Morgunblaðið - Sunnudagur - 30.09.2012, Síða 44

44 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30. 09. 2012
S
kammdegisveðrið skall á fyrr en
skammdegið sjálft þetta haustið.
Hret og hrakningar fyrir norðaustan í
sumarlok og skammdegismálin
skrítnu hlupu apríl í september, þeg-
ar Kastljósið fór af stað með því yf-
irlæti sem þar tíðkast. Þar á bæ sitja menn eins og
álfar eftir síðasta afrekið. En það breytir þó ekki því
að þess háttar dagskrá á rétt á sér og er raunar nauð-
synleg en umsjónarmenn hennar verða að hafa lág-
marks dómgreind og sæmilega burði. Enginn trú-
verðugur umræðuþáttur er nú á dagskrá ljósvaka-
miðla sem nær að fjalla að gagni um það sem efst er á
baugi í samfélaginu. Það er bagalegt á kosningaári og
undirstrikar að Ríkisútvarpið, sem allir starfsmenn
virðast hafa fyrirmæli um að kalla RÚV, er metn-
aðarsmátt. Ekki eru efni til að gera kröfur til 365
miðla, eins og sögu þeirra og nútíð er háttað.
Þjófstartað
Skammdegið þjófstartaði reyndar með snilldartöktum
Guðbjarts velferðarráðherra í málefnum RÍS, eins og
fréttastofa Ríkisútvarpsins er líkleg til að kalla rík-
isspítalana áður en lýkur nösum. Ráðherranum þótti
rétt að sjá hvernig lukkaðist að leika sér að eldspýtum
ofan í púðurtunnu. Það kom í ljós í fyrstu tilraun og fór
nákvæmlega eins og fimm hundruð ára reynsla benti
ótvírætt til. Vegna formannskjörs í farvatni Samfylk-
ingar gátu samverkamenn og nánustu vinir velferð-
arráðherrans í ríkisstjórninni ekki staðist að fá fjöl-
miðlum fróðleikinn í hendur. Og andlitið var á þeim
stutta … og Guðbjartur gat hvorki falið brunabólurnar
á puttunum né sagt satt um ákvörðun sína. Hann sagð-
ist eingöngu hafa verið að kaupa viðbótarlæknisviðvik
af forstjóra spítalanna fyrir hálfa milljón til að tryggja
að sá gæti áfram stjórnað fyrirtækinu, enda færi af
honum hið besta orð. Þetta var heldur álappaleg skýr-
ing, sem Guðbjartur greip til í örvæntingu eftir lekann,
því að ella blasti við að hann hefði tekið sér vald sem
öðrum er ætlað. En sé skýringin tekin í senn alvarlega
og bókstaflega þá var forstjóranum ómissandi fram-
vegis ætlað að stjórna stærsta fyrirtæki þjóðarinnar
og því útgjaldafrekasta í þriðjungsstarfi eða svo.
„Kanntu annan, Gutti?“ spurði fólkið í landinu.
Starfsanda storkað
Þeir eru margir sem hafa þurft að sækja sér þjónustu
til starfsfólks spítalanna seinustu árin og undrast
sjálfsagt flestir hversu vel því tekst að sinna sínu,
þrátt fyrir síversnandi aðstæður og kjör. En fáum
getur heldur dulist að ekki má mikið út af bregða og
þýðingarmikið er að starfsandinn á staðnum sé eins
góður og kostur er. Útspil ráðherrans hjálpaði ekki
upp á þær sakir og reyndist velferð án fyrirheits og
er enn ekki útséð um afleiðingarnar.
Komnir í startholur
Flokkarnir eru nú sem óðast að undirbúa framboðsmál
sín og einstakir þingmenn hafa þegar tilkynnt að þeir
hyggist ekki leita endurkjörs að þessu sinni. Það vekur
eftirtekt að þingmenn úr röðum stjórnarandstæðinga,
sem veittu ríkisstjórninni óvænt atbeina sinn, bæði við
að tryggja meirihluta fyrir hinni sérkennilegu aðild-
arumsókn að ESB og að því að koma Icesave-klaf-
anum á herðar þjóðarinnar, sækjast ekki eftir stuðn-
ingi til áframhaldandi þingsetu. Þó eru þetta
þingmenn á „besta aldri“ eins og það er stundum kall-
að. Vera má að þetta segi sögu. Ýmsir þeir sem hafa
hugleitt, hvort nú væri rétta tækifærið til að sækjast
eftir þingsæti setja launakjör fyrir sig og ekki síður
fælingarmátt þeirrar samkundu sem þingið er. Og því
verður ekki neitað að sjaldan hefur risið verið lægra á
þeim bæ og æði margir enn á bekkjum þar sem ekki er
eftirsóknarvert að eiga reglubundið samneyti við.
Launin eru þekkt umræðuefni. Þau eru þó óneitanlega
miklum mun hærri en almenn meðallaun í landinu og
Kanntu
annan,
Gutti?
* Það verður til þess að krafan umað ríkisvæða stjórnmálaflokkafer ört vaxandi og er sá þáttur kominn
langt út fyrir öll heilbrigð mörk. Rík-
isreknir stjórnmálaflokkar eins og þeir
íslensku eru að þróast í að rísa ekki
endilega undir því mikið lengur að
teljast lýðræðislegt fyrirbæri.
Reykjavíkurbréf 28.09.12