og mótspymu alls
þorra þjóðarinnar og það meira að
segja gegn vilja meirihluta verka-
manna, alveg andstætt því, sem Karl
Marx hafði haldið fram, að slík
bylting kæmi sem eðlisbundið lög-
mál, þegar auðvaldsríki veslaðist
upp af innri meinsemdum og vesal-
dómi.
Lenin varð fyrstur til að forma
þessa kenningu og beita henni. Og
hún er ákaflega einföld: „Það tjáir
ekki að vera að bíða eftir þeim
meirihluta, sem aldrei fæst, enda er
hans ekki þörf. Allt og sumt, sem
þarf, er harðsnúinn hópur á
ákveðnum stað á úrslitastund. Þetta
lögmál hemaðarfræðinnar er einnig
lögmál hins pólitíska sigurs í þeirri
grimmu baráttu milli stétta, sem vér
nefnum byltingu“. Svo mörg era þau
orð. Þetta lögmál kann hver einasti
kommúnisti um víða veröld og er
reiðubúinn til þess að beita því.
Lenin sagði einnig: „Bolsévíkar áttu
stormsveitir í hemum, sem á úrslita-