Stígandi - 01.04.1944, Síða 36

STÍGANDI
KRISTIÁN EINARSSON FRÁ DJÚPALÆK:
HVER ER EG?
Hver er eg, sem skáldsins óði ann
utanhrings, og hvergi vinning fann,
sæki einn á brattans brunnu fjöll?
Bjartur logi skín þar yfir mjöll.
Hvíta bál á hverfulleikans slóð,
hví hlaut eg ei neista af þinni glóð?
Margur sá, er eldinn hefur eygt,
ungur fékk sitt blys við logann kveikt,
bar það hátt um myrka vegu manns,
múgur blindur sá með augum hans,
kaus sér, þó að kuldinn hafi níst
kyndilburðinn, gæti hann öðrum lýst.
Hver er eg, sem aðeins logann sá
yzt við sjónhring bjarma á loftin slá,
meðan aðrir eldinn hafa sótt
upp á fjallið, sigrar hel og nótt?
Hver er eg, að halda þrek mitt það?
Þrýtur dag, og bráðum skyggir að.
Hver er eg, sem hvergi gleði finn,
hversdags önnum háður, lifi og vinn
takmarks án og yndis, miðar skammt,
eldinn, neistann þrái, en hræðist samt?
Hver er eg, sem þreyti flóttans för,
frá mér sjálfum burt, með ljóð á vör?
Eg er draumur löngu liðins manns,
lítill glampi af sigurblysi hans.