Læknablaðið - 15.04.2006, Qupperneq 49

ÞIN G SKURÐLÆKNA, SVÆFINGA- OG G JÖRGÆSLULÆKNA / AGRIP ERINDA
isvöxt er að ræða kemur til greina að beita geislameðferð eða
nýrri skurðaðgerð.
Ályktun: Rétt greining desmoid æxla er mikilvæg í ljósi þess
að meinið má lækna með skurðaðgerð. Þetta á ekki síst við um
desmoid æxli í brjóstvegg því hefðbundin krabbameinslyfjameð-
ferð hefur afar litlu hlutverki að gegna í meðferð þeirra, öfugt
við sum meinvörp. í ofangreindu sjúkratilfelli átti þetta við
þar sem æxlið var upphaflega talið vera meinvarp frá brjósta-
krabbameini.
E 22 Early Surgical Results Following Pneumonectomy for
Non-Small Cell Lungcancer are not Affected by Preoperative
Radio- and Chemotherapy
Tómas Guðbjartsson, Erik Gyllstedt, Ingimar Ingólfsson, Per Jönsson
Department of Cardiothoracic Surgery, Lund University Hospital, Lund,
Sweden
Objectives: Higher operative risks following pneumonectomy
for NSCL have been reported following neoadjuvant chemo-
and/or radiotherapy. We studied all patients that underwent
pneumonectomy for NSCL at our institution during 8 years,
evaluating the impact of neoadjuvant treatment on mortality
and morbidity, especially bronchopleural fistula.
Methods: Pneumonectomy was performed in 130 consecutive
patients between 1996 and 2003. Thirty-five cases received
preoperative radio- and chemotherapy (Group I), while 95
patients did not (Group II). Operative mortality (OM) and post-
operative complications were compared between groups I and
II, using uni- and multivariate logistic regression analysis.
Results: Patients in group I were younger and diagnosed at
higher stages compared to patients in group II (Table 1). Minor
postoperative complications (atrial fibrillation, heart failure,
pneumonia, etc.) were comparable in groups I and II (p>0.10).
Five patients in group I and 10 in group II had serious complica-
tions (ns.). Eight of these patients had bronchopleural fistulas
(7 right and 1 left, p<0.01), 3 of them belonging to group I (ns.).
Only 3 of these fistulas required a reoperation. One patient
(group II) died within 30 days postoperatively. Symptom dura-
tion (HR 6.6, p=0.01) and right-sided pneumonectomy (HR 2.4,
p=0.05) increased the risk for bronchopleural fistula. However,
induction treatment, postoperative radiotherapy or coverage of
the bronchial stump did not affect the risk of bronchopleural
fistulation.
E 23 Ofbeldi
Brynjólfur Mogensen1-2'3 Elísabet Björgvinsdóttir1, Eyrún Jónsdóttir2-1
‘Læknadeild HÍ, 2slysa- og bráðasvið Landspítala, 3slysavarnaráð
Inngangur: Ofbeldi er bæði félagslegt- og heilbrigðisvandamál.
Ofbeldi er samkvæmt skilgreiningu WHO bæði áverkar frá
öðrum og sjálfsskaðar. Aukin þekking meðferðaraðila og sam-
félagsins á ofbeldi ásamt markvissara forvarnarstarfi eru væn-
legustu leiðirnar til árangurs. Tilgangur og markmið rannsóknar
var að kanna umfang og eðli ofbeldis á höfuðborgarsvæðinu árin
1999-2004 með áherslu á heimilisofbeldi árin 2003-2004.
Efniviður og aðferðir: Urtakið voru þolendur ofbeldis vegna
áverka frá öðrum með lögheimili á höfuðborgarsvæðinu sem
leituðu á slysa- og bráðadeild (SBD) Landspítala Fossvogi árin
1999-2004. Ofbeldi á íbúðasvæði árin 2003-2004 var skoðað sér-
staklega. Allir voru skráðir í Norræna slysa- óhappa- og ofbeld-
isskráningarkerfið. Slysagreiningar og upplýsingar um innlagnir
voru fengnar úr sjúkraskráningarkerfi Landspítala. Farið var yfir
alla áverka og áverkaskor metið samkvæmt alþjóðlegri flokkun
um slysagreiningar, áverkastig (AIS) og áverkaskor (ISS).
Upplýsingar um látna einstaklinga vegna afleiðinga ofbeldis árin
1999-2003 fengust frá Hagstofu íslands.
Niðurstöður: Á tímabilinu 1999-2004 voru 8017 komur vegna
ofbeldisáverka á SBD Landspítala Fossvogi sem var um 3,3%
allra koma. Stærsti hluti þolenda voru karlmenn (72,2%).
Þolendur ofbeldis, bæði karlar og konur, voru oftast á aldrinum
20-24 ára. Á tímabilinu voru 192 innlagnir (2,4%) og voru áverk-
ar þeirra meðal stórir eða miklir í 59% tilfella. Þeir sem létust af
ofbeldisáverkum á tímabilinu 1999-2003 voru samtals 119 þar af
15 vegna áverka frá öðrum en 104 létust af völdum sjálfsskaða.
Alls komu 676 manns (af öllu landinu) sem höfðu verið beittir
kynferðislegu ofbeldi.
Á árunum 2003-2004 höfðu 959 manns (35,9%) orðið fyrir
árás á íbúðasvæði og hlotið áverka. Karlmenn voru í meiri-
hluta (56,1%). Heimilisofbeldi var tæpur fjórðungur af ofbeldi á
íbúðasvæði. í 23,3% tilvika var gerandi núverandi (14,7%) eða
fyrrverandi (8,6%) maki/sambýlisaðili.
Umræða: Ofbeldi er algengt en virðist ekki hafa aukist á síðustu
árum og langflestir hljóta litla áverka. Karlar eru í miklum meiri-
hluta. Sjálfskaðar sem leiða til dauða eru sjö sinnum algengari en
áverkar frá öðrum. Ofbeldi á íbúðasvæði er um 36% af skráðu
ofbeldi og makaofbeldi, aðallega konur, er tæplega fjórðungur
ofbeldis á íbúasvæði
E 24 Hálstognunum fjölgar en öðrum slysum fækkar
Brynjóll'ur Mogcnsen
Landspítali, Slysavarnaráð
Inngangur: Slys eru algeng. Einn af hverjum sex slasast á hverju
ári og þarf að leita sér aðstoðar. Alvarlegustu slysin eiga sér yf-
irleitt stað í umferðinni. Algengasta slysagreiningin úr umferð-
arslysum er hálstognun sem telst vera lítill áverki miðað við
alþjóðlegar áverkaskilgreiningar. Flestir ná sér vel en kostnaður
þjóðfélagsins vegna hálstognunar er 4-5 milljarðar en slysakostn-
aður vegna allra slysa er talinn vera 30-35 milljarðar. Hver hefur
verið slysaþróunin?
Efniviður og aðferðir: Skoðuð voru gögn allra lögskráðra
Reykvíkinga sem komu með áverka eftir slys á slysa- og bráða-
deild Landspítala á árunum 1974 til og með 2004. Fengnar voru
upplýsingar um íbúafjölda hjá Reykjavíkurborg og Hagstofu
Islands og bifreiðaeign hjá Umferðarstofu.
Niðurstöður: Á 30 ára tímabili fækkaði slysum mikið og mest
hjá börnum. Slysum fækkaði um 35% hjá körlum og 21% hjá
konum. Slysum fjölgaði þó hjá 75 ára og eldri og meira hjá
konum en körlum. Alvarlega slösuðum bæði konum og körlum
Læknablaðið 2006/92 301