Læknablaðið - 15.11.2001, Side 38

FRÆÐIGREINAR / MYND MÁNAÐARINS
Sleglahraðtaktur snarlega stöðvaður af
rafstuði frá ígræddu hjartarafstuðstæki
Davíð O. Arnar1,2,
Guðrún
Reimarsdóttir1,
Bjarni Torfason3
‘Lyflækningadeild, 2bráðamót-
taka og 3skurðlækningadeild
Landspítala Hringbraut.
Fyrirspurnir, bréfaskipti:
Davíð O. Arnar lyflækninga-
deild Landspítala Hringbraut,
101 Reykjavík. Sími: 560 1000;
bréfasími: 560 1287; netfang:
davidar@landspitali.is
Lykilorð: sleglahrciðtaktur,
hjartarafstuðstœki.
Meðfylgjandi útprentun frá ígræddu hjartarafstuðs-
tæki (implantable cardioverter defibrillator, ICD)
sýnir hvernig rafstuð frá slíku tæki stöðvar slegla-
hraðtakt snarlega. í hverjum þriggja strimlanna (A-
C) sem eru sýndir eru þrjú línurit, frá hægri gátt (efsta
línurit (1)) frá vinstri slegli (miðlínurit (2)) og neðsta
rit (3) hvers strimils er frá skautinu sem gefur rafstuð-
ið. Á efsta strimlinum (A) sést hvar sjúklingurinn er í
sínustakti en fær mjög tíð aukaslög frá sleglum.
Lengst til hægri á efsta strimlinum fær hann síðan
sleglahraðtakt með hraða nálægt 300 slögum á mín-
útu sem sést vel á miðstrimlinum (B). Tækið hlerar
takttruflunina og undirbýr gjöf á 31 Joule raflosti sem
síðan sést lengst til vinstri á neðsta strimlinum (C).
Eftir stutta hrinu af aukaslögum frá sleglum tekur við
hægur sínustaktur og þá tekur gangráður tækisins
við, tímabundið þar til hægatakturinn jafnar sig. Þessi
útprentun er gott dæmi um hvernig ígrædd hjartaraf-
stuðstæki geta brugðist við mögulega lífshættulegri
takttruflun eins og sýnd er hér.
Klínísk mynd þessa 56 ára gamla karlmanns er
nokkuð dæmigerð fyrir þann hóp sjúklinga sem eru í
hvað mestri áhættu á að fá sleglahraðtakt. Sjúklingur
hefur kransæðasjúkdóm og fékk hjartadrep í fram-
vegg fyrir sjö árum. Fráfallsbrot vinstri slegils er veru-
lega skert, metið um 30%. Sjúklingur hefur fyrri sögu
um sleglahraðtakt og raflífeðlisfræðileg rannsókn
sem gerð var fyrir ígræðslu raflostsgangráðsins sýndi
auðveldlega útleystan sleglahraðtakt.
Megingreiningarskilmerki tækisins er hjartsláttar-
hraði og eru mörk hjartsláttarhraðans hjá þessum
sjúklingi 180 slög á mínútu. Venjulega þýðir þetta að
tækið metur allan takt með hraða yfir 180 slög á mín-
útu sem sleglahraðtakt, en þar sem sjúklingur hefur
jafnframt tíð köst af gáttatifi var ákvörðun tekin um
að setja inn hjá honum tvíhólfa hjartarafstuðstæki.
Hlerun takts í gátt og slegli auðveldar tækinu að
greina á milli þessara tveggja takttruflana á þann hátt
að ef sleglahraði er meiri eða jafn gáttahraða metur
tækið það sem takttruflun með uppruna í sleglum en
ef gáttahraði er meiri en sleglahraði túlkar tækið það
sem ofansleglahraðtakt.
Ef sjúklingur með ígrætt hjartarafstuðstæki fær tíð
raflost eða hefur aðrar takttruflanir eins og gáttatif
getur oft þurft að beita lyfjameðferð til viðbótar.
Þannig tekur sjúklingurinn sem hér er fjallað um
amíódarón og beta blokka, auk hefðbundinna lyfja
við blóðþurrðarsjúkdómi og skerlu fráfallsbroti
vinstri slegils. Notkun ígræddra hjartarafstuðstækja
hefur farið vaxandi hérlendis undanfarin ár og nú
hafa um 40 íslendingar slfkt tæki.
10 IHTIV'S
-fr>----- h
1 1 1

lm
-A*—v-
! I
H
1
L
H r
\
1 1
J
J I v V
530 405
. v í AS)
7SÓ 615
PVC VF --------
-- 270
VT VPl’
325 475S18 295
PVP-. PVP-.
273 22521318S
Epid
»VPí>VP*»VfPVP-.
Suddn
898 Læknablaðið 2001/87