Læknablaðið - 15.04.2011, Blaðsíða 65

VALDOXAN (stytt samantekt á eiginleikuni lyfs)
Heiti lyfs: Valdoxan 25 mg filmuhúðaðar töflur. ATC flokkun er N06AX22. Virk innihaldsefni og styrkleikar: Hver filmuhúðuð tafla inniheldur 25 mg af
agómelatíni. Lyfjaform: Filmuhúðuð tafla Ábendingar: Meðferð við alvarlegum þunglyndistímabilum hjá fúllorðnum. Valdoxan er ætlað fullorðnum.
Skammtar og lyfjagjöf: Skammtar:_Ráðlagður skammtur er 25 mg einu sinni á dag, til inntöku áður er farið er að sofa á kvöldin. Eftir meðferð í tvær vikur, má
auka skammtinn ef enginn bati hefur orðið, í 50 mg einu sinni á dag, þ.e. tvær 25 mg töflur, teknar saman áður en farið er að sofa á kvöldin. Gera skal lifrarpróf
hjá öllum sjúklingum: þegar meðferð er hafin og síðan reglulega eftir um 6 vikur (lok bráðafasa), eftir um tólf og tuttugu og fjórar vikur (lok viðhaldsfasa) og
síðan þegar klínískar vísbendingar gefa tilefni til Sjúklinga með þunglyndi skal meðhöndla í nægilega langan tíma, minnst 6 mánuði til að tryggja að þeir séu
orðnir einkennalausir. Valdoxan töflur má taka með eða án fæðu. Börn: Ekki hefúr verið sýnt fram á öryggi og verkun Valdoxan hjá bömum yngri en 18 ára.
Engar uppiýsingar liggja fyrir Aldraðir siúklinsar: Ekki hefúr verið sýnt greinilega fram á verkun hjá öldruðum (> 65 ára). Aðeins liggja fýrir takmörkuð klínísk
gögn varðandi notkun Valdoxan hjá öldruðum sjúklingum > 65 ára með alvarleg þunglyndistímabil. Því skal gæta varúðar við ávísun Valdoxan hjá þessum
sjúklingum. Siútklinear með skerta nvmastarfsemi: Engin breyting hefur komið fram sem skiptir máli verður á lyfjahvörfum agómelatíns hjá sjúklingum með
alvarlega skerðingu á nýmastarfsemi. Hins vegar liggja aðeins fyrir takmörkuð klínísk gögn varðandi notkun Valdoxan hjá þunglyndissjúklingum með alvarlega
eða miðlungi mikla skerðingu á nýmastarfsemi. Því skal gæta varúðar þegar Valdoxan er ávísað hjá þessum sjúklingum. Siúklinear með skerta lifrarstarfsemi:
Ekki má nota Valdoxan hjá sjúklingum með skerta lifrarstarfsemi. Ekki er þörf á að lækka skammta smám saman þegar meðferð er hætt. Lvfiagiöf: Valdoxan
töflur má taka með eða án matar._Frábendingar: Ofnæmi fýrir virka efitinu eða einhverju hjálparefnanna. Skert lifrarstarfsemi (t.d. skorpulifur eða virkur
lifrarsjúkdómur). Samhliða notkun öflugs CYPlA2 hemils (t.d. flúvoxamíns, ctprófloxacíns). Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Notkun hjá
börnum. Ekk'i er mælt með notkun Valdoxan við meðferð gegn þunglyndi hjá sjúklingum yngri en 18 ára, þar sem ekki hefur verið sýnt fram á öryggi og verkun
Valdoxan hjá þessum aldurshópi. Hegðun tengd sjálfsvígum og óvild kom oftar fyrir í klínískum rannsóknum hjá börnum og unglingum sem fengu meðferð með
öðrum þunglyndislyfjum en þeim sem fengu lyfleysu. Notkun hjá öldruðum sjúklingum með vitglöp: Valdoxan skal ekki nota við alvarlegum þunglyndistíma-
bilum hjá öldruðum sjúklingum með vitglöp þar sem ekki hefur verið sýnt fram á öryggi og verkun Valdoxan hjá þessum sjúklingum. Gæta skal varúðar við
notkun Valdoxan hjá sjúklingum með sögu um oflæti eða ólmhug og skal notkun hætt ef einkenni oflætis koma fram hjá sjúklingi. Þunglyndi fylgir aukin hætta á
sjálfsvígshugsunum, sjálfsskaða og sjálfsvígi (sjálfsvígstengd tilvik). Þessi hætta er fyrir hendi þar til umtalsverður bati á sér stað. Þar sem bati verður e.t.v. ekki á
fyrstu vikum meðferðar eða lengur, þarf að hafa náið eftirlit með sjúklingum þar til slíkur bati verður. Það er almenn klínísk reynsla að sjálfsvígshætta getur aukist
á fyrstu stigum batans. Vitað er að sjúklingar með sögu um sjálfsvígstengda hegðun og þeir sem hafa umtalsverðar sjálfsvígshugsanir áður en meðferð er hafin,
eiga frekar á hættu að fá sjálfsvígshugsanir eða gera tilraunir til sjálfsvígs og ætti að fylgjast mjög náið með þeim meðan á meðferð stendur. Safngreining á
klínískum rannsóknum með samanburði við lyfleysu á þunglyndislyfjum hjá fullorðnum sjúklingum með geðsjúkdóma sýndi fram á aukna hættu á sjálfsvígs-
hegðun tengda þunglyndislyijum samanborið við lyfleysu hjá sjúklingum yngri en 25 ára. Fylgjast skal náið með sjúklingum og sérstaklega þeim sem eru í
verulegri áhættu, einkum í upphafi meðferðar og þegar skömmtum er breytt. Vekja ætti athygli sjúklinga á nauðsyn þess að fylgjast með allri klínískri afturfor,
sjálfsvígshegðun eða hugsunum og óvenjulegum breytingum á hegðun og að leita læknis samstundis ef þessi einkenni koma fram. Samhliða notkun öflugra
CYPl A2 hemla er frábending. Gæta skal varúðar við ávísun Valdoxan samhliða miðlungi öflugum CYP1A2 hemlum (t.d. própranólóli, grepafloxacíni, enoxacíni)
sem gæti leitt til aukinnar útsetningar agómelatíns. Hækkanir á transamínösum í sermi (> 3 sinnum eðlileg efri mörk) komu fram í klínískum rannsóknum hjá
sjúklingum sem fengu Valdoxan, einkum við 50 mg . Þegar notkun Valdoxan var hætt hjá þessum sjúklingum, fóru transamínasar í sermi yfirleitt aftur niður í eðli-
leg mörk. Gera skal lifrarpróf hjá öllum sjúklingum: þegar meðferð er hafin og síðan reglulega eftir um 6 vikur (lok bráðafasa), eftir um tólf og tuttugu og íjórar
vikur (lok viðhaldsfasa) og síðan þegar klínískar vísbendingar gefa tilefni til. Endurtaka skal lifrarpróf innan 48 klst. hjá öllum sjúklingum sem hafa hækkaða
transamínasa í sermi. Hætta skal meðferð ef hækkunin á transamínösunum í sermi fer yfir 3x eðlileg efri mörk og gera lifrarpróf reglulega þar til transaminasar í
sermi hafa náð aftur eðlilegum mörkum. Ef sjúklingur fær einkenni er benda til skerðingar á lifrarstarfsemi skal gera lifrarpróf. Ákvörðun hvort halda eigi áfram
meðferð með Valdoxan hjá sjúklingum skal byggð á klínísku mati á væntanlegum rannsóknaniðurstöðum. Ef gula kemur fram skal hætta meðferð. Gæta skal
varúðar þegar Valdoxan er gefið sjúklingum sem neyta áfengis í verulegu mæli eða sem eru í meðferð með lyfjum sem tengjast hættu á lifrarskaða. Valdoxan
inniheldur laktósa. Sjúklingar með galaktósaóþol, laktasaskort eða vanfrásog glúkósa-galaktósa, sem eru mjög sjaldgæfir arfgengir kvillar, skulu ekki nota lyfið.
Millivcrkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Milliverkanir sem hugsanlega hafa áhrif á agómelatin: Agómelatín er umbrotið aðallega fyrir tilstilli
cýtókróm P450 1A2 (CYPIA2) (90%) og CYP2C9/19 (10%). Lyf sem hafa milliverkanir við þessi ísóensím gætu skert eða aukið aðgengi agómelatíns. Því má
ekki nota Valdoxan samhliða öflugum CYP1A2 hemlum (t.d. flúvoxamíni, cíprófloxacíni). Samhliða notkun agómelatíns og östrógena (miðlungi öflugugra
CYP1A2 hemla) Ieiðir til þess að útsetning fyrir agómelatíni eykst margfalt. Þó að engin sérstök öryggisvísbending hafi komið fram hjá 800 sjúklingum sem
fengu meðferð samhliða östrógen notkun, skal gæta varúðar við ávísun agómelatíns samhiða öðrum miðlungi öflugum CYPl A2 hemlum (t.d. própranólóli,
grepafloxacíni, enoxacíni) þar til meiri reynsla liggur fyrir.. Áfengi: Samhliða notkun Valdoxan og áfengis er ekki ráðlögð. Rafstuðsmeðferð: Klínískar afleiðingar
af raflostsmeðferð samhliða Valdoxan notkun eru taldar ólíklegar. Börn: Rannsóknir á miliiverkunum hafa eingöngu verið gerðar hjá fullorðnum. Frjóscmi,
mcóganga og brjóstagjöf: Frjósemi: Rannsóknir á æxlun hjá rottum og kanínum sýndu engin áhrif af agómelatíni á frjósemi. Meðganga: Rannsóknir á æxlun
hjá rottum og kanínum sýndu engin áhrif af agómelatíni á fósturþroska eða þroska um og eftir fæðingu Ekki liggja fyrir neinar klínískar upplýsingar um notkun
agómelatíns á meðgöngu. Gæta skal varúðar þegar lyfinu er ávísað þunguðum konum. Brjóstagjöf: Ekki er vitað hvort agómelatín er skilið út í brjóstamjólk hjá
konum. Agómelatín eða umbrotsefni þess eru skilin út í mjólk hjá mjólkandi rottum. Hugsanleg áhrif agómelatíns á brjóstmylking liggja ekki fyrir. Ef meðferð
með Valdoxan er talin nauðsynleg ætti að hætta brjóstagjöf. Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla: Þar sem svimi og svefhhöfgi eru algengar aukaverkanir
ætti hins vegar að vara sjúklinga við hugsanlegum áhrifúm á hæfni þeirra til að aka bifreið eða stjórna vélum. Aukaverkanir :Yfir 3.900 þunglyndissjúklingar
hafa fengið Valdoxan í klínískum rannsóknum. Aukaverkanir voru yfirleitt vægar eða miðlungi alvarlegar og komu fram á fyrstu tveimur vikum meðferðar.
Algengustu aukaverkanimar voru ógleði og svimi. Þessar aukaverkanir vom yfirleitt skammvinnar og leiddu almennt ekki til þess að meðferð var hætt. Þung-
lyndir sjúklingar hafa ijölda einkenna er tengjast sjúkdómnum sjálfum. Það er því stundum erfitt að staðfesta hvaða einkennum sjúkdómurinn er að valda og
hvaða einkenni em vegna meðferðar með Valdoxan. Aukaverkanir em skráðar hér á eftir með notkun eftirfarandi tíðniflokka: mjög algengar (>1/10); algengar
(>1/100 til <1/10); sjaldgæfar (>1/1.000 til <1/100); mjög sjaldgæfar (>1/10.000 til <1/1.000); koma örsjaldan fyrir (<1/10.000); tíðni ekki þekkt (ekki hægt að
áætla tíðni út frá fýrirliggjandi gögnum). Tíðnin hefur ekki verið leiðrétt miðað við lyfleysu. Taugakerfi:Mgengav. höfuðverkur, svimi, svefnhöfgi, svefnleysi,
mígreni, Sjaldgæfar: náladofi. Geðræn vandamál: Algengar: kvíði. Tíðni ekki þekkt: Sjálfsvígshugsanir eða hegðun, æsingur (reynsla eftir markaðssetningu).
^tígu. Sjaldgæfar: þokusýn. Meltingarfœri:Algengar: ógleði, niðurgangur, hægðatregða, verkir ofarlega í kvið. Húð og undirhúð: Algengar: ofsviti. Sjaldgæfar:
exem. Mjög sjaldgæfar: útbrot er líkjast roðaþoti. Sloðketfi og stoðvefur. Algengar. bakverkir. Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á ikomustað:Algengar:
þreyta. Lifur og ga//. Algengar: hækkanir (> 3 sinnum eðlileg efri mörk) á ALAT og/eðaASAT (þ.e. 1,1% hjá agómelatíni 25/50 mg samanborið við 0,7% hjá
lyfleysu). Mjög sjaldgæfar: Lifrarbólga.Ofskömmtun: Takmörkuð reynsla er af ofskömmtun agómelatíns. Reynsla af agómelatíni í of stómm skömmtum hefur
bent til takmarkaðra einkenna, m.a. syfju og uppmagálsverkja. Einn einstaklingur sem tók 2450 mg af agómelatíni náði sér af sjálfsdáðum án óeðlilegra einkenna
frá hjarta og æðakerfi eða annarra óeðlilegra lífifræðilegra afleiðinga. Engin sértæk mótefni er þekkt gegn agómelatíni. Meðferð ofskömmtunar felst í meðferð við
klínískum einkennum og reglulegu eftirliti. Mælt er með eftirfýlgni í sérhæfðu umhverfi. Markaöslcyfishafi: Les Laboratoires Servier, 22, rue Gamier, F-92200
Neuilly-sur-Seine, Frakkland. Dagsetning endurskoðunar textans: 26. ágúst 2010. Pakkningar og vcrð: Hámarkssmásöluverð í mars 2011 er: 25mg x 28stk kr.
10.891; 25mg x 84stk kr. 29.839. Afgreiðslutilhögun og greiðsluþátttaka: R,0. Nánari upplýsingar em á http://www.serlvfiaskra.is.
LÆKNAblaöið 2011/97 269