Stígandi - 01.04.1944, Side 51

Stígandi - 01.04.1944, Side 51
STÍGANDI í ORLOFI 129 þess háttar maður. Fjárfækkun þessi var því ráðstöfun forsjón- arinnar, en ekki hans. Eitt þurfti að gera á Völlum vor hvert fyrir sláttinn: reka saman féð og rýja það. Dálítið þurfti og að gera á þessu vori vikurnar þar á undan. Þetta helzt: Aka á túnið áburði, vinna á, gera við langa girð- ingu, afgirða nýrækt, stinga út, kljúfa, hreykja, bera saman, ganga frá flagi, ræsa fram votlendi, setja niður kartöflur, sá rófnafræi, bera ofan í veg, ryðja nýjan.------- Æ, þessi upptalning er leiðinleg. Já, og svo var það þessi ei- lífi sauðburður, sem endurtekur sig vor eftir vor og heimtar hverja stund nætur og daga um mánaðartíma eða lengur — þetta þegar „bændakjötið“ kemur inn í veröldina, sem góðu styrkirnir reiknast út á og uppbæturnar. Svo var það loksins í fyrstu júlívikunni, að við riðum af stað í samanreksturinn, feðgarnir, á fimmta tímanum árdegis. Ekki er það lengi talað að rýja þessar ær og gemlinga og marka dilkaefnin, sem undan höfðu gengið við aðalmörkunina, hleypa út úr rétt, á hjörð í haglendi, reka til fjalls fáeina tugi kílómetra og koma hverju lambi undir. Onei, ekki lengi talað eða sagt. Samt treindist það okkur í fulla tvo sólarhringa, í tvær nætur og tvo daga. Við komum heim úr fjárrekstrinum á tíunda tímanum fyrir hádegið. Enn jarmar fénaður í sífellu inni í hlustunum. En það skilur enginn maður, sem ekki hefir sjálfur verið í rekstri, hvernig blessaðar skepnurnar geta látið til sín heyra þar, staddar inni í afrétt um fjörutíu kílómetra burtu. Meee, segja þær dimmradda og rámar, lambamæðumar — meeee. Og fjáræskan, það er að segja lömbin, tekur undir mjóróma og hás eins og í stekk. Ég spretti af hesti mínum á hlaðinu og Jón faðir minn af sín- um hesti. Svo vörpuðum við hnökkunum upp í loft á varpann til þerris og viðmnar. Hæg sunnanátt leið um jörðina, heit af sólskini. Vallatún lá iðgrænt með flekkja-grasi fyrir fótum okkar. — Nú er ljótt að eiga ekki hey í þurrkinn, sagði stórbóndinn. Það er eins og þar stendur: allt í djöfli og óreiðu, amboðin ótil- sett, en grasið komið og þurrkurinn. Næst var að mjólka kýrnar, þvi að enn stóðu þær troðinjúfra á básunum, greyin. 9

x

Stígandi

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.