Morgunblaðið - Sunnudagur - 21.07.2013, Blaðsíða 23

21.7. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23
Tvíburabræðurnir Henrik og Hlynur Bjarnasynir hafa spil-að handbolta frá fimm ára aldri. Þeir hafa fylgst að síð-an í móðurkviði og eru samstiga í lífinu og handbolt-
anum. Í dag eru þeir 17 ára, spila með FH í efstu deild, en
spila jafnframt með Unglingalandsliðinu. Þeir stunda nám í
Flensborg og hyggjast klára stúdentsprófið áður en þeir halda
út í heim í atvinnumennskuna. Henrik er vinstri hornamaður,
en Hlynur er miðjumaður. Lífið snýst um handbolta og FH, en
í sumar vinna þeir báðir við viðhald á vellinum í Kaplakrika.
Lítið er annað rætt á heimilinu en handbolti og þegar stórleikir
eru í sjónvarpi er húsið skreytt. Foreldrarnir mæta á alla leiki
og sparar pabbinn ekki ráðin, enda gamall handboltaþjálfari.
Um hvað snýst lífið hjá ykkur?
Henrik: Handboltinn hefur alltaf verið núm-
er eitt, tvö og þrjú, alveg síðan pabbi fór
með okkur á fyrstu æfinguna.
Hlynur: Pabbi (Hörður Bjarnason) var að
þjálfa í FH, og líka smá að þjálfa Stjörnuna.
Henrik: Við höfum alltaf spilað með FH, er-
um bara með svarthvítt hjarta.
Hlynur: Við æfum daglega, lágmark fimm
æfingar á viku.
Henrik: Já, mestur tíminn fer í handboltann.
Hvert stefnið þið?
Hlynur: Við stefnum bara alla leið, í atvinnu-
mennskuna. Helst til Þýskalands, mekka
handboltans.
Henrik: Það er draumurinn! Klárlega. Ekk-
ert betra en að fá borgað fyrir að skemmta
sér!
Hlynur: Það er draumurinn að spila fyrir
landsliðið á stórmóti.
Henrik: Þetta gengur bara vel hjá okkur,
erum báðir í unglingalandsliðinu, 15-17 ára.
Hlynur: Ég er fyrirliðinn þar.
Hvernig kemur ykkur saman?
Henrik: Við höfum alltaf verið bestu vinir.
Hlynur: Aldrei slegist eða neitt. Fólk hefur
alveg verið hissa á því að við höfum ekki
lamið hvor annan.
Henrik: Það hefur alltaf verið mjög jákvætt
á milli okkar.
Hlynur: Það auðvitað fylgir því að vera tví-
buri að keppa við hvor annan.
Henrik: En það er gott að fá samkeppni,
það skilar af sér meiri getu hjá okkur.
Henrik: Ég er eldri, ellefu mínútum, það
nýtist oft vel í meistaraflokknum, því sá
yngsti þarf oft að gera allt, fara í markið í
fótboltanum og svona. Það skilar sér að vera
sá eldri.
Hafið þið aldrei fengið
leið á handbolta?
Hlynur: Nei, ekki eina mínútu.
Henrik: Handboltinn verður bara skemmti-
legri og skemmtilegri, því meira sem um er
að vera.
Hlynur: Það eru margir góðir í okkar ár-
gangi. Það er björt framtíð í handboltanum
þegar við stígum upp.
Þið stefnið á atvinnumennsku
í handbolta. Eru einhver
önnur markmið í lífinu?
Hlynur: Já, með atvinnumennskunni ætla
ég í tölvunarfræði.
Henrik: Ég ætla bara að braska með pen-
ingana sem ég fæ úr atvinnumennskunni!
Finna góðan business, fara í fiskinn
kannski.
Það er samt aðallega sportið sem heillar.
En ekkert leiðinlegt að fá borgað fyrir að
leika sér.
Morgunblaðið/Eggert
Með svarthvítt hjarta
Hlynur og Henrik
Bjarnasynir áttu
engan handbolta
heima þegar ljós-
myndara bar að
garði en náðu í stað-
inn í ruðningsbolta.
Sigursteinn
Arndal,
kallaður
Steini,
þjálfari hjá
FH, hefur
margt gott
um strák-
ana að
segja.
„Þetta eru
flottir
drengir, vel upp aldir og bjóða
af sér góðan þokka,“ segir
hann, en Steini hefur þjálfað þá
um árabil. „Þeir hafa verið far-
sælir í gegnum árin, í gegnum
alla yngri flokkana, en nú hefst
nýr kafli hjá þeim með meist-
araflokki,“ segir hann. Steini
segir að þeir séu mjög efnilegir
en að framtíðin leiði í ljós
hvernig gangi. „Það eru svo
margir faktorar og næstu þrjú,
fjögur árin eru mjög mikilvæg,
nú reynir á þolinmæðina, en ef
þeir halda áfram á sömu braut
getur allt gerst, þeir eru með
fín spil á hendi,“ segir hann.
Steini segir að hann þekki þá
oft ekki í sundur, en að þeir
séu gjörólíkir í fasi. „Ég bið þá
stundum um að vera í mismun-
andi skóm, svo ég geti þekkt þá
í sundur. Annars er annar
pollrólegur og hinn algjör gaur,
en eðaldrengir báðir tveir.“
MEÐ FÍN SPIL
Á HENDI
Sigursteinn Arndal
HANDABOLTATVÍBURAR Í HAFNARFIRÐI