Félagsbréf - 01.07.1956, Blaðsíða 19

FÉLAGSBRÉF
17
um enn sem fyrr mikil vonbrigði.
Þrátt fyrir þaS, þó að þeir hefðu
alla kosningavélina í höndum sér,
fengu þeir ekki nema 1.112.000 at-
kvæði. Það var 5 % aukning frá
því, sem áður var. En allt um það
voru kommúnistar nú orðnir öflug-
asti flokkur þingsins með 22% at-
kvæða að baki sér. Þar með voru
örlög Ungverjalands ráðin. Smá-
bændaflokkurinn hafði aðeins fengið
15 % atkvæða.
Um haustið hélt Rakosi áfram
ofsóknum sínum á hendur lýSræðis-
'flokkunum, og lét meðal annars þann
boSskap út ganga, að Jafnaðar-
mannaflokkurinn yrði að sameinast
kommúnistaflokknum. Áður en árið
var liðið, var svo komið, aS Zoltan
Pfeiffer, foringi óháða flokksins, var
orðinn landflótta maSur. Sama máli
gegndi um Karoly Peyer, jafnaðar-
mannaleiStogann, sem harðast hafði
barizt á móti samsteypu Jafnaðar-
mannaflokksins og kommúnistaflokks-
ins. Aðrir meiriháttar leiStogar lýð-
ræðissinnaðra flokka burgu lífi sínu
með því aS fara einnig í útlegð.
Snemma árs 1948 bauð Rakosi,
aS bæði óháði flokkurinn og Bænda-
flokkurinn skyldu leystir upp og
bannaðir. Smábændaflokkurinn var
þá orðinn gersamlega áhrifalaus
minnihluti. f febrúar 1948 komu
launkommúnistar og allskonar
Moskvuvinir því til leiSar, að mikil
„hreinsun“ var gerð í Jafnaðar-
mannaflokknum. Yoru þá reknir úr
honum allir þeir, er hafa vildu í fullu
tré við Moskvu og kommúnista.
1 marz voru svo leifar flolcksins
kúgaSar til samsteypu við kommún-
istaflokkinn með þeim heilindum af
liálfu kommúnista, sem einkennir
slíkar samsteypur þeirra.
Annars þótti hlýða aS dulklæða
þessa samsteypu með nafnbreytingu,
og var þessi samsteypa kommúnista
skírð Sameinaði verkamannaflokkur-
Bakosi (til liœgri) óskar jafnaðar-
mannaforingjanum Szakasits til ham-
ingju með „sameiningu“ floklcanna.
inn. í kosningunum 1949 beitti hann
hinni viSurkenndu Sovétaðferð, og
var þá aSeins einn listi í kjöri með
„sameiginlegum“ nöfnum frambjóS-
enda.
Nú mátti sýnast sem vélræSi
kommúnista og ofbeldi hefðu náð
tilgangi sínum í Ungverjalandi, og
að fullur sigur væri unninn. En eftir
var þó einn óbugaður einstaklingur.
Það var kaþólska kirkjan undir for-
ustu Mindszenty kardinála. Klerkar
höfSu að vísu undanfariS sætt alls
konar harðræðum og ofsóknum, en
kirkjan var óbuguð á meðan Minds-
zenty stóð uppi. Nú var lagt til at-
lögu við hann, 26. desember 1948
var liann tekinn höndum, og eftir