Morgunblaðið - 28.06.2013, Blaðsíða 31
Þarna kynntust félagar mínir í
Nirði þeim feimna og allt að því
óframfærna Hemma sem vildi
öllum vel, tók nærri sér illt umtal
og óréttlátar athugasemdir líkt
og hendir þá sem verða frægir og
standa í kastljósinu. Þetta var sá
Hemmi sem ég þekkti í Versló;
hlýr, alvörugefinn og einlægur
vinur þeirra sem minna máttu
sín en þó alltaf stutt í grínið.
Ég kveð í dag Hermann
Gunnarsson með þakklæti fyrir
góð kynni, bið börnum hans og
ættingjum blessunar og almætt-
ið að veita honum móttöku sem
sæmir slíkum sómadreng og
gleðipinna. Far í friði.
Arnar Hauksson.
Viðbrögð okkar Rúnu, þegar
við heyrðum af andláti þínu kæri
vinur, voru á sama veginn; trúð-
um því ekki. Ég hóf að hringja
eftir staðfestingu í nokkra sam-
eiginlega vini okkar. Í huganum
beið ég eftir því að einhver segði
mér að um misskilning væri að
ræða. Því miður reyndist það
ekki svo.
Ég finn engin orð í íslenskri
tungu, sem geta lýst nægilega
vel því sem mig langar að segja
við þig, Hemmi minn. Þú getur
ekki ímyndað þér hversu mikið
þú hefur gefið mér og Rúnu í
gegnum tíðina. Það er ómetan-
legt að hafa fengið að kynnast
þér og vera vinur þinn í mörg ár.
Íslenska þjóðin elskar þig og
dáir. Þú átt vini um allt land á
öllum aldri og langt út fyrir land-
steinana. Það er enginn Íslend-
ingur sem finnur ekki til við frá-
fall þitt. Og engan skyldi undra.
Viðmót þitt var einstakt, gleði
þín smitandi, talaðir við alla á
jafnréttisgrundvelli, sýndir aldr-
ei yfirlæti.
Eftir að ég flutti heim til Ís-
lands fyrir bráðum tíu árum og
hóf störf á ný í sjónvarpi kom
ekki annað til greina en að fá þig
með í slaginn á einn eða annan
hátt, en þá hafðir þú verið sjálfur
í fríi frá fjölmiðlunum. Það var
gaman hjá okkur vinunum þrem-
ur, þér, Guðna Bergs og mér, í
fótboltaþáttunum á Stöð 2 sport.
Og mikið er ég ánægður með að
hafa fengið þig í morgunsjón-
varpið á Stöð 2 á sínum tíma, þar
sem þú kíktir til okkar á föstu-
dögum undir lok þáttar og sprell-
aðir með okkur, sem þú gerðir
svo síðar með okkur í Bítinu á
Bylgjunni. Þar skutum við gjarn-
an hvor á annan, gerðum grín
hvor að öðrum og mikið hlógum
við, bæði í beinni og eftir þátt.
Ég á erfitt með að trúa því að
við fáum aldrei aftur að sjá þig,
heyra hlátur þinn og glensið.
Aldrei á ég eftir að fá að stríða
þér og þú mér – mikið höfðum
við gaman af því. Sorgleg til-
hugsun. En í senn er ég svo
ánægður með að hafa fengið að
eiga þig sem vin og get aldrei
þakkað nægilega fyrir það.
Hemmi minn, þú varst ein-
stakur persónuleiki. Þótt þú ætt-
ir við þína erfiðleika að etja, þá
hættir þú aldrei að gefa af þér og
gleðja aðra. Íslenska þjóðin hef-
ur misst þig, Hemma Gunn, ein-
stakan mann. Skarð þitt verður
ekki fyllt. Maður kemur ekki í
manns stað í þínu tilfelli Her-
mann Gunnarsson. Blessuð sé
minning þín.
Okkar innilegustu samúðar-
kveðjur til fjölskyldu og vina.
Heimir Karlsson, Rúna
Hjaltested Guðmundsdóttir.
Ó, hve gott á lítil lind,
leika frjáls um hlíð og dal.
Líða áfram létt sem hind,
líta alltaf nýja mynd.
Hvísla ljóði’ að grænni grein,
glettast ögn við lítil blóm.
Lauma kossi’ á kaldan stein,
kastast áfram tær og hrein.
Ég vildi að ég væri eins og þú
og vakað gæti bæði dag og nætur.
Þá öllu skyldi kveða óð um unað,
ást og trú
sem aldrei bregst en hugga lætur.
Já, ef ég mætti lifa eins og lindin
silfurtær
sem lög á sína undrastrengi slær.
(Bjarki Árnason)
Ég vil þakka þér fyrir allt og
allt.
Guð geymi þig minn kæri vin-
ur.
Þín vinkona,
Svanhildur Ólöf
Þórsteinsdóttir (Svansí).
Kveðja frá Grindavík
Þú hefur oft, það segi ég satt,
sungið ljóð í haga
og margan dapran getað glatt
gleðisnauða daga.
Minningin um góðan félaga lif-
ir. Vottum fjölskyldu Hermanns
okkar dýpstu samúð.
Fyrir hönd Knattspyrnudeild-
ar UMFG,
Jónas Karl Þórhallsson,
formaður.
Að haustnóttum sá ég þig sigla burtu,
og svo kom hinn langi vetur.
Þótt vald hans sé mikið, veit ég þó,
að vorið, það má sín betur.
Þú hlýtur að vera á heimleið og koma
með heita og rjóða vanga,
því sólin guðar á gluggann minn,
og grasið er farið að anga.
(Davíð Stefánsson)
Takk fyrir vináttuna, en ekki
síður fyrir alla vitleysuna, dreng-
urinn minn.
Egill Eðvarðsson.
Íslensku þjóðinni var brugðið
er tíðindin bárust. Fjölmiðlamað-
urinn og hinn dáði íþróttamaður,
Hemmi Gunn, var ekki lengur
mitt á meðal okkar. Hann var að
leggja af stað heim frá Taílandi
er kallið kom. Í trúnni, sem
Hemma var kær, er það oft nefnt
að við séum „að fara heim er
kallið kemur“. Hann var kallaður
heim – alltof fljótt. En hann
Hemmi var ekki hræddur við hið
ókomna. Hann vissi að eitthvað
stórkostlegt tæki við er lífi lýkur
hér á jörðu.
Ef Hemmi mætti mæla hér og
nú myndi hann án efa segja:
„Njótið dagsins. Njótið þess að
vera til. Lífið er yndislegt.“ Sjálf-
ur var hann mikill gleðigjafi.
Færði gleði inn á heimili okkar
Íslendinga um áratugaskeið.
Óneitanlega kemur upp í hugann
vinsælasti sjónvarpsþáttur sem
hefur verið framleiddur á Ís-
landi, „Á tali hjá Hemma Gunn“.
Hann gladdi nánast alla Íslend-
inga um langan tíma. Fékk
mesta áhorf sem mælst hefur hér
á landi. Ekki man ég hvernig
hann fékk bæði mig og son minn
til að dansa í beinni útsendingu
við atvinnufólk í dansíþróttinni,
eftir að hafa átt við okkur samtal
um lífið og tilveruna í þessum
þætti. Þá voru samtöl hans við
börnin einstök. Líklega tókst
honum svo vel upp þar vegna
þess hve einlægur og ljúfur hann
var sjálfur. Hann náði ávallt til
áheyrandans.
Hugur okkar beinist einnig að
honum sem íþróttamanni. Ég tók
strax efir honum þegar hann var
að keppa fyrir Verzló, hvort sem
var í handbolta eða knattspyrnu,
en konan mín og hann voru í
sama árgangi í Verzló. Þar, eins
og síðar með Val, bar hann af,
hann var ávallt fremstur á meðal
jafningja. Afi Hermanns, Her-
mann G. Hermannsson, var einn
þeirra sem stofnuðu Knatt-
spyrnufélagið Val ásamt æsku-
lýðsleiðtoganum séra Friðriki
Friðrikssyni fyrir rúmri öld.
Vinur hans, Hörður Hilmars-
son, sagði um Hemma: „Her-
mann var einn besti leikmaður
íslenskrar knattspyrnusögu –
einn af tíu bestu. Og snjall var
hann í handboltanum.“ Undir
þetta tók hinn trausti vinur hans
og Valsari, hann Henson.
Hemmi var „náttúrutalent“,
hafði alla sína hæfileika í blóðinu.
Þurfti aldrei að hafa fyrir hlut-
unum, en í knattspyrnunni var
hann ávallt á réttum stað til að
skora. Hann eyddi ekkert mikl-
um tíma í að hita upp – sem í dag
er talið svo mikilvægt. Hann fór
bara beint inn á og skoraði.
Já, hann Hemmi var svo sann-
arlega „góður drengur“ og
traustur vinur. Vil ég gera þekkt
orð hans að lokaorðum mínum:
„Verið hress, ekkert stress og
bless, bless.“
Vigfús Þór Árnason.
Fjölmargir fara í gegnum ævi-
skeiðið á harðaspani, lifa lífinu
nánast með lokuð augun en
vakna hugsanlega til einhverrar
vitundar á síðustu metrunum,
fullir eftirsjár. Sumir hafa æðri
tilgang, án þess að gera sér grein
fyrir því, og snerta hverja ein-
ustu sál sem verður á vegi
þeirra, eingöngu með því að vera
þeir sjálfir. Það hlýtur að vera
æðsta takmark lífsins að hreyfa
við fólki, gera góðverk, varpa sól-
argeislum yfir aðra, bæði með-
vitað og ómeðvitað.
Hermann Gunnarsson var svo
stór og litríkur persónuleiki, svo
mikilvægur geisli í þjóðarsálinni,
að flestir reiknuðu eflaust með
því að hann myndi lifa að eilífu –
sem hann vissulega gerir. Þegar
fallegar sálir, eins og Hemmi
Gunn, falla frá, drúpa flestir
höfði og tómarúm myndast í til-
verunni. Fótatak okkar verður
mýkra, röddin þýðari og tillits-
semi fær meira rými. Eflaust
vegna þess að sálin hans Hemma
var hluti af okkar eigin sál, allt-
umlykjandi, ævinlega.
Þrátt fyrir allt var Hemmi
Gunn líkast til einmana sál í ið-
andi mannhafinu þar sem flestir
vildu eiga hlutdeild í honum.
Hann lifði á því að gefa og gaf
með því að lifa lífinu í sínu eigin
ljósi sem lýsti okkur öll upp.
Það er með trega sem ég kveð
„fósturföður minn“ eins og hann
taldi sig vera eftir að ég kom
blautur á bak við eyrun til Vals
árið 1979. Snagar okkar voru
nánast hlið við hlið og glettni og
grín Hemma Gunn í búningsklef-
anum mun óma að Hlíðarenda á
meðan við, sem nutum þeirra
forréttinda að sparka í bolta með
honum, trítlum um tilveruna.
Farðu í friði, vinur sæll, þú
frábæri sonur þjóðar.
Þorgrímur Þráinsson.
Í gegnum lífshlaupið kynnist
maður fjölda fólks sem skilur
mismikið eftir sig. Þeir sem
kynntust Hemma geta sennilega
verið sammála um að hann skildi
eftir sig djúp spor, var sennilega
orðheppnasti maður landsins og
hrókur alls fagnaðar eins og allir
vita. Hláturinn einn og sér dugði
til, svo smitandi var hann.
Mér er það sérstaklega minn-
isstætt þegar undirritaður átti
afleitan landsleik í sínum fyrsta
leik og var ekki hátt risið á unga
manninum. Í sömu viku var við-
tal við Hermann í tímariti þar
sem hann var ósáttur við hvernig
„pressan“ tæklaði ungan og
óreyndan leikmanninn og tók
upp hanskann fyrir mig. Þessu
gleymi ég aldrei og þetta varð til
þess að ég leit aldrei til baka eft-
ir fyrstu landsliðsreynsluna.
Þetta ár, 1980, kom Hermann
inn í Valsliðið á nýjan leik og við
stóðum uppi sem Íslandsmeist-
arar. Það var aldrei lognmolla í
klefanum eftir æfingar. Hemmi
sat með krosslagðar lappir og
sagði brandara í klukkutíma, lét
gamminn geisa.
Hæfileikar Hemma nutu sín
innan sem utan vallar og það er
ekki hægt að segja annað en að
hann hafi tekið hlutina með
trompi. Blessuð sé minning hans.
Hvíl þú í friði, elsku vinur.
Sævar Jónsson.
Þegar ungt fólk, hvort heldur í
námi, hljóðfæraleik, söng, íþrótt-
um eða á öðrum sviðum, spring-
ur út og sýnir framúrskarandi
hæfileika tölum við stundum um
undrabörn. Hermann Gunnars-
son var náttúrutalent, hvort
heldur í knattspyrnu, handbolta
eða öðrum íþróttum. Hann var
nokkrum árum yngri en ég og
þannig hafði ég frá fyrstu tíð
tækifæri til að fylgjast með ferli
hans, leika stundum við hlið hans
í úrvalsliðum og hrífast af þess-
um fallega og geðþekka unga
manni frá unga aldri. Í stað þess
að etja kappi við Hemma stóð ég
sjálfan mig að því að vera aðdá-
andi hans en ekki andstæðingur.
Lipurð, knattleikni, markheppni
og leikskilningur voru töfra-
brögðin hans. Og svo hreif hann
okkur hina með gamansemi og
glaðværð. Valsmenn léttir í lund,
það var hans ær og kýr. Hrókur
alls fagnaðar.
Hemmi var aldrei að þykjast.
Hann elskaði lífið. Fótboltamað-
urinn, skemmtikrafturinn, vinur-
inn, bróðirinn í leiknum. Hlátur
Hemma Gunn, einlægni hans og
vinskapur í hvívetna, var engin
uppgerð. Hann var opinn og ein-
lægur karakter, sjarmatröll, sem
öllum þótti vænt um. Stundum
fór Hemmi út af sporinu, eins og
gengur, ekki vegna þess að neitt
illt væri í fari hans, heldur vegna
þess að hann elskaði lífið, elskaði
samferðamenn sína og þyrsti í
félagsskap og gleðistundir.
Skemmtunin fór stundum úr
böndum.
En þetta var Hemmi, þessi
ljúfi, geðþekki gleðipinni. Þetta
var Hemmi sem elskaði lífið.
Hann var í aðalhlutverki, innan
sem utan vallar. Ég man eftir
rútuferðalögum milli kappleikja
erlendis, þar sem Hermann sett-
ist fremst í rútuna, greip hátal-
arann og hermdi síðan eftir
Sigga Sig. og öðrum þekktum út-
varpsröddum á gömlu gufunni og
hélt okkur hinum í hlátursköst-
um í marga klukkutíma og ég
man eftir Hemma þegar hann
tók sjálfur hlátursköstin frammi
fyrir okkur félögunum og þjóð-
inni allri og hann var óborgan-
legur skemmtikraftur. Og ekki
bara skemmtikraftur. Hermann
var drengur góður, einlægur vin-
ur og hvers manns hugljúfi.
Blessuð sé minning hans, með
þökk fyrir margar, margar ynd-
islegar samverustundir og ómet-
anlega vináttu.
Ellert B. Schram.
Boðberar kærleikans
eru jarðneskir englar
sem leiddir eru í veg fyrir fólk
til að veita umhyggju,
miðla ást,
fylla nútíðina innihaldi
og tilgangi,
veita framtíðarsýn
vegna tilveru sinnar
og kærleiksríkrar nærveru.
Þeir eru jákvæðir,
styðja,
uppörva og hvetja.
Þeir sýna hluttekningu,
umvefja og faðma,
sýna nærgætni
og raunverulega umhyggju,
í hvaða kringumstæðum sem er
án þess að spyrja um endurgjald.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Þetta ljóð mitt kom í huga mér
þegar ég frétti af andláti
Hemma. Vinar sem gaf mér mik-
ið með umhyggju sinni, uppörv-
andi orðum og kærleiksríkri veru
allri.
Hemmi sagði mér oftar en
einu sinni að hann hefði verið svo
lánsamur að hafa fengið að fara í
Vatnaskóg sem drengur og hafa
notið þeirrar gæfu að sitja til
borðs með æskulýðsleiðtoganum
mikla sr. Friðriki Friðrikssyni.
Hann sagði að sú minning sæti í
huga sér og eftir að hafa kynnst
sr. Friðriki og starfinu í Vatna-
skógi hafi hann aldrei orðið sam-
ur. Slík voru áhrifin sem sr. Frið-
rik hefði haft á sig og væru nú æ
betur að koma í ljós hin síðari ár.
Ég gleymi aldrei þegar
Hemmi setti sig í samband við
mig og tilkynnti mér að hann
myndi þiggja að fá að vera vinur
minn. Ég vissi varla hvaðan á
mig stóð veðrið. Að þessi líka
goðsögn sem ég hafði dáðst að
frá bernskuárum skyldi leita eft-
ir vináttu minni. Sú vinátta átti
síðan eftir að reynast mér mjög
dýrmæt. Jafnvel þótt fundir okk-
ar hafi alls ekki verið tíðir.
Fyrir tveimur árum fékk ég
Hemma til að vera gestur á fundi
aðaldeildar KFUM og segja frá
lífshlaupi sínu, áhrifavöldum og
hugsjónum, gleði og sorgum. Það
var vægast sagt eftirminnilegur
fundur. Ég hafði gefið honum
tuttugu mínútur en hann talaði í
heilan klukkutíma á nótum sem
fæstir hafa líklega heyrt, þar
sem einlægnin og þakklætið var í
fyrirrúmi.
Ég var gestur Hemma í jóla-
þætti hans á Bylgjunni á annan í
jólum 2011. Hann bað mig meðal
annars að ræða gildi jólanna fyr-
ir okkur í nútímanum og þá í ljósi
páskanna. Ég gleymi ekki að
þegar ég fór yfir þá dýrmætu
ástarsögu fékk hann tár í augun
sem síðan láku niður kinnar
hans, um leið og hann sagði,
þetta er fallegt, alveg ómetan-
legt. Hann var snortinn af kær-
leika Guðs sem lífið gefur og einn
megnar að viðhalda að eilífu.
Hemmi komst að því ég ætti
að flytja erindi um dauðann á
vegum Borgarskjalasafns í febr-
úar sl. Setti hann sig þá í sam-
band við mig og bauðst til að
gefa mér tips þar sem hann hefði
jú upplifað snert af dauðanum
um tíu árum áður. Þarna kom
umhyggja hans og velvild svo
berlega í ljós.
Á hverjum morgni hin síðari
ár átti hann sína kyrrðar- og
bænastund. Hann ásetti sér að
halda út í daginn með kærleik-
ann að leiðarljósi, vera einlægur
og þakklátur, glaður, jákvæður
og uppörvandi. Hann ræktaði
með sér þá gefandi list að hlusta
og sjá með hjartanu.
Hemma verður sárt saknað og
lengi minnst. Hann gaf mikið af
sér og erum við ríkari að hafa
fengið að vera honum samferða.
Mætti hugarfar hans og næma
kærleiksþel vera okkur til fyr-
irmyndar og eftirbreytni.
Sigurbjörn Þorkelsson.
MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. JÚNÍ 2013
251658240
9. útdráttur 27. júní 2013
Kr. 3.000.000 Kr. 6.000.000 (tvöfaldur)
1 3 0 3 2
Kr. 100.000 Kr. 200.000 (tvöfaldur)
1 7 8 6 0 2 9 5 7 0 3 8 7 6 6 4 8 1 8 7
Kr. 50.000 Kr. 100.000 (tvöfaldur)
2219 20209 34531 46535 58670 68291
4588 22157 36226 51549 63862 71816
9972 24615 38504 52381 65167 74131
12287 27728 40521 55154 67031 75567
Kr. 20.000 Kr. 40.000 (tvöfaldur)
6 2 7 1 2 3 7 7 2 2 2 8 3 3 1 9 4 8 4 1 0 4 8 4 9 6 8 6 5 7 7 5 9 6 6 4 5 6
3 1 4 8 1 2 3 8 0 2 4 0 4 1 3 2 5 0 9 4 1 9 9 8 5 0 2 7 2 5 8 2 6 0 6 8 7 5 5
3 8 8 0 1 3 5 1 7 2 4 8 8 0 3 3 0 3 8 4 3 4 9 0 5 0 3 8 2 5 8 3 7 6 7 0 6 0 4
5 4 3 1 1 5 5 6 1 2 5 5 6 3 3 5 3 9 6 4 4 0 1 8 5 0 4 3 4 5 8 6 9 6 7 2 3 9 4
6 5 6 4 1 5 6 4 1 2 6 8 7 8 3 5 6 1 1 4 4 9 7 0 5 0 7 2 9 6 0 9 7 6 7 2 7 1 9
6 8 3 8 1 5 9 2 3 2 8 4 8 8 3 5 8 7 7 4 5 5 6 5 5 1 6 1 3 6 1 1 1 8 7 5 5 7 3
7 1 9 0 1 6 3 4 2 2 8 5 2 1 3 7 4 0 6 4 5 9 4 3 5 2 5 6 2 6 2 1 5 3 7 5 9 9 9
7 4 6 4 1 6 9 6 9 2 8 8 0 1 3 8 7 2 2 4 6 6 7 8 5 3 2 7 1 6 2 5 7 8 7 7 0 5 0
7 8 8 2 1 7 1 8 9 2 9 6 3 1 3 8 7 8 3 4 6 8 0 8 5 4 0 9 0 6 2 6 5 9 7 9 4 3 2
8 4 4 9 1 8 0 6 6 2 9 7 8 9 3 9 0 2 0 4 7 2 2 0 5 5 5 0 2 6 2 7 4 5
9 3 1 2 1 9 1 2 5 3 0 0 9 2 3 9 4 6 1 4 7 3 4 5 5 6 0 9 4 6 3 0 6 1
1 0 6 5 9 1 9 3 1 0 3 0 1 3 0 3 9 7 0 0 4 8 9 8 1 5 6 2 0 7 6 4 4 6 3
1 1 8 0 1 2 2 0 5 1 3 1 1 3 6 4 0 2 1 9 4 9 6 7 0 5 6 6 3 9 6 5 6 1 7
Kr. 10.000 Kr. 20.000 (tvöfaldur)
7 4 2 7 2 6 9 2 0 5 3 9 2 9 0 2 9 4 0 2 3 6 5 1 0 8 5 6 3 4 4 3 7 3 1 5 7
8 8 5 7 2 9 7 2 0 7 8 9 2 9 1 4 0 4 0 3 4 5 5 1 2 0 7 6 3 7 1 3 7 3 7 8 7
1 0 8 8 7 5 6 5 2 1 0 0 3 2 9 6 7 5 4 0 6 7 4 5 1 4 1 1 6 3 7 8 4 7 3 8 2 4
1 1 2 3 8 5 7 2 2 1 0 4 6 3 0 0 3 0 4 0 9 9 5 5 1 6 1 6 6 4 3 0 3 7 3 8 4 8
1 2 2 6 9 1 7 3 2 1 0 8 8 3 0 1 0 1 4 1 4 3 8 5 1 6 2 7 6 4 4 2 2 7 4 1 2 5
1 3 5 3 9 9 6 1 2 1 7 8 6 3 0 2 0 1 4 1 9 7 4 5 2 2 0 5 6 4 4 6 9 7 4 4 7 5
1 5 0 1 1 0 0 0 0 2 2 0 2 4 3 0 8 4 5 4 2 3 7 1 5 2 3 6 9 6 4 5 5 6 7 4 4 7 6
1 5 1 5 1 1 1 4 2 2 2 5 9 3 3 0 8 8 5 4 2 7 3 1 5 2 3 8 9 6 6 7 8 8 7 4 7 4 1
1 6 8 6 1 1 4 2 9 2 2 6 5 8 3 1 5 6 1 4 2 9 4 1 5 3 0 0 9 6 6 8 3 8 7 4 8 0 8
2 1 8 5 1 2 2 7 9 2 2 8 7 0 3 1 5 6 2 4 3 2 6 4 5 3 5 8 8 6 7 3 2 1 7 4 8 5 3
2 3 6 3 1 2 3 6 5 2 2 9 1 1 3 2 0 3 9 4 3 2 6 7 5 3 6 2 4 6 7 6 7 3 7 5 2 4 6
2 8 6 1 1 2 3 7 6 2 3 2 8 0 3 2 3 9 5 4 3 4 7 1 5 3 8 5 1 6 8 3 6 2 7 5 3 0 7
2 9 1 0 1 3 1 8 8 2 3 4 9 9 3 2 5 6 9 4 3 7 3 1 5 4 1 5 0 6 8 6 0 5 7 5 9 6 0
2 9 9 7 1 3 7 6 9 2 4 2 8 2 3 2 7 8 2 4 3 9 2 2 5 4 3 7 7 6 8 6 5 9 7 6 4 7 0
3 2 0 1 1 4 4 7 7 2 4 4 7 0 3 2 8 3 7 4 4 3 9 5 5 4 4 2 1 6 8 7 6 1 7 6 5 6 0
3 8 4 2 1 4 7 6 0 2 4 6 2 4 3 2 8 5 2 4 5 3 1 5 5 4 8 5 3 6 8 9 4 4 7 6 6 0 5
4 0 1 9 1 5 1 0 7 2 5 1 5 1 3 3 8 3 2 4 5 7 8 5 5 4 9 4 1 6 9 0 5 5 7 6 7 6 9
4 1 6 1 1 5 5 3 8 2 5 1 8 2 3 3 9 5 8 4 5 9 7 4 5 5 0 9 9 6 9 0 7 1 7 6 9 8 8
4 1 7 6 1 5 9 1 2 2 5 3 2 9 3 4 1 7 8 4 6 1 2 0 5 5 2 8 8 6 9 1 7 7 7 7 6 4 0
4 2 2 4 1 5 9 6 2 2 6 2 1 6 3 5 6 4 1 4 6 8 8 8 5 6 1 1 5 6 9 2 3 8 7 7 9 5 7
4 4 7 6 1 5 9 7 6 2 6 5 4 1 3 6 0 4 1 4 7 3 2 7 5 6 2 6 7 6 9 4 1 1 7 7 9 7 8
5 0 0 8 1 6 1 2 8 2 6 8 7 9 3 6 2 8 0 4 7 3 5 2 5 7 4 7 3 6 9 8 1 9 7 8 0 6 4
5 0 1 5 1 7 1 5 5 2 6 9 1 1 3 6 3 6 8 4 7 7 5 3 5 7 6 8 1 7 0 2 9 1 7 8 4 5 5
5 2 5 2 1 7 5 0 4 2 7 1 8 6 3 6 8 9 3 4 8 1 3 0 5 8 4 0 8 7 1 6 4 7 7 8 6 9 6
5 8 0 3 1 8 2 8 1 2 7 3 9 7 3 7 1 5 7 4 8 2 8 9 5 8 6 0 6 7 1 8 8 4 7 8 7 1 6
6 1 2 4 1 8 3 2 1 2 7 5 6 7 3 7 5 4 6 4 8 2 9 4 6 0 7 3 2 7 1 9 1 5 7 9 0 0 6
6 1 2 8 1 9 0 3 5 2 7 6 3 7 3 8 5 6 6 4 8 6 0 6 6 1 1 6 7 7 2 3 2 1
6 4 4 5 1 9 1 4 5 2 7 7 6 6 3 8 8 1 0 4 8 7 7 7 6 1 2 3 6 7 2 3 4 6
6 6 5 1 1 9 2 3 5 2 7 9 6 2 3 8 8 3 8 4 9 4 5 7 6 1 3 8 9 7 2 4 1 7
6 8 1 3 1 9 6 3 1 2 8 2 0 9 3 9 3 0 8 4 9 5 5 3 6 2 7 4 6 7 2 8 6 5
6 8 2 2 1 9 7 5 0 2 8 3 0 5 3 9 3 4 8 4 9 5 8 9 6 3 0 3 5 7 2 9 9 3
7 0 5 3 2 0 2 8 5 2 8 4 3 4 3 9 7 8 6 5 0 7 1 3 6 3 2 3 8 7 3 1 3 1
Næstu útdrættir fara fram 4. júlí, 11. júlí, 18. júlí, 25. júlí & 1. ág 2013
Heimasíða á Interneti: www.das.is
Fleiri minningargreinar
um Hermann Gunn-
arsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.