SunnudagsMogginn - 19.08.2012, Page 28

28 19. ágúst 2012
Bragi Bergþórsson er fastráðinnvið óperuna í Stralsund og ná-grenni, Theater Vorpommern.Hann er búinn að vera heilan
vetur í þessum fallega 60.000 manna
hafnarbæ í norðurhluta Þýskalands.
Hann er þar ásamt eiginkonunni Júlíu
Mogensen sellóleikara og tveimur börn-
um þeirra, Marsibil, fjögurra ára og
Ólafi sem er tæplega sex mánaða. Hann
fékk til að byrja með ellefu mánaða
samning en hefur nú verið ráðinn til
tveggja ára til viðbótar.
Eftir að hafa menntað sig í söng við
hinn virta Guildhall-skóla í London
flutti Bragi til Berlínar, eftir að hafa haft
viðkomu á Íslandi, og fór þar í einka-
tíma í söng. Á þessum tímapunkti var
hann ekki viss hvað hann ætlaði sér en
ákveðið ferli fylgir því að sækja um
stöðu hjá óperuhúsi í Þýskalandi. Þegar
staða losnar eru leikhúsin með áheyrn-
arprufur, svokallaða fyrirsöngva, en
nauðsynlegt er að vera boðið í þá til að
komast að og þá getur borgað sig að
hafa umboðsmann.
„Ég er bara þannig gerður að ég get
ekki dembt mér út í eitthvað svona án
þess að ég sé í fyrsta lagi viss um að ég
geti það og 100% viss um að ég vilji
það. Það tók mig tíma að átta mig á því
að þetta væri örugglega það. Þá dembdi
ég mér í verkið eftir jól í fyrra, hringdi í
umboðsmenn og sendi fjölda bréfa. Ég
fékk strax þrjá umboðsmenn,“ segir
Bragi en söngvari má hafa eins marga
umboðsmenn og hann vill en það skipt-
ir auðvitað máli að halda góðu sam-
bandi við þá. Hann fékk fjóra fyr-
irsöngva og leist vel á alla nema þennan
í Stralsund. „Ég tók lestina frá Berlín, sá
sveitina hér á leiðinni og hugsaði, hvað
er ég að fara út í!“ En fyrirsöngurinn
gekk vel, Bragi hefur síðan meira en
tekið Stralsund í sátt, lofar vinnustað-
inn og segir ennfremur gott fyrir fjöl-
skyldufólk að búa þarna en fjölskyldan
er búsett í bjartri og fallegri íbúð í
gamla bænum.
Sannfærandi sem Þjóðverji
„Ég fékk strax góða tilfinningu þegar ég
mætti til vinnu. Þetta er allt saman frá-
bært fólk og leikhúsið er nýuppgert og
fallegt.“
Sýningarnar í vetur hafa verið mjög
vel sóttar en Bragi, sem er lýrískur ten-
ór, hefur verið í fjórum uppfærslum auk
margra smærri verkefna.
„Mér finnst Þjóðverjar áhugasamir
um menningu. Hér er rík hefð og al-
menningur er ótrúlega vel menntaður í
músík og áhugasamur,“ segir hann en
tiltölulega óþekktar sýningar fá líka
mikla aðsókn.
Hann hefur hingað til sungið mestallt
á þýsku eins og þarlend hefð segir til
um en segir þetta vera að færast á upp-
runalegu tungumálin í meira mæli.
„Mér finnst fínt að byrja í litlu húsi,
ég er með vinnu og hef það gott í
augnablikinu. Ég veit að ef ég stend mig
vel þá á ég eftir að vaxa í mínu starfi.
Ég fæ góð tækifæri, stend alltaf á svið-
inu í burðarhlutverkum og það er ótrú-
lega góð reynsla, sem skiptir miklu
máli. Ég krefst ekki hárra launa eða
frægðar og frama. Að syngja er það sem
mig langar að gera. Ég krefst þess hins-
vegar að ég og fjölskylda mín getum lif-
að af því. En ég er ekki að biðja um
neitt mikið meira í augnablikinu.“
Á næsta ári tekur við ný stjórn í hús-
inu og því fylgja oft breytingar. „Ég veit
hlutverkin mín á næsta ári og þau eru
strax meira spennandi fyrir mig og gefa
mér meira til lengri tíma litið. Það sem
ég lærði hvað mest á í vetur voru allir
þessir þýsku díalógar. Ég hef fengið
mikil viðbrögð við þeim, að það sé ekki
hægt að heyra að ég sé ekki Þjóðverji og
það er frábært. Þetta er lærdómur þessa
vetrar. En um leið og þú spjallar við
mig heyrirðu að ég er með orðaforða á
við tólf ára barn en á sviðinu er ég auð-
vitað með tilbúinn texta. Svo fæ ég
stærri hlutverk næsta vetur, Rigoletto,
Don Giovanni og einhver fleiri.“
Hann segir ekki mikla peninga vera í
því að vera fastráðinn óperusöngvari.
„Bransinn byggir mikið á lausamennsku
og þar liggja öll launin. Þá bíðurðu eftir
því að þú hafir einhver hlutverk sem þú
kannt og getur sungið og stokkið í þeg-
ar kallið berst eins og þegar einhver er
veikur,“ segir Bragi. Stralsund er ekki
besta staðsetningin fyrir þessi verkefni
en borgir eins og Berlín, Frankfurt og
Hamborg eru með þéttara net óp-
eruhúsa í kringum sig.
Talið berst að því hvernig Bragi hafi
áttað sig á því að hann vildi verða
söngvari. „Ég sagði engum að ég vildi
syngja. Ég var búinn að eyða allri æv-
inni í að segja: Ég verð aldrei eins og
mamma og pabbi. Ég ætla aldrei að
verða söngvari,“ segir Bragi sem var
með fyrirmyndirnar fyrir framan sig
alla tíð. „Já og leikhúslífið var líka fyrir
framan mig. Það er ekkert nýtt fyrir
mér hérna. Þetta er bara eins og að
koma heim. Lyktin og allt!“
Kórinn var vendipunkturinn
Vendipunkturinn var hjá Braga þegar
hann stundaði nám við Menntaskólann
við Hamrahlíð og fór í kórinn hjá Þor-
gerði Ingólfsdóttur. „Þá áttaði ég mig á
því að ég vildi bara vera í þessu. Það er
ólýsanleg tilfinning að standa inni í
svona þéttum hljómi.“
Eftir menntaskóla var hann samt ekki
alveg tilbúinn til að velja sér líf lista-
mannsins en hann hafði alla tíð jafn-
framt haft gaman af stærðfræði og
raunvísindum yfirhöfuð. „Það blundar í
mér vísindamaður. Ég ákvað að prófa
það sem ég vissi að ég gæti en var ekki
viss um að mig langaði til að gera,“
segir Bragi en öryggisnetið hans var að
fara að læra verkfræði í Háskóla
Íslands.
„Ég ákvað að gefa þessu eitt ár. Mér
gekk vel á fyrstu önninni, náði öllu en
fannst mjög leiðinlegt. Fólk sem þekkti
til sagði mér að slaka á, að næsta önn
yrði miklu betri. Svo kom hún og mér
fannst ennþá leiðinlegt svo ég hætti í
mars, apríl á vorönninni. Hugsaði með
mér: Jæja, þá er ég búinn að prófa
þetta. Þangað til þá hafði mér alltaf þótt
svo erfitt að hætta í einhverju sem ég
var byrjaður á.“
Þannig að það hefur verið gott að
prófa verkfræðina?
„Já, algjörlega. Þá þarf ég líka aldrei
að sjá eftir því að hafa ekki gert þetta.
Ég tala oft um þetta sem bestu ákvörð-
un lífs míns, að hafa farið í verkfræði.
Það allavega beindi mér á rétta braut. Ef
ég hefði farið beint í sönginn hefði verið
auðveldara að gefast upp ef það hefði
alltaf verið eitthvað annað að toga í
mig,“ segir hann en við tók tveggja ára
nám við Tónlistarskólann í Reykjavík og
svo þriggja ára nám við Guildhall.
„Aftur á móti var ég ekki viss um eft-
„Það blundar
í mér vísinda-
maður“
Bragi Bergþórsson ætlaði sér aldrei að verða óp-
erusöngvari eins og foreldrarnir, Bergþór Páls-
son og Sólrún Bragadóttir. Eftir að hafa þráast
við og farið í nám í verkfræði, sem hann segir
bestu ákvörðun lífs síns, var framtíðin ráðin. Við
tók söngnám og starfar Bragi nú sem óperu-
söngvari í Þýskalandi.
Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is
„Fólk heldur stundum að maður standi bara upp og syngi, gerir sér ekki grein fyrir þessari
skiptingu á nótunum og öllu hinu. Þú ert ekki bara að lesa nótur, það getur verið tilfinninga-
legur rússíbani að æfa eitthvað stykki. Það getur falið sér andlega tiltekt og lætur mann
horfast í augu við eitthvað í sjálfum sér,“ segir Bragi Bergþórsson.
’
Mér finnst fínt að
byrja í litlu húsi. Ég
veit að ef ég stend
mig vel þá á ég eftir að vaxa
í mínu starfi. Ég fæ góð
tækifæri, stend alltaf á
sviðinu í burðarhlut-
verkum og það er ótrúlega
góð reynsla. Ég krefst ekki
hárra launa eða frægðar og
frama.