Morgunblaðið - 08.04.2014, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. APRÍL 2014
✝ Sigríður SvavaRunólfsdóttir
fæddist í Keflavík
5. júlí 1920. Hún
lést á Vífilsstöðum
26. mars 2014.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Runólfur Þórð-
arson, bóndi og
verkamaður á
Kjalarnesi, f. 1874,
og seinni kona
hans Ingiríður Einarsdóttir,
húsfreyja úr Borgarfirði, f.
1889. Börn Runólfs og fyrri
konu hans, Kristínar Jóns-
dóttur frá Rangárvöllum, f.
1874, voru Karl, f. 1897, Þórð-
ur, f. 1899, Jódís, f. 1901, Ást-
ríður, f. 1904, Vilborg, f. 1907,
Jón, f. 1910, og Kristinn, f.
1912. Þau eru öll látin. Á
heimilinu dvaldi einnig lang-
dvölum systursonur Svövu,
Runólfur Elentínusson, f.
1933, d. 2013.
Svava giftist 7. september
1946 Skafta Friðfinnssyni frá
Blönduósi, f. 9. september
1916. Foreldrar hans voru
hjónin Friðfinnur Jónsson,
snikkari og hreppstjóri, f.
1873, og Þórunn Hannesdóttir,
f. 1873. Börn Svövu og Skafta
eru: 1) Runólfur, f. 1947. Börn:
fjögurra ára. Að því loknu tók
við annað ár í Reykjavík áður
en farið var til Keflavíkur á
ný. Þar tók við skólaganga í
barnaskóla og kvöldskóla til
undirbúnings fyrir inntöku-
próf í Kvennaskólann í Reykja-
vík og lauk hún þar námi 1937.
Einnig stundaði hún nám við
Húsmæðraskóla Reykjavíkur
1945. Áður en hún giftist
fékkst hún við ýmis störf, svo
sem verslunarstörf og sauma-
skap, auk kaupavinnu. Eftir
giftingu tóku við heimilisstörf,
barnauppeldi og saumar. Þau
hjónin ráku lengi Efnalaug
Keflavíkur. Skafti var umboðs-
maður Morgunblaðsins í ára-
tugi og þegar heilsa hans gaf
sig tók Svava mikinn þátt í því
starfi. Svava tók virkan þátt í
fjáröflunarstarfi kvennadeild-
ar Slysavarnafélagsins á fyrri
árum og um langa hríð sá hún
um sölu minningarkorta sem
félagið gaf út. Eftir stofnun
Björgunarsveitarinnar Stakks
tók hún virkan þátt í starfi
kvennadeildar hennar. Hún
var stofnfélagi í Inner Wheel í
Keflavík og sat þar í stjórn og
var forseti um skeið.
Árið 1997 fluttu hjónin til
Reykjavíkur, en heilsu Skafta
fór þá hrakandi og lést hann
2007. Svava bjó á heimili sínu
þar til í byrjun febrúar síðast-
liðins er heilsan gaf sig og hún
lést á Vífilsstöðum.
Útför Svövu verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag, 8. apríl,
og hefst athöfnin klukkan 13.
Jóhannes, f. 1981,
Anna, f. 1983, og
Auður, f. 1983. 2)
Þórunn, f. 1949.
Dætur hennar eru
Hulda Soffía, f.
1984, og Sig-
urlaug Lilja, f.
1985, Jónasdætur.
3) Andvana
stúlka, f. 1950. 4)
Inga, f. 1953.
Maður hennar er
Birgir V. Sigurðsson. Börn
þeirra eru Svava, f. 1982, gift
Janusi Egholm, og eiga þau
dæturnar Anniku Ósk, f. 2009,
og Evu Sóleyju, f. 2010. Pétur,
f. 1993. 5) Gunnhildur, f. 1956.
Maður hennar er Guðmundur
Magnússon. 6) Friðfinnur, f.
1958. Kona hans er Sigríður
H. Ingibjörnsdóttir. 7) Einar,
f. 1960. Kona hans er Lydía
Jónsdóttir. Börn þeirra eru
Jón Arinbjörn, f. 1992, og
Edda Anika, f. 1997. 8) Páll, f.
1965. Kona hans er Hrund
Þórarinsdóttir. Börn þeirra
eru Karítas, f. 1994, Benja-
mín, f. 1996, og Salóme, f.
2001.
Svava ólst upp að mestu í
Keflavík, en faðir hennar
gerðist ráðsmaður á Ökrum á
Mýrum í eitt ár þegar hún var
Svava er síðust til að kveðja af
hennar kynslóð. Það skapar
þáttaskil í hugum okkar, þar sem
gamli tíminn verður fjarlægur.
Um leið og við tökumst á við sorg
og söknuð eftir yndislegri mann-
eskju, gleðjumst við yfir því að
Svövu auðnaðist farsælt líf með
samhentum maka í 60 ár. Hún
kom úr ástríku umhverfi alþýðu-
fólks, sem hafði náungakærleika
og umhyggju að leiðarljósi. And-
leg fátækt var ekki til, þótt ef-
laust hafi ekki alltaf verið mikið
til skiptanna af veraldlegum auði.
Svava var alin upp við bóklestur
og hafði mikið yndi af ljóðum.
Móðir hennar tók að sér sauma
og Svava fór snemma að sinna
hannyrðum. Eftir hana liggja fal-
legir hlutir, en þó var meira af
hennar handverki nytjahlutir.
Jólabuxur og sumarkjólar á allan
hópinn ár eftir ár. Vettlingar og
sokkar á haustin og dúkkufötin
fyrir barnabörnin. Allt þetta var
vel þegið og hún töfraði það fram.
Hvað ætli máltíðirnar sem hún
útbjó hafi verið margar, eða kök-
urnar? Á hverjum einasta degi
var sandkaka eða jólakaka á
borðum og fínna bakkelsi á
sunnudögum auk pönnuköku-
stafla. Sjö börnum komu þau
hjón út í lífið og allt til síðasta
dags fylgdist Svava með velferð
þeirra og afkomenda. Fylgdist
með hvað þau voru að gera og
hvort þau voru ánægð með það.
Hjartahlýjan, fórnfýsin og æðru-
leysið kom best í ljós þegar
Skafti var kominn á hjúkrunar-
heimili. Svava fór daglega og sat
hjá honum góða stund, þetta
gerði hún í hálft annað ár, sagði
honum fréttir og ræddi málefni
líðandi stundar.
Svövu varð að ósk sinni að fá
að búa heima og halda andlegri
heilsu, þar til fyrir fáum vikum er
heilsan brást. Fjölskyldan þakk-
ar samfylgdina, hvíl í friði.
Fyrir hönd barna og fjöl-
skyldna,
Runólfur og Inga.
Í dag kveð ég elskulega
tengdamóður mína. Svava var
einkar vel gerð kona. Ég kom
fyrst inná heimili þeirra Svövu og
Skafta í Keflavík fyrir 24 árum
og var mér afar vel tekið og
tengdust sterk bönd á milli okkar
strax. Við Svava vorum góðar
vinkonur og töluðum saman nán-
ast upp á hvern einasta dag í
síma.
Svava var húsmæðraskóla-
gengin og bar heimili hennar
þess merki, hún var snillingur í
saumaskap og gerði einnig mikið
af því að prjóna og kom það sér
oft á tíðum vel og barnabörnin
fengu að njóta þess hvort sem
það voru peysur, sokkar, vett-
lingar eða húfur.
Hún var afar kær börnum sín-
um og fjölskyldum þeirra og vildi
fylgjast vel með velferð þeirra
enda bæði börn, tengdabörn og
barnabörn tíðir gestir á heimili
hennar.
Það er margs að minnast og
Svövu verður sárt saknað. Það
verður skrýtið að geta ekki rennt
við í Hörgshlíð, fengið sér kaffi
og köku og spjallað um daginn
og veginn með léttleikann og
húmorinn í fyrirrúmi.
Elsku Svava, takk fyrir allt
það sem þú hefur kennt mér um
lífið og gert fyrir mig og mína
fjölskyldu.
Hvíldu í friði.
Kveðja senn ár
og ókomnir dagar
að mér víkja,
er ekkert betra
en eiga vini
sem aldrei svíkja.
(Höf. ók.)
Þín
Lydía.
Elsku amma. Það var svo sárt
að missa þig, en þó vorum við svo
þakklátar fyrir að hafa fengið
tækifæri til að kveðja. Við sitjum
alltaf að þeim fjölda minninga
sem við eigum um þig, allt frá
rúsínum (sveskjum) í lituðum
skálum, að kaffi í Hörgshlíðinni.
Þú varst góð amma fyrir litlar
stelpur sem skessuðust í Hafn-
argötunni og könnuðu þar hvern
krók og kima, alltaf með pönnu-
kökur í kaffinu til að hlaða skess-
urnar orku fyrir næsta leik. Þú
varst líka góð amma fyrir full-
vaxta konur sem komu og fengu
kaffi og með því hjá þér í Hörgs-
hlíðinni. Þú rifjaðir upp gamla
tíma og sýndir okkur hluti þér
kæra og veittir okkur þannig
innsýn í tíma sem er löngu horf-
inn.
Þú fylgdist með hvað var að
gerast í okkar lífi allt fram á síð-
asta dag og varst alltaf með á
nótunum. Það sem við dáðumst
hvað mest að við þig var hvað þú
varst alltaf létt í lund. Sjaldan
höfum við vitað aðra manneskju
sem hló jafn mikið og það var
alltaf stutt í brosið. Við getum
ekki annað en tekið okkur það til
fyrirmyndar og reynt að lifa okk-
ar lífi jafn kátar og glaðar og þú.
Fósturlandsins Freyja,
fagra vanadís,
móðir, kona, meyja,
meðtak lof og prís.
Blessað sé þitt blíða
bros og gullið tár.
Þú ert lands og lýða
ljós í þúsund ár.
(Matt. Joch.)
Hulda Soffía og
Sigurlaug Lilja.
Nú er hún elsku Svava amma
búin að kveðja þennan heim.
Hún skildi eftir sig margar og
frábærar minningar. Það var
alltaf gaman að koma í heimsókn
til ömmu og finna sér eitthvað
skemmtilegt að gera. Þegar ég
var yngri þá safnaði amma alltaf
barnablaðinu sem kom með
Mogganum á laugardögum. Þeg-
ar ég kom til hennar náði ég í
blaðið og penna og fór strax að
leysa allar þrautirnar. Amma var
líka með liti uppi á skápnum í
eldhúsinu, þá fór ég stundum inn
í skáp og náði í gömul Moggablöð
og teiknaði. Mér fannst nú samt
skemmtilegra að rífa endann af
þeim og búa til músastiga.
Amma hefur alltaf haft dóta-
kassa inni í skáp og maður er
aldrei of gamall til þess að leika
með hann. 16 ára gömul sat ég
ennþá á gólfinu hjá ömmu og lék
mér með bílana. Það var viss
hefð að fá alltaf saltpillur þegar
maður kom til ömmu, þegar ég
var yngri fór ég sjálf inn í skáp
að sækja þær, þangað til að
amma var bara alltaf með skál
með þeim á borðinu.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Þín verður saknað, amma.
Edda Anika.
Minningarnar um hana Svövu
ömmu í Keflavík og svo síðar í
Hörgshlíð eru margar og góðar.
En þær helstu eru um ömmu í
eldhúsinu með svuntu að stúss-
ast eitthvað, við sitjandi á bekkn-
um í eldhúsinu, tikkið í klukk-
unni í stofunni, pönnsur,
randalín og mjólk. Amma mátti
ekkert vera að því að setjast, það
mátti ekkert vanta á kaffiborðið.
Alltaf var skapið gott, amma var
svo hláturmild og tilbúin að grín-
ast með okkur. Þrátt fyrir veik-
indi undanfarið var húmorinn
alltaf til staðar og hún fylgdist
með gangi mála hjá okkur öllum.
Við munum sakna hlýrra faðm-
laga hennar, hugulseminnar og
hlátursins. Hvíl í friði, elsku
amma.
Svava og Pétur.
Elsku amma. Nú ert þú farin
og ég kveð þig með söknuði, en
ég veit að þú ert komin á betri
stað, þar sem afi og margir aðrir
sem þér þykir vænt um hafa tek-
ið vel á móti þér.
Þegar ég hugsa til baka og
rifja upp allar þær minningar
sem ég á með þér þá geri ég það
með gleði í hjarta . Ferðirnar í
Krumshóla eru alltaf ofarlega í
huga og öll þau skipti sem ég
fékk að vera hjá þér yfir nótt,
bæði á Hafnargötuni og í Hörgs-
hlíðinni. Það var alltaf gott að
koma til þín, þú hafðir svo góða
nærveru og það var ekki annað
hægt en að líða vel í kringum þig,
það var alltaf létt yfir þér og
aldrei langt í húmorinn, sama
hvað bjátaði á.
Það hefur alltaf veitt mér
kraft og dugnað að finna fyrir
áhuga þínum á því hvað ég hef
verið að gera í lífinu, þú hefur
látið það þig varða hvað ég hef
verið að gera og gefið mér ráð
eftir bestu getu og efst í huga
mér er bréf sem ég fékk frá þér
fyrir um það bil ári síðan sem
fjallar í stuttu máli um það að ég
geti gert allt það sem ég ætla
mér og eigi að láta af því verða.
Þetta er hugsunarháttur sem
hefur verið mér fremst í huga
síðan þá og ég er handviss um að
ekkert fái mig stöðvað í því sem
ég mun takast á við. Þetta bréf
frá þér er eins og fjársjóður í
mínum augum og verður geymt
sem slíkt.
Það er svo margt sem ég gæti
sagt hérna en það sem mig lang-
ar helst að koma til skila og
finnst skipta mestu máli er að ég
elska þig, amma, og ég kveð þig
með djúpum söknuði en á móti
gleðst ég yfir því að þú sért kom-
in á betri stað, hefur sameinast
afa aftur og getur látið þér líða
vel. Þinn
Jón Arinbjörn.
Þá er langri ævi ömmu lokið
eftir stutt veikindi. Amma var
samt aldrei gömul, þetta var
meira leti í henni sagði hún. Hún
var ánægð þegar hún benti okk-
ur systkinunum á það í fyrra að
við værum loksins búin að ná
henni í aldri, hún missti sko ekki
af því. Það skipti ekki máli hvað
var að gerast í kringum hana,
alltaf hélt hún góða skapinu og
var ekkert að pirra sig, hún valdi
frekar að segja brandara.
Við komumst að því þegar við
vorum lítil hversu langan tíma
það tekur að baka pönnukökur,
það er nákvæmlega vegalengdin
frá Hafnarfirði til Keflavíkur.
Við hringdum þegar við lögðum
af stað og þær voru tilbúnar þeg-
ar við mættum. Einnig vissum
við í hvaða skápa við áttum að
fara til að ná í skálarnar okkar
og fylla þær af rúsínum, það var
ömmunammi. Að leika í húsinu
hjá ömmu og afa var töfraheim-
ur, þegar við fengum að fara upp
á loft opnaðist nýr heimur. Fullt
af herbergjum, veggur í miðj-
unni sem þurfti samvinnu við að
klifra yfir, leynigöng á milli her-
bergja og endalaust af felustöð-
um. Þarna gátum við frænd-
systkinin gleymt okkur
langtímum saman. Við áttum
alltaf nóg af ullarsokkum og
vettlingum í boði ömmu en yf-
irleitt fylgdi eitt par af öðru
hvoru með í jóla- og afmælis-
pökkunum. Á hverju ári fór fjöl-
skyldan saman í sumarbústað í
Borgarfjörð, vikudvöl í Krumms-
hólum var ómissandi. Veiðar
með afa og dekur hjá ömmu,
annaðhvort í stóra húsinu eða
„fjósinu“.
Eftir að þau afi fluttu í
Reykjavík og það var verið að
pakka í Keflavík komu alls konar
gersemar í ljós. Það voru alls
konar hlutir úr barnæsku pabba
og systkina hans, eldgömul
æskublöð og aðrir merkilegir
hlutir. Það þurfti auðvitað að
fækka húsgögnum töluvert þeg-
ar flutt var úr stóru einbýlishúsi
í íbúð. Anna sér ennþá eftir að
hafa ekki fengið að eiga ísskáp-
inn og sá virkilega eftir honum á
haugana.
Minnið sveik hana ekki og gat
hún leiðrétt okkur með hver
föndraði hvaða jólagjafir handa
henni í grunnskóla. Stutt er síð-
an hún fræddi Auði á sögu elstu
húsgagnanna, hvaðan þau komu
og hvenær, allt þetta mundi hún.
Það var alltaf gott að kíkja í kaffi
til ömmu og henni fannst hún lé-
legur gestgjafi ef ekki voru alla
vegana sex tegundir á borðinu
hjá henni. Það var hjá henni sem
við lærðum að borða Ritz-kex
með vogaídýfu og er það klassík í
fjölskyldunni.
Amma var ánægð með allt
sem við gerðum, hvort sem það
var að ferðast, mennta okkur hér
heima eða úti, finna réttu vinn-
una eða sinna áhugamálum. Hún
var stolt af okkur og lét okkur
vita af því.
Takk fyrir okkur elsku amma,
þú hefur verið okkur fyrirmynd
og innblástur. Hvíldu í friði.
Jóhannes, Anna og Auður.
Sigríður Svava
Runólfsdóttir
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
KJARTAN KJARTANSSON
málari,
Fannafold 62,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans í
Fossvogi miðvikudaginn 2. apríl.
Útför hans verður gerð frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
10. apríl kl. 11.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeir sem vilja
minnast Kjartans eru beðnir að láta blóðlækningadeild (11G)
Landspítalans eða Karitas hjúkrunarþjónustu njóta þess.
Guðrún Guðmundsdóttir,
Elísabet Kjartansdóttir, Elí Sigursteinn Þorsteinsson,
Halldór Sigurður Kjartansson, Hildur Sveinbjörnsdóttir,
Inga Björg Kjartansdóttir, Jósef Heimir Guðbjörnsson,
Kjartan Safír, Karítas Perla, Þorsteinn Emerald,
Sveinbjörn Þorri, Kolbeinn Jökull,
Sigrún Diljá og Guðrún Lovísa.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR
frá Hnjúki,
Mýrarbraut 25,
Blönduósi,
lést á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi
sunnudaginn 30. mars.
Útförin fer fram frá Blönduóskirkju föstudaginn 11. apríl
kl. 14.00.
Jarðsett verður frá Þingeyrakirkjugarði.
Jón Sigurðsson, Þorkatla Sigurgeirsdóttir,
Magnús Sigurðsson, Anna Eiríksdóttir,
Steindór Sigurðsson, Aasne Jamgrav,
Laufey Sigurðardóttir, Reidar Óskarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
BIRNA ÖGMUNDSDÓTTIR
frá Flatey á Breiðafirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ
föstudaginn 4. apríl.
Birgir Magnússon,
Þórunn Björg Birgisdóttir, Konráð Ægisson,
Guðlaug Halla Birgisdóttir, Kristinn Nikulásson,
Birgir Már Ragnarsson, Silja Hrund Júlíusdóttir,
Birna Hlín Káradóttir, Björn Freyr Ingólfsson,
Kári Snær Kárason
og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
FRIÐRIK HARALDSSON
bakarameistari,
sem lést föstudaginn 21. mars, verður
jarðsunginn frá Kópavogskirkju miðviku-
daginn 9. apríl kl. 13.00.
Blóm eru vinsamlega afþökkuð, en þeir sem vilja minnast
Friðriks eru beðnir að láta hjúkrunarheimilið Sunnuhlíð í
Kópavogi njóta þess. Friðrik naut þar einstakrar umhyggju og
alúðar starfsfólks, allt fram í andlátið, og fyrir það erum við afar
þakklát.
Steina Margrét Finnsdóttir,
Haraldur Friðriksson, Ásrún Davíðsdóttir,
Finnur Þór Friðriksson, Jóhanna Björnsdóttir,
Dröfn Friðriksdóttir, Arnþór Þórðarson,
barnabörn og barnabarnabörn.