Læknablaðið - 15.12.2004, Side 84

SÉRLYFJATEXTAR
CRESTOR
AstraZeneca: SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LVFS
AstraZenecaLz'
Crostor 10 mg, 20 mg og 40 mg, filmuhúðaðar töflur. Vlrk innihaldsefni og styrkleikl: Hver tafla inniheldur 10 mg, 20 mg eða 40 mg rósúvastatín (sem rósúvastatin kalsium). Ábendlngar: Eðlislæg kólesterólhækkun I blóði (tegund lla, þar
með talin arfblendin ættgeng kólesterólhækkun ( blóði) eða blönduð blóðfitutruflun (mixed dyslipidaemia) (tegund llb), sem viðbót við mataræði þegar sérstakt mataræði og önnur meðferð án lyfja (t.d. líkamsþjálfun og megrun) hefur ekki borið
viðunandi árangur. Arfhrein ættgeng kólesterólhækkun I blóði sem viðbót við sérstakt mataræði og aðra blóðfitulækkandi meðferð (t.d. LDL sfun (LDL apheresis)) eða ef slík meðferð á ekki við. Skammtar og lyfjagjöf: Áður en meðferð er hafin
ætti sjúklingurinn að vera á stöðluðu kólesteróllækkandi fæði, sem skal haldið áfram meðan á meðferð stendur. Skammtur á að vera einstaklingsbuntíinn og I samræmi við meðferðarmarkmið og svar sjúklings við meðferðinni. Fylgja skal gildandi
viðmiðunarreglum. Ráðlagður upphafsskammtur er 10 mg til inntöku einu sinni á dag og meö þessum skammti næst viðunandi árangur hjá meirihlutc sjúklinga. Sjúklingum sem eru að skipta úr öðrum HMG-CoA redúktasa hemli skal einnig gefa
10 mg I upphafi. Ef nauðsyn krefur má breyta skammti I 20 mg að 4 vikum liðnum (sjá kaflann Lyfhrif). I Ijósi fjölgunar tilkynninga um aukaverkanir af 40 mg skammti umfram lægri skammta (sjá kaflann Aukaverkanir) ætti eingöngu að Ihuga
tvðföldun skammts I 40 mg eftir 4 vikur til viðbótar hjá sjúklingum með kólesterólhækkun I blóði á háu stigi og sem eiga mikla hættu á hjarta- og æöasjúkdómum (sérstaklega þeir sem eru með ættgenga kólesterólhækkun I blóði), sem ekki ná
meðferðarmarkmiðum með 20 mg og hjá þeim sem verða I reglulegu eftirliti (sjá kaflann Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun). Mælt er með að sérfræðingur hafi yfirumsjón þegar byrjað er að gefa 40 mg skammt. Crestor má taka á
hvaða tlma dags sem er, með eða án matar. Böm: öryggi og verkun hefur ekki verið staðfest hjá bömum. Reynsla af notkun hjá bömum er takmörkuð og bundin við lltinn hóp sjúklinga (8 ára og eldri) með arfhreina ættgenga kólesterólhækkun I
blóði. Pess vegna er Crestor ekki ráðlagt bömum að svo stöddu. Aldraðlr: Ekki er þörf á að breyta skömmtum. Skammtar hjá sjúklingum með skerta nýrnastarfscmi: Ekki er þörf á að breyta skömmtum hjá sjúklingum með vægt- til meðalskerta
nýrnastarfsemi. Crestor má ekki gefa sjúklingum með mjög skerta nýrnastarfsemi og á það við um alla skammta. 40 mg skammt má ekki gefa sjúklingum með meðalskerta nýmastarfsemi (kreatfnin úthreinsun < 60 ml/min., sjá kaflann Frábendingar
og kaflann Lyfjahvörf). Skammtar hjá sjúkllngum með skerta llfrarstarfseml: Engar breytingar urðu á almennri útsetningu (systemic exposure) fyrir rósúvastatlni hjá einstaklingum með Child-Pugh stig 7 eða færri. Samt sem áður hefur aukin
almenn útsetning komið fram hjá einstaklingum með Child-Pugh stig 8 og 9 (sjá kaflann Lyfjahvörf). Hjá þessum sjúklingum ætti að hafa I huga að mota nýrnastarfseml (sjá kaflann Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun). Engin reynsla
er af notkun hjá einstaklingum með fleiri en 9 Child-Pugh stig. Crestor er ekki ætlað sjúklingum með virkan lifrarsjúkdóm (sjá kaflann Frábendingar). Frábendingar: Crestor má ekki gefa; sjúklingum sem hafa ofnæmi fyrir rósúvastatlni eða einhverju
öðru innihaldsefni lyfsins; sjúklingum með virkan lifrarsjúkdóm, þar með talið óútskýrða viðvarandi hækkun á transamlnösum I sermi eða hækkun á transamlnðsum I sermi upp fyrir þreföld eðlileg efri mörk (ULN; upper limit of normaf); sjúklingum
með alvarlega skerta nýrnastarfsemi (kreatlnfn úthreinsun <30 ml/mfn.); sjúklingum með vöðvakvilla (myopathý); sjúklingum sem fá ciklósporín samtímis; á meðgöngutima og við brjóstagjöf og konum á barneignaraldri sem ekki nota vióeigandi
getnaðarvörn. 40 mg skammt má ekki gefa sjúklingum sem af einhverjum ástæðum er hættara við vöðvakvilla/rákvöðvalýsu. Þar með talið; meðaiskert nýrnastarfsemi (kreatínín úthreinsun < 60 ml/min), vanstarfsemi skjaldkirtils; saga eða
fjölskyldusaga um arfgenga vöðvasjúkdóma; saga um eituráhrif á vöðva við meðferð með öðrum HMG-CoA redúktasta hemli eða fíbrati; misnotkun áfengis; ástand þar sem plasmagildi geta hækkað; Japanskir og kínverskir sjúklingar; samtlmis
notkun á fíbrötum.(sjá kaflana Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun, Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir Lyfjahvörf). Sérstök varnaöarorð og varúöarreglur viö notkun: Áhrlf á nýru: Próteinmiga greind með strimilprófi
og aðallega upprunnin I plplum, hefur komið fram hjá sjúklingum sem höfðu fengið stóra skammta af Crestor, sérstaklega 40 mg en það var I flestum tilvikum timabundið eða ósamfellt. Ekki hefur verið sýnt fram á að prótein I þvagi sé fyrirboði
um bráðan eða versnandi nýrnasjúkdóm (sjá kaflann Aukaverkanir). Ihuga á að meta nýrnastarfsemi við reglubundið eftirlit hjá sjúklingum sem fá 40 mg skammt. Áhrlf á belnagrindarvöðva: Greint hefur verið frá áhrifum á beinagrindarvöðva
hjá sjúklingum á meðferð með Crestor, t.d. vöðvaþrautum (myalgia), vöðvakvilla (myopathy) og I mjög sjaldgæfum tilvikum rákvöðvalýsu (rhabdomyolysis) og á það við um allar skammtastærðir, þó sérstaklega skammta stærri en 20 mg. Mœllng
kreatínkínasa: Kreatfnkinasa (CK) ætti ekki að mæla eftir erfiðar æfingar eða þegar önnur llkleg ástæða fyrir CK hækkun er fyrir hendi sem getur ruglað mat á niðurstöðum. Ef grunnllna CK gildis er umtalsvert hækkuð (>5xULN) ætti að gera
mælingu þvi til staðfestingar innan 5-7 daga. Ef endurtekin mæling staðfostir grunnlínu CK>5xULN, ætti ekki að hefja meðferð. Áður en meðfcrð or hafln: Eins og gildir um aðra HMG-CoA reduktasa hemla, á að ávisa Crestor með varúð til
sjúklinga með þekkta áhættuþætti vöðvakvilla/rákvöðvalýsu. Slikir þættir geta verið: Skert nýrnastarfsemi, vanstarfsemi skjaldkirtils, eigin saga eða fjolskyldusaga um arfgenga vöðvasjúkdóma, saga um eituráhrif á vöðva við meðferð með öðrum
HMG-CoA reduktasta hemli eða fíbrati, misnotkun áfengis, aldur >70 ár, ástand þar sem plasmagildi geta hækkað (sjá kaflann Lyfjahvörf), samtímis notkun á flbrötum. Hjá þessum sjúklingum ætti að meta áhættu af meðferð á móti hugsanlogum
ávinningi hennar og er kllnlskt eftirlit ráðlagt. Ef grunnllna CK gildis er umtalsvert hækkuð (>5xULN) ætti ekki að hefja meðferð. Meðan á meðferð stendur: Biðja ætti sjúklinga um að tilkynna þegar I stað óútskýrða vöðvaverki, þróttleysi eða
krampa, sérstaklega ef einnig verður vart lasloika eða hita. Hjá þessum sjúklingum ætti að mæla CK-gildi. Hætta á moðforð ef CK-gildi eru greinilega hækkuð (>5xULN) eða ef vöðvaeinkonni eru alvarleg og valda daglegum óþægindum (jafnvel
þó CK gildi séu < eða jafnt og 5xULN). Ef einkenni lagast og CK gildi verður aftur eðlilegt, má ihuga að hefja á ný meðferð með Crestor eða öðrum HMG-CoA redúktasta hemli og gefa minnsta skammt undir nánu eftirliti. Reglulegt eftirlit með CK
gildum hjá sjúklingum án einkenna er ekki tilskipað. I klfnfskum rannsóknum komu engar vlsbendingar fram um aukin áhrif á beinagrindarvöðva hjá litlum hópi sjúklinga sem fékk Crestor og aðra moðforð samtimis. Aukin tlðni vöðvaþrota (myositis)
og vöðvakvilla hefur hins vegar komið fram hjá sjúklingum sem fengu aðra HMG-CoA redúktasa hemla ásamt fíbrlnsýruafleiðum þ.m.t. gemfíbrózíli, ciklósporlni, nikótlnsýru, azól sveppalyfjum, próteasahemlum og makrólíð sýklalyfjum. Gemfíbrózll
eykur hættu á vöðvakvilla þegar það er gefið samtlmis sumum HMG-CoA redúktasa hemlum. Þess vegna er ekki ráðlagt að gefa Crestor og gemfibrózíl á sama tlma. Ávinningur af frekari breytingum á líplðgildum með samtlmis notkun Crestor
og fibrata eða níasins skal vandlega meta á móti hugsanlegri áhættu af slíkum samsetningum. 40 mg skammtinn má ekki nota samtímis fíbrötum. (sjá kaflann Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir og kaflann Aukaverkanir). Crestor ætti
ekki að gefa sjúklingum með bráðan, alvarlegan sjúkdóm sem bendir til vöðvakvilla eða gæti leitt til nýrnabilunar af völdum rákvöðvalýsu (t.d. blóðsýking, lágþrýstingur, meiriháttar skurðaðgerðir, áverki, alvarleg efnaskiptaröskun, innkirtlaröskun
og truflun á saltajafnvægi eða krampa sem ekki er stjórn á). Áhrlfá llfur: Eins og á við um aðra HMG-CoA redúktasa hemla, ætti að nota Crestor með varúð hjá sjúklingum sem neyta áfengis I miklum mæli og/eða hafa sögu um lifrarsjúkdóm.
Ráölagt er að mæla lifrarstarfsemi áður en og þremur mánuðum eftir að meðferð er hafin. Stööva ætti meðferð með Crestor eða minnka skammta þess ef gildi transaminasa ( sermi eru meira en þreföld eðlileg efri mörk. Hjá sjúklingum með
slðkomna kólesterólhækkun (secondary hypercholesterolaemia) ( blóði af völdum skertrar starfsemi skjaldkirtils eða nýrungaheilkennis (nephrotic syndrome), ætti að meðhöndla undirliggjandi sjúkdóm áður en meðferð með Crestor er hafin.
Milllvorkanlr vlö önnur lyf og aörar milliverkanlr: Ciklósporín: Við samtlmis meðferð með Crestor og ciklósporíni var AUC gildi rósúvastains að meðaltali 7 sinnum hærra en hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum (sjá kaflann Frábendingar). Samtlmis
meðferð hafði ekki áhrif á plasmaþéttni ciklósporlns. K-vltamín hemlar: Eins og á við um aðra HMG-CoA redúktasa hemla getur orðið hækkun á INR (Intemational Normalised Ratio) við upphaf meðferðar með Crestor eða þegar skammtur er
aukinn hjá sjúklingum sem samtlmis fá meðferð með K-vltamín hemli (t.d. warfarlni). INR getur lækkað þegar meðferð með Crestor er hætt eða skammtur er minnkaður. I slíkum tilvikum er viðeigandi eftirlit með INR æskilegt. Gemfíbrózil og
önnur fltulækkandl lyf: Tvöföldun varð á Cma* og AUC rósúvastatini við samtímis notkun á Crestor og gemfíbrózili (sjá kaflann Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun). Samkvæmt upplýsingum úr sértækum rannsóknum á milliverkunum
er engra lyfjahvarfa milliverkunar sem skiptir máli að vænta við meðferð með fenófibrati, en samt sem áður getur orðið lyfhhfa milliverkun. Gemfíbrózíl, fenófíbrat, ónnur fibröt og fitulækkandi skammtar (> eða jafnt og 1 g/dag) af nlacini (nikótinsýru)
auka hættu á vöðvakvilla þegar þau eru gefin samtímis HGM-CoA redúktasa hemlum, sennilega vegna þess að þeir geta valdið vöðvakvilla þegar þeir eru gefnir einir sór (sjá kaflana Frábendingar og Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við
notkun). Sýrublndandl lyf: Við samtimis gjöf Crestor og sýrubindandi mixtúru, dreifu sem innihélt ál- og magneslumhýdroxlð, lækkaði plasmaþéttni rósúvastatfns um u.þ.b. 50%. Áhrífin voru minni þegar sýrubindandi lyfið var tekið 2 klst. á eftir
Crestor. Kllnlsk þýðing þessarar milliverkunar hefur ekki verið rannsökuð. Erýtrómýsln: Samtlmis gjöf Crestor og erýtrómýsins leiddi til 20% minnkunar á AUC (0-t) og 30% lækkunar á Cmax rósúvastatlni. Þessi milliverkun gæti stafað af auknum
þarmahreyfingum af völdum erýtrómýsins. Getnaðarvarnalyf tll Inntöku/hormóna uppbótarmeðferð (HRT; hormone replacement therapy): Samtimis gjöf Crestor og getnaðarvarnalyfja til inntöku leiddi til 26% stækkunar á AUC etinýlestradióls
og 34% stækkunar á AUC norgestrels. Þessa auknu plasmaþéttni ætti að hafa I huga þegar skammtur getnaðarvarnalyfs til inntöku er ákveðinn. Engar upplýsingar um lyfjahvörf eru fyrirliggjandi hjá einstaklingum sem fá Crestor og HRT samtimis
og þess vegna er ekki hægt að útiloka svipuð áhrif. Konur i klfniskum rannsóknum hafa samt sem áður oft tekið þessi lyf samtimis og þoldist það vel. Önnur lyf: Samkvæmt upplýsingum úr sértækum rannsóknum á milliverkunum er ekki búist
við neinum milliverkunum við digoxin sem hafa klíniska þýðingu. Cýtókróm P450 ensim: Niðurstöður in vitro og in vivo rannsókna sýna að rósúvastatin hvorki hemur né hvetur cýtókróm R450 fsóensim. Að auki er rósúvastatín iélegt hvarfefni
fyrir þessi Isóensim. Milliverkanir við rósúvastatin hafa hvorki komið fram við samtimis notkun flúkónazóls (CYP2C9 og CYP3A4 hemill) né ketókónazóls (CYP2A6 og CYP3A4 hemill). Samtímis gjöf á Itrakónazóli (CYP3A4 hemill) og rósúvastatlni
olli 28% stækkun á AUC rósúvastatini. Þessi litla aukning er ekki talin hafa klíníska þýðingu. Þess vegna er ekki aö vænta milliverkana vegna umbrota fyrír tilstilli cýtókróm P450. Aukaverkanir: Aukaverkanir sem hafa komið fram við meðferð
með Crestor eru venjulega vægar og tímabundnar. Innan við 4% þeirra sjúklinga sem fengu Crestor I klínískum samanburðarrannsóknum þurftu að hætta I rannsókn vegna aukaverkana. Tíönl aukaverkana er flokkuð samkvæmt eftlrfarandl:
Algengar (>1/100, <1/10); Sjaldgæfar (>1/1.000, <1/100); Mjög sjaldgæfar (>1/10.000, <1/1.000). Ónæmiskerfi: Mjög sjaldgæfar: Ofnæmi þar með talinn ofsabjúgur. Taugakerfi: Algengar: Höfuðverkur, sundl. Meltingarfæri: Algengar: Hægðatregða,
ógleöi, kviðverkir. Húð og undirhúð: Sjaldgæfar: Kláði, útbrot og ofsakláði. Stoðkerfi, stoðvefur og bein: Algengar: Vöðvaþrautir. Mjög sjaldgæfar: Vöðvakvilli og rákvöðvalýsa. Almennar aukaverkanir: Algengar: Þróttleysi Eins og á við um aðra
HMG-CoA redúktasa hemla hefur tiðni aukaverkana tilhneigingu til að vera skammtaháð. Áhrlf á nýru: Próteinmiga, greind með strimilprófi og aðallega upprunnin i plplum, hefur komið fram hjá sjúklingum á meðferð með Crestor. Breytingar á
próteinmagni i þvagi úr engu eða snefilmagni i ++ eða meira á einhverjum tima meðan á meðferð með 10 og 20 mg stóð komu fram hjá <1% sjúklinga og hjá um 3% sjúklinga sem fengu 40 mg. Ðreyting úr engu eða snefilmagni i + jókst minniháttar
við 20 mg skammtinn. f flestum tilvikum dró úr prótoinmigu eða hún gekk sjálfkrafa til baka þegar meðferð var haldið áfram og ekki hefur veríð sýnt fram á að hún sé fyrirboði um bráðan eða versnandi nýmasjúkdóm. Áhrlfá belnagrlndarvöðva:
Greint hefur verið frá áhrifum á beinagrindarvöðva hjá sjúklingum á meðferð með Crestor, t.d. vöðvaverkjum (myalgia), vöðvakvilla (myopathy) og f mjög sjaldgæfum tilvikum rákvöðvalýsu (rhabdomyolysis) Þetta við um alla skammta, þó sérstaklega
skammta stærrí en 20 mg. Skammtaháð aukning á CK gildum hefur komiö fram hjá sjúklingum sem fengu rósúvastatin og voru flest tilvikanna væg, timabundin og án einkenna. Ef CK gildi eru hækkuð (>5xULN), ætti að stöðva meðferð (sjá kafla
4.4 Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun). Áhrlf á llfur: Eins og við á um aðra HMG-CoA redúktasa hemla, hefur komið fram skammtaháð hækkun á transamfnösum hjá fámennum hópi sjúklinga sem fengu rósúvastatin; flest tilvikanna
voru væg, timabundin og án einkenna.
Heimildaskrá 1. Olsson AG, McTaggart F and Raza A. Rosuvastatin: a highly effective new HMG-CoA reductase inhibitor, Cardiovascular Drug fíeviews 2002; 20(4): 303-328. 2. Jones PH, Davidson MH, Stein EA et al. Comparison of the Efficacy
and Safety of Rosuvastatin Versus Atorvastatin, Simvastatin and Pravastatin Across Doses (STELLAR Trial), Am J Cardiol 2003; 92:152-160. 3. Schuster H on behalf of the MERCURY I Study Group. Effects of switching to rosuvastatin from
atorvastatin or other statins on achievement of international low-density lipoprotein cholesterol goals: MERCURY I Trial. J Am Coll Cardiol 2003 (Suppl): 227A-228A, Abs 1010-149. 4. Blasetto JW, Stein EA, Brown
WV et al. Efficacy of rosuvastatin compared with other statins at selected starting doses in hypercholesterolemic patients and in special population groups. Am J Cardiol 2003; 91 (Suppl): 3C-10C. 5. Jones PH for the
STELLAR Study Group. Statin therapies for elevated lipid levels compared across dose ranges to rosuvastatin: low-density lipoprotein cholesterol and high-density lipoprotein cholesterol results. JAm Coll Cardiol
2003 (Suppl): 315A-316A, Abs 876-2.
Handhafi markaðsloyfis: AstraZenecaA/S, Roskildevej 22, Albertslund, Danmðrk. Umboð á (slandi: PharmaNor hf., Hörgatúni 2, Garðabæ. Pakkningastærðlr og verð: Filmuhúðaðar töflur 10 mg: 28. stk.
(þynnupakkað), kr. 4.233; 98 stk. (þynnupakkað), kr. 12.739; 100 stk., kr. 12.739. Filmuhúðaðar töflur 20 mg: 28. stk. (þynnupakkað), kr. 6.237; 98 stk. (þynnupakkað), kr. 18.551; 100 stk., kr. 18.551. Filmuhúðaðar
töflur 40 mg: 28 stk. (þynnupakkað), kr. 9.196; 98 stk. (þynnupakkað), kr. 28.168. ATC-flokkun: C 10 A A 07. Afgreiðslutilhögun: R. Greiðsluþátttaka: 0. Nánarl upplýslngar er að finna f Sérlyfjaskrá.
AstraZeneca, júnf 2004.
Of
CRESTOR
rósúvastatín
\fentreve
duloxetine HCI
Heiti lyfs: YENTREVE 20 mg hörð sýruþolin hylki eða YENTREVE 40 mg hörð sýruþolin hylki: Virkt innihaldsefni og styrkleikar: Virko innihaldsefnið er duloxetin. Hvert hylki inniheldur 20 mg eða 40 mg of duloxetini sem duloxetin hýdróklórið.
Lyfjaform: Hort sýruþolið hylki. Ábendingar: YENTREVE er ætlað konum til meðferðor ó miðlungs til olvarlegum óreynsluþvogleko. Skammtar og lyfjagjöf: Róðlagður skommtur of YENTREVE er 40 mg tvisvar ó dag ón tillits til móltiða. Eftir 2-4
vikna meðferð, skol mela sjúklinga aftur með tilliti til virkni og hvernig meðferðin þolist. Ef kona upplifir aukaverkanir sem voldo óþægindum lengur en 4 vikur, mó minnko skammtinn i 20 mg tvisvar ó dag. Róðlagt er oð íhuga somhliða iðkun
grindarbotnsæfingo. Skerl lifrarstarhemi: YENTREVE ætti ekki að gefo konum með lifrorsjúkdóm eða með skerto lifrorstarfsemi. Skerl nýrnastarhemi: Ekki er þörf ó skammtaaðlögun hjó sjúklingum með væga eðo miðlungs skerðingu ó
nýrnostarfsemi (kreatinin úthreinsun 30 til 80 ml/min). Aldraðir: Aldraðir skulu meðhöndlaðir með varúð. Börn og unglingar: Ronnsóknir ó virkni og öryggi duloxetins hjó sjúklingum i þessum oldurshópi hafo ekki verið framkvæmdor. Því er ekki
mælt með notkun YENTREVE fyrir börn og unglinga. Meðferð hætt: Þegar meðferð með YENTREVE er hætt eftir meiro en 1 viku meðferð, er oð öllu jöfnu róðlegt að droga smóm samon úr skammtinum (úr 40 mg tvisvar ó dog í annað hvort 40 mg einu sinni ó dog eðo 20 mg tvisvor ó dag) ó 2
vikum lil að drogo úr hættu ó hugsonlegum fróhvorfseinkennum. Fróbendingar: Ofnæmi fyrir virko efninu eðo einhverju hjólparefnonno. Skert lifrorstorfsemi. Meðgongo og brjóstagjöf. YENTREVE ó ekki oð nota somhliðo ósérhæfðum, óafturkræfum mónóomín oxidoso hemlum - MAO hemlor.
Ekki ætti oð noto YENTREVE samhliða CYP1A2 hemlum, eins og fluvoxamini, tiprofloxacini eða enoxatini, þvi þoð veldur hækkaðri plasmoþéttni duloxetins. Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Geðhæð og krampar: YENTREVE skal noloð með varúð hjó sjúklingum með sögu
um geðhæð, eðo sem hafa greinst með geðhvarfasýki og/eða krompa. Notkun með þunglyndislyfjum: Gæta skal vorúðar sé YENTREVE notað samhliða þunglyndislyfjum. Sérstoklega er ekki er mælt með samhliða notkun sértækra afturkræfra MAO-hemlo. Ljósopsstæring: Ljósopsstæringu hefur
verið lýst og lengd við duloxetin, því ætti að nota duloxetin með varúð hjó sjúklingum með hækkaðan augnþrýsting, eða með þekkla hættu ó bróðri þrönghornsglóku. Skert nýrnastarhemi: Plasmoþéttni duloxetins hækkar hjó sjúklingum með mikið skerta nýrnastarfsemi sem krefst blóðskilunar
(kreotinin úthreinsun <30 ml/min). Óliklegt er að óreynsluþvagleki hrjói sjúklinga með mikið skerta nýrnastarfsemi. Súkrósi: YENTREVE hörð sýruþolin hylki innihalda súkrósa. Sjúklingor með mjög sjaldgæft arfgengt frúktósa óþol, glúkósa-galoklóso vonfrósog eðo súkrasa-isomaltasa skort skulu
ekki toka lyfið. Blæðingar: Lýst hefur verið óeðlilegum húðblæðingum, svo sem marblettum og purpuro tengt sérhæfðum serótónin endurupptöku hemlum (SSRI). Gæta skal varúðar hjó sjúklingum sem taka blóðþynningarlyf og/eða lyf sem hofa þekkt óhrif ó starfsemi blóðflogno og hjó
sjúklingum með þekkta tilhneigingu til blæðinga. Meðferð hætt: Sumir sjúklingar geta fundið fyrir einkennum þegor meðferð með YENTREVE er hætt, sérstaklega ef meðferð er hætt skyndilega. Natríumlækkun: Mjög sjaldgæf dæmi eru um natriumlækkun, sérstaklega hjó öldruðum, þegor
YENTREVE er gefið með öðrum lyfjum i sama lyfhrifoflokki. Sjálfsvigshugmyndir og sjálfsvigslilburðir: Eins og við ó um önnur lyf með svipuð lyfjofræðileg óhrif (þunglyndislyf), eru einstaka dæmi um sjólfsvigshugmyndir og sjólfsvigstilburði meðon ó duloxetinmeðferð stendur eðo skömmu eftir að
meðferð vor hætt. Læknar skulu hvetja sjúklinga til að tilkynna um allar bölsýnishugsonir eða vanlíðon. Meðgongo og brjóstagjöf: Ekki eru fyrirliggjandi nein gögn um notkun duloxetins hjó þunguðum konum. Dýrorannsóknir hafa sýnt skaðleg óhrif ó frjósemi við almenna útsetningu duloxetins
(AUC) sem var lægra en mesta klíniska útsetningin. Möguleg hætta hjó mönnum er óþekkt. Hugsanlegt er oð nýburinn fói fróhvarfseinkenni ef móðirin hefur tekið duloxetin skömmu fyrir fæðingu. Meðganga er fróbending fyrir nolkun YENTREVE.. Duloxetin og/eðo umbrotsefni þess eru skilin út i
mjólk hjó rottum. Hegðunoraukaverkanir sóust hjó afkvæmum i eitrunarrannsóknum ó rottum sem fromkvæmdar voru við og eftir burðarmól. Ekki liggjo fyrir neinar ronnsóknir ó útskilnaði duloxetins og/eða umbrotsefno þess í brjóstomjólk. Brjóstogjöf er fróbending fyrir notkun YENTREVE. Áhrif
ó hæfni til akslurs og notkunar véla: Þrótt fyrir að somonburðarrannsóknir hofi ekki sýnt from ó oð duloxetin skerði hreyfifærni, skilvitlego færni eða minni, getur það valdið syfju. Sjúklingar skulu þvi voroðir við óhrifum lyfsins ó hæfni til oksturs eða notkunar hættulegra vélo. Milliverkanir við
önnur lyf og aðror milliverkanir: Mónóamin oxidasa hemlar (MAO hemlar): vegno hættu ó serólónin heilkenni, ó ekki oð nota YENTREVE samhliðo ósérhæfðum, óofturkræfum mónóomin oxidasa hemlum (MAO hemlar), eða innan 14 doga eftir oð meðferð er hætl með MAO hemli. Með hliðsjón
af helmingunartima duloxetins, skulu liða minnst 5 dogar fró þvi að meðferð er hætt með YENTREVE óður en meðferð er hofin með MAO hemli.Seró/ón/n heilkenni: mjög sjoldgæf dæmi eru um serótónin heilkenni hjó sjúklingum sem noto SSRI lyf somhliða serótónvirkum lyfjum. Gæta skol vorúðar
ef YENTREVE er gefið somhliða serótónvirku þunglyndislyfi eins og SSRI lyfjum, þríhringloga þunglyndislyfjum eins og tlomipramini eða amitriptylini, venlafaxini eða triptan lyfjum, tramadoli og tryplophani. Lyfmeð áhrif á miðtaugakerfið: gæta skal varúðor þegar YENTREVE er tekið samhliða
öðrum lyfjum eða efnum sem verka ó miðlaugakerfið, þar með talið ófengi og róandi lyf (benzodiazepin lyf, morfínlík lyf, sefandi lyf, phenobarbilal lyf, andhistamín með róondi verkun). Áhrif duloxetins á önnur lyf: Lyfsem etu umbrotin af CYP1A2: í klínískri ronnsókn fundust engin marktæk
óhrif ó lyfjahvörf teófýllíns, sem er CYPIA2 hvarfefni, þegar þoð var gefið samtímis duloxetini (60 mg tvisvar ó dag). Rannsóknin var framkvæmd hjó körlum og ekki er unnt oð útiloko að konur sem hafa minni CYP1A2 virkni og hærri plosmaþéltni duloxelins geli fengið milliverkonir tengdar
CYP1A2 hvarfefnum. Lyf umbrolin af CYP2D6: samlímis gjöf duloxetins (40 mg tvisvor ó dag) eykur jafnvægis AUC lolterodins (2 mg tvisvor ó dag) um 71% en hefur ekki óhrif ó lyfjahvörf virka 5-hydroxy umbrotsefnisins og ekki er mælt með skammtaaðlögun. Ef duloxetin er gefið samhliða
lyfjum sem eru aðallega umbrotin af CYP2D6 skol það gert með varúð ef þou eru með þröngan lækningolegan stuðul. Getnaðarvarnartöflur og aðrir sterar: niðurstöður in vitro ronnsókna sýno oð duloxelin örvor ekki ensimvirkni CYP3A. Sérstakor in vivo ronnsóknir ó milliverkunum lyfjanna hafa
ekki verið framkvæmdor. Áhrif annarra hyfja ó duloxetin: Sýrubindandi lyf og H2 blokkar: somtímis gjöf YENTREVE með sýrubindandi lyfjum sem innihalda ól og mognesium eða með fomotidini hafi engin marktæk óhrif ó frósogshraða eða magn duloxetins sem frósogaðist eftir inntöku 40 mg
skommts. Lyf sem hamla CYPIA2: þar sem CYP1A2 lekur þótt i umbroti duloxetins, er liklegt að somhliða notkun YENTREVE með öflugum CYP1A2 hemlum auki þéttni duloxetins. Fluvoxomin (100 mg einu sinni ó dog), sem er öflugur CYP1A2 hemill, lækkoði greinanlego plasma úthreinsun
duloxetins um u.þ.b. 77% og 6 foldaði AUCo,. Því ætti ekki oð gefa YENTREVE samhliðo öflugum CYP1A2 hemlum eins og fluvoxamini. Aukaverkanir: Algengustu aukaverkanir (alO%) sem greint var fró hjó sjúklingum sem fengu YENTREVE voru ógleði, munnþurrkur, þreyta, svefnleysi og
hægðalregðo. Aukoverkanir sem komu fyrir marktækl oftar hjó sjúklingum sem fengu duloxetin en lyfleysu og með «s2% tíðni eða hafa mögulega klíniskt gildi eru : lystorstol, minnkuð matarlyst, þorsti, svefntruflun, kviði, minnkuð kynhvöl, fullnægingarstol (anorgasmia), höfuðverkur, sundl
(nemo svimi), svefnhöfgi, skjólfti, óskýr sjón, laugoveiklun, niðurgangur, uppköst, mellingartruflanir, aukin svitamyndun, doði, klóði og þróttleysi. Sjaldgæfor (aO,l% og <1%).: Kyndeyfð. Sundl (a5%) var einnig tilkynnt sem algeng aukoverkun þegar meðferð með duloxetini vor hætt.
Pakkningastærðir og verð skv. Lyfjaverðskró : 1. okt. 2004:20 mg: 56 hylki 6.763 kr. 40 mg: 56 hylki 6.763 kr. 40 mg: 140 hylki 15.260 kr. Greiðsluþótttaka: Lyfjagreiðslunefnd hefur ekki tekið ókvörðun um greiðsluþótttöku lyfsins. Handhafi markaðsleyfis: Eli Ully Nederland
BV, Grootslag 1-5, NL-3991 RA Houten, Holland. Dagsetning fyrstu útgófu morkaðsleyfis: 11. ógúst 2004
904 Læknablaðið 2004/90