Sveitarstjórnarmál - 01.02.1981, Qupperneq 53

EINAR E. SÆMUNDSEN,
landslagsarkitekt:
TRJÁGRÓÐUR
í ÞÉTTBÝLI
Ég þekki mann hér í borg, sem hefur um langan
aldur verið mikill áhugamaður um trjá- og skógrækt.
Við skulum kalla hann Jón. Fyrir um 30 árum átti
þessi kunningi minn dágóðan reit rétt innan við
bæinn, og hafði hann á nokkrum árum komið upp
vænum trjálundi, sem óx og dafnaði framar öllum
vonum.
A þessum tíma var vinnudagur lengri en nú tíðk-
ast, þetta var á þeim tíma, þegar sjálfboðaliðar
hópuðust til gróðursetningarstarfa í Heiðmörk á
vorkvöldum og í hverri mjólkurbúð hékk uppi
hvatning til fólksins um að klæða landið nýjum
búningi.
Það kom á daginn, að á þessum stað voru skilyrði
til trjáræktar með því bezta hér um slóðir, svo áður
en varði varð Jónslundur orðinn hinn stæðilegasti og
skóp Jóni umhverfi, sem hann naut til fullnustu.
Hann sá hugsjónir sínar rætast þarna og einnig
fyrirheit þeirra, sem mest höfðu barizt fyrir endur-
heimt landgæða.
En dag nokkurn, þegar ævintýri Jóns vinar míns
hafði staðið í rúm 20 ár, vaknar hann upp við
vondan draum. Borgin hans var farin að vaxa og
reiturinn hans orðinn fyrir. Það er unnið á stórtækan
hátt að skipulagningu, og áður en hann hefur áttað
sig, hefur verið ákveðið, að hér eigi framtíðar
íbúðarbyggð borgarinnar að standa. Jónslundurinn
góði er á skipulagsuppdráttum að hálfu undir húsi
og að hluta undir almenningsbilastæði.
Nú eru höfð snör handtök. Mikið er í húfi, því
peningarnir rýrna fljótt í verðbólgunni. Landið hans
Jóns er losað. Hann fær trjálundinn metinn á dags-
prísum. Örlög trjánna eru nú ráðin, og í bezta falli
verða þau tekin upp með rótum og flutt burt. Lík-
urnar á þvi, að þau lifi það af, eru kannski 50%.
Líklegra er þó, að þau verði bara höggvin eða látin
standa afskiptalaus og svo saxist smátt og smátt á
þau, meðan undirbúningsframkvæmdir standa yfir.
Að morgni nýs dags og annars árs er risið ný-
tízkulegt hús á lóðinni, þar sem trjálundurinn hans
Jóns stóð, og nýir ábúendur hefjast handa um að
rækta garðinn sinn frá grunni, örugg um að mega
njóta erfiðis síns um ókomna framtíð og líklega alls
ókunn ánægju og basli Jóns á þessum sama stað.
Oft vaknar sú spurning, hvort ekki megi við skipulagningu
nýrra hverfa taka meira tillit til trjágróðurs, sem fyrir er. 47
SVEITARSTJÖRNARMÁL