Læknablaðið - 15.06.2005, Blaðsíða 59

UMRÆÐA & FRÉTTIR / HJARTAVERND
„Hjartasjúkdómar eru lúmskir. Það er ekkert að
fólki fyrr en það verður fyrir áföllum. Við viljum
hins vegar fá þá sem eru í áhættu fyrr til okkar því
oft er fólk búið að ganga með sjúkdóminn árum
saman án þess að vita af honum. Sumir koma til
okkar af því þeir hafa fundið fyrir einhverju, verkj-
um eða hjartsláttartruflunum. Aðrir koma vegna
ættarsögu eða vegna þess að vinir þeirra hafa verið
að detta niður.
Við tökum við fólkinu og reynum að beita
þeirri þekkingu sem við höfum aflað okkur til
þess að greina áhættu á hjarta- og æðasjúkdómum.
Við teljum okkur þekkja um það bil tvo þriðju-
hluta áhættuþáttanna en þriðjungur þeirra er enn
óþekktur. Fólk á hins vegar að þekkja áhættuþætt-
ina. Til dæmis þarf sérhver maður sem orðinn er
fertugur að vita um áhættuþætti á borð við kól-
esteról og blóðþrýstingshækkun. Karlar eru í meiri
áhættu en konur en þær eru þó alls ekki lausar
undan henni.
Vakni minnsti grunur um aukna áhættu á hjarta-
og æðasjúkdómum sendum við fólk í áreynslupróf,
ómskoðun eða aðrar viðeigandi rannsóknir. Oft
þarf ekki frekari rannsóknir heldur nægir að veita
ráð um fæðuval og hreyfingu. Sé hins vegar talin
ástæða til frekari meðferðar reynum við að fylgja
því vel eftir að fólk fari í hana, það vill nefnilega
bregða við að fólki fari ekki í meðferð þótt ein-
kennin séu til staðar,“ segir Vilmundur.
Hann bætir því við að með áhættumatinu
sé verið að sinna forvörnum, en „það er stefna
íslenskra stjórnvalda að efla forvarnir, meðal ann-
ars í hjarta-, æða- og heilasjúkdómum, sem þátt í
því að koma böndum á kostnaðaraukningu heil-
brigðiskerfisins. Það þarf ekki að greina marga til
þess að þetta fari að borga sig hratt,“ segir hann.
Gætum annað fleirum
Nú koma uin 2500 manns á ári í áhættumat hjá
Hjartavernd en að sögn Vilmundar geta þeir
annað fleirum. „Fólk þarf bara að hringja og panta
tíma. Svo mætir það fastandi, það eru tekin sýni og Vilmundur Guðnasort
gerðar ýmsar mælingar. Þegar niðurstöður þeirra forstöðulœknir
liggja fyrir kemur fólk í viðlal hjá lækni sem ræðir Hjartaverndar.
við það og fer með því í gegnum áhættureikninn.
Það er reynt að komast að persónulegum þáttum á
borð við stress og fleira sem fólk þarf að taka á. Oft
nægir það en vakni minnsti grunur um að eitthvað
meira sé að er fólk sent áfram í ítarlegri rannsókn,“
segir Vilmundur Guðnason að lokum.
Læknablaðið 2005/91 547