Félagsbréf - 01.07.1956, Blaðsíða 29

FÉLAGSBRÉF
27
hin grimmasta ógnarstjóm gegn
þeim með látlausum ofsóknum.
Bierut-stjórnin haföi vitanlega að
engu samþykkt Yalta-ráöstefnunnar
um frjálsar kosningar svo fljótt, sem
verða mætti, og frestaði alveg að
gera tilraun til neins þess, er kosn-
ingar mætti telja, þangað til í janú-
ar 1947. Á meðan undirbjuggu
kommúnistar og skipulögðu kosn-
ingavél, sem var botnlaus kúgunar-
og svikamylla frá upphafi til enda.
011 tæki ríkisvaldsins til áhrifa og
ógna vom tekin í notkun. Kosn-
ingadagur var ákveöinn 19. janúar,
og eftir því sem hann nálgaðist meir
voru fleiri og fleiri þúsundir bænda-
flokksmanna handteknar og haldið í
fangelsum og fangabúðum án dóms
og laga. Brotizt var inn á heimili
þeirra og þau rannsökuð, meðlima-
skrár og flokksskjöl voru gerð upp-
tæk, eigur flokksins voru eyðilagðar
og fundum lians sundraö af kylfu-
búnum bullum og „öryggislögreglu“ í
sameiningu. 25% af flokksfélögunum
voru bönnuð í héraðum, þar sem
flokkurinn átti mestu fylgi að fagna.
Hundruð flokksmanna voru myrt, og
hvaðanæfa bárast fregnir um hroða-
legar misþyrmingar, sem bænda-
flokksmenn höfðu oröið fyrir.
Blöð Bændaflokksins voru að
sjálfsögðu undir strangri ritskoðun,
og fengu ekki fréttir nema af mjög
skornum skammti. 75 frambjóðend-
ur flokksins voru handteknir rétt
fyrir kosningarnar, 40 aðrir strik-
aðir út af framboðslistunum. Þeir,
sem þá voru eftir, urðu að fara að
meira eða minna leyti huldu höfði
vegna hótana og ofsókna.
Snemma í janúar vakti stjóra
Bandaríkjanna athygli Bretastjórnar
og Ráðstjórnarinnar á brotum þeim,
sem framin væra á Yalta^samþykkt-
inni í Póllandi og bar fram harð-
orð mótmæli. Lagði hún áherzlu á
þá kröfu sína, að staðið væri við
millirí k j asamninga.
Sovét-stjórnin svaraði 13. janúar
með harla hlálegu plaggi. Hélt hún
því fram, að „vissir meðlimir“
Bændaflokksins hefðu staðið í sam-
bandi við ólöglega leynihreyfingu og
gripið til „hverskonar liótana, of-
beldis og morða í því skyni að
hindra það, að kosningaundirbún-
ingur til þingsins gæti farið fram
á eðlilegan hátt. Þnð væri hinsvegar
augljós skylda stjórnarinnar að gera
nauðsynlegar ráðstafanir gagnvart
þessum glæpsamlegu öflmn, og þess
vegna væri það óviðurkvæmilegt með
öllu að hlutast til um framkvæmd
slíkra ráðstafana, og einkum sæti
það illa á stjórn annars ríkis.
Kreml tók liér að sér að fram-
kvæma hið pólitíska boðorð Hitlers
um „stórlygina“, sem alveg snýr
sannleikanmn við. Og ekki nóg með
það. Nú vefengir Ráðstjómin einnig
rétt samaðila sinna að Yalta-sam-
þykktinni til þess að láta sig varða
augljós brot á henni, með þeirri
auðvirðilegu undanfærslu, að þetta
sé „innanlandsmálefni Póllands“.
Kosningaúrslitin voru tilkynnt á
þá leið, að stjórnarflokkarnir hefðu
fengið 394 þingsæti af 444. Bænda-
flokkurinn fékk 28 þingsæti og aðr-
ir minni flokkar þau, sem eftir voru.
Þegar hér var komið sögu, var
Bændaflokkur Póllands í raun og
veru dauður, en þó var rödd hans á
þingi enn ekki með öllu þögnuð.