Stígandi - 01.04.1944, Qupperneq 25

Stígandi - 01.04.1944, Qupperneq 25
STÍGANDI SIGURJÓN FRIÐJÓNSSON: NOKKUR ORÐ UM SKÁLDSKAP Það hefir verið haft eftir norska skáldinu Henrik Ibsen, að það að yrkja væri að dæma sjálfan sig. Þetta er næst að skilja svo, að í eigin athöfnum hlutaðeiganda komi fram raunverulegt gildi hans — sem að sjálfsögðu útilokar þó ekki, að dómurinn geti orðið og verið rangur. Aðalhlutverk skáldskapar verður að ætla það, að bera birtu yfir lífið. Að vísu eru til menn, er svo líta á, að það, sem kallað er list, sé og eigi að vera sjálfu sér nóg; gleðskaparefni, hrifning- arefni, nautnarefni o. s. frv. En þegar litið er á heildarsvip list- arinnar og mannkynsins, verður það ljóst, að kynslóðirnar meta það mest og geyma lengst, sem skýrast ljós ber yfir lífið og sókn þess fram á við. Á þeim grundvelli er t. d. íslenzk ritlist frá fornu fari einkum metin — og hverrar fornþjóðar sem er. Og allar tegundir skáldskapar eiga sammerkt í því alla leið til hins svo- nefnda Madelentíma, fyrir tugþúsundum ára. Skáldskapur hans — í gervi myndlistarinnar — hefir komizt þar lengra en nokk- uð annað í því að bregða ljósi yfir mannlíf þeirrar tíðar og fram- þróun hennar. Skáldskapur, mikilhæfur skáldskapur, er sá strengur mannlífsins, sem ryð fellur síðast á og endurnýjar sig lengst. En sú krafa til skáldskapar, að bera birtu yfir lífið, er um leið krafa til höfundar og skyld þeirri kenningu Sókratesar, að það, að þekkja sjálfan sig, sé upphaf vizkunnar; fyrsta spor til þekk- ingar og vitkunar. Maðurinn er sjálfum sér næstur og um leið sitt nærtækasta og aðgengilegasta athugunarefni. Mennirnir eru líkir um margt og af því leiðir, meðal annars, að „margur ætlar mann af sér“. Og það getur orðið til aukinnar þekkingar og vitkunar. En jafnframt því, að mennirnir eru líkir um margt, eru þeir ólíkir að ýmsu leyti, og getur því það, að „ætla mann af sér“, leitt til villu — eins og hins gagnstæða, og er því viðsjár- vert, en hins vegar ákjósanlegt, að viðsjáin leiði til aukinnar þarfar á vaxandi þekkingu og skilningi, og ekki sízt á sjálfum
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92

x

Stígandi

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.