Læknablaðið - 15.05.2011, Blaðsíða 46
UMFJÖLLUN O G GREINAR
Minningarorð um Önnu Björk
Magnúsdóttur
f. 21. apríl 1961, d. 21. mars 2011
Anna Björk Magnúsdóttir, háls-,
nef- og eymalæknir, lést 21. mars
síðastliðinn, aðeins 49 ára að aldri.
Anna Björk lauk stúdentsprófi
frá Menntaskólanum í Reykjavík
og hóf síðan nám við læknadeild
Háskóla íslands þaðan sem hún
lauk prófi 1989. Síðan lá leiðin til
Svíþjóðar í framhaldsnám í háls-,
nef- og eyrnalækningum. Þar varð
hún fyrsti íslenski læknirinn sem
lagði stund á raddmeinafræði
sem síðan varð sérsvið hennar.
Anna Björk flutti til íslands 2002
og hóf störf á Landspítala. Hún
var frábær læknir, um það geta
fjölmargir kollegar og sjúklingar
hennar borið vitni um. Anna Björk
var mikil félagsvera og tók virkan
þátt í félagsstarfi íslenskra lækna,
bæði í Svíþjóð og hér heima. Hún
var formaður fræðslunefndar
læknaráðs Landspítala og sat í
stjórn Skurðlæknafélags íslands.
Þessum störfum sinnti hún með
miklum sóma.
Anna Björk var einstaklega
glæsileg kona og afar hæfur læknir.
Hún lagði sig alla fram við að sinna
sjúklingum sínum af fagmennsku
og metnaði. Hlýtt viðmót hennar,
prúðmennska og bros létu engan
ósnortinn. Hún var fagurkeri fram í
fingurgóma, hafði unun af bóklestri
og tónlist, en var jafnframt ágætur
langhlaupari. Eitt helsta áhugamál
hennar voru fjallgöngur og útivist.
Anna Björk og Martin, eiginmaður
hennar, gengu með Félagi íslenskra
fjallalækna á snævi þakta Herðu-
breið í septemberlok 2010. Þau
voru frábærir ferðafélagar,
skemmtileg og hjálpfús. Nokkrum
vikum áður hafði Anna Björk
greinst með illvígan sjúkdóm sem
hún ákvað að bera ekki á torg.
Hvorugt okkar grunaði þá að
aðeins hálfu ári síðar væri komið
að leiðarlokum.
Megi minning hennar lifa
Tómas GuSbjartsson
Verðlaun á sameiginlegu
vísindaþingi
Þann 1.-2 apríl sl. var 13. sameiginlega vísindaþing
Skurðlæknafélags íslands og Svæfinga- og
gjörgæslulæknafélags íslands haldið. í ár kom Félag íslenskra
fæðinga- og kvensjúkdómalækna að þinginu sem þótti
takast afar vel. Þátttakendur voru hátt í 400 talsins. Einn af
hápunktum þingsins var keppni um Hvatningarverðlaun
Jónasar Magnússonar fyrrverandi prófessors. Þar öttu
kappi fimm unglæknar og læknanemar en erindi þeirra
höfðu fyrirfram verið valin úr hópi tæplega 50 innsendra
erinda. Til úrslita kepptu unglæknamir Katrín Jónsdóttir,
Inga Jóna Ingimarsdóttir og Martin Ingi Sigurðsson og
læknanemarnir Þóra Soffía Guðmundsdóttir og Marta Rós
Berndsen. Martin Ingi bar sigur úr býtum með erindið
Árangur opinna hjartaskurðaðgerða hjá öldruðum. Um er að
ræða rannsóknarverkefni sem hann hefur unnið undir
handleiðslu Tómasar Guðbjartssonar prófessors á hjarta- og
lungnaskurðdeild Landspítala.
Kári Hreinsson
Mynd af kqtpendum: Frá vinstri Martin tngi Sigurðsson sem varð ífyrsta sæti,
Inga Jóna Ingimarsdóttir, Þðra Soffía Guðmundsdóttir, Katrín Jónsdóttir og
Marta Rós Berndsen. Mynd: Ásdís Egilsdóttir.
Heilsugæslulækni vantar á Þórshöfn
Laus er staða læknis við Heilbrigðisstofnun Þingeyinga frá 1. október næstkomandi - aðsetur er á Þórshöfn.
Um er að ræða fjölbreytt starf við almenna heilsugæslu og heimilislækningar á heilsugæslustöðvunum í Norður-
Þingeyjarsýslu, umsjón með hjúkrunarheimilinu Nausti ásamt tvískiptri vakt á móti lækni á Kópaskeri. Laun skv.
kjarasamningi, þar með talinn ríflegur frítökuréttur.
Þórshöfn er um 400 manna þorp með öflugt atvinnulíf sem mest byggist á sjávarútvegi og hefur alla grunnþjónustu, góða sundlaug, íþróttahús
og líkamsræktaraðstöðu, auk útivistarsvæða við húsvegginn. Auðugar veiðilendur á sjó, landi og í ám og vötnum í næsta nágrenni.
Heilbrigðisstofnun Þingeyinga er með höfuðstöðvar á Húsavík og rekur heilsugæslustöðvar á Húsavík, Laugum, Mývatnssveit, Kópaskeri,
Raufarhöfn og Þórshöfn. Á Húsavík eru einnig sjúkradeild og öldrunardeild og þar eru starfræktar göngudeildir sykursjúkra og offeitra, einnig eru
hjartaþolpróf framkvæmd á staðnum.
Áhugasamir hafi samband við Sigurð Halldórsson, yfirlækni heilsugæslunnar í síma 464 0640, sighall@heilthing.is eða Jón Helga Björnsson,
framkvæmdastjóra í síma 464 0525 eða 893-3778, jonhelgi@heilthing.is
326 LÆKNAblaðií 2011/97