Stígandi - 01.04.1944, Qupperneq 41

STÍGANDI
GUNNAR í HÓLUM
119
Sárnaði mörgum vinum Gunnars þetta tiltæki hans og sögðu,
að þetta væri í eina skiptið, sem hann hefði misnotað gáfu sína
til þess að særa aðra. Vissu þó allir, að Gunnar unni Ingibjörgu
dóttur sinni hugástum.
Næsta vor fóru þau Tómas og Ingibjörg að búa á Eyvindar-
stöðum. Bjuggu þau góðu búi og farnaðist vel. Son áttu þau
einn, er Páll hét. Bjó hann á Eyvindarstöðum eftir þeirra dag
og þótti greindur og gætinn bóndi. Smátt og smátt sætti Gunn-
ar sig við það, sem orðið var. Heimsótti hann oft dóttur sína á
efri árum.
Tómas Egilsson og Sigríður kona hans bjuggu á einhverjum
hluta jarðarinnar með Jóni syni sínum. Þótti hann fremur
þroskalítill. Var það til dæmis, að hann gekk alltaf til spurn-
inga, þangað til hann var 22 ára. Þá hafði móðir hans útvegað
honum konuefni. Sunnudaginn, sem lýst var með þeim í sókn-
arkirkjunni, sagði presturinn Jóni, að hann þyrfti nú ekki að
koma oftar til spurninga.
Kona Jóns hét Guðný, stór og fönguleg og mikil dugnaðar-
kona. Var Sigríður svo glöð yfir giftingu sonar síns, að hún
sagði, að sér fyndist eins og sólin væri að renna upp í hvert
skipti, sem hún Guðný sín kæmi inn á baðstofupallinn. En þá
sagði Tómas maður hennar í amasemi sinni: „Ekki kann ég nú
við konur, sem eru með klofið jafnhátt bitunum í baðstofunni“.
Þeir feðgar voru allir smáir vexti. Eitt af börnum Jóns og Guð-
nýjar var Stefán, sem lengi var á Litlahóli í Eyjafirði og látinn
er fyrir fáum árum .Þótti hann líkjast mjög föður sínum.
Þegar Sigríður, dóttir Gunnars í Hólum, var ung stúlka, leit-
aði sá maður ráðahags við hana, sem Jón hét. Var hann dugleg-
ur að vinna og þótti búmannsefni, en lítið gefinn að öðru leyti.
Ekki líkaði Gunnari sá ráðahagur og neitaði bónorðinu fyrir
hönd dóttur sinnar. Mun Jón hafa talið, að Sigríður væri ekki
fráhverf sér, ef hún væri ein í ráðum. Haft var það eftir Jóni,
að hann hefði sagt við kunningja sinn: „Mig hefði ósköp langað
til að eiga hróið hana Sigríði Gunnarsdóttir, en honum Gunn-
ari stendur á móti því. Honum getur það, þó að honum sé hallt.“
Síðar giftist Sigríður manni, sem Randver hét. Var hann kall-
aður litli Randver, því að hann var mjög smár vexti. Ekki var
Gunnar ánægður með þann tengdason, þó lét hann það afskipta-
laust.
Páll sonur Gunnars giftist Rannveigu Davíðsdóttur frá Arn-