Læknablaðið - 15.06.2013, Blaðsíða 28
UMFJÖLLUN O G GREINAR
/ mnisundlauginni er kennd
vatnsleikfimi og hreyfiþjálfun.
I /,
vingjarnlegt viðmót. Þetta á við um allt
starfsfólk stofnunarinnar og okkur hefur
tekist að skapa mjög jákvætt og hvetjandi
andrúmsloft."
Undir þetta taka þeir dvalargestir
sem blaðamaður hitti á rölti sínu um
stofnunina. Sögðu þeir viðmót starfsfólks
einstaklega þægilegt og dagskráin sniðin
að þörfum hvers og eins með eftirfylgni
og alúð.
Eflaust eru margir í sömu sporum og
blaðamaður að hafa fremur takmarkaða
hugmynd um starfsemi Heilsustofnunar,
sem sumpart er mótuð af gömlum og al-
gjörlega úreltum hugmyndum og þá ekki
síst hvað varðar mataræði. Sannleikurinn
er sá að í mötuneyti Heilsustofnunarinnar
er að finna nánast allt sem góðan matseðil
prýðir fyrir utan kjötvörur. Grænmeti,
baunir, ávextir, fiskur, kornmeti, mjólkur-
vörur og egg eru uppistaðan í matseðl-
inum. Salt er mjög takmarkað og hvítur
sykur og hvítt hveiti eru á bannlista.
Hráfæðiskostur er í undirbúningi en eftir-
spurn hefur aukist eftir þeim möguleika
í mataræði. Þeir segja undantekningu ef
kvartað er yfir matnum en það segi sína
sögu að stór hópur fastagesta kaupi sér
mat í matsal Heilsustofnunar þó þeir dvelji
þar ekki. „Þetta er alls konar fólk sem veit
að hér er ódýr og góður matur í boði."
„Við erum vissulega að berjast svolítið
við þessar gömlu hugmyndir fólks um
starfsemina en það sem skiptir verulegu
máli er að íslenskir læknar eru flestir vel
með á nótunum um hve fagleg starfsemin
er sem hér fer fram. Eflaust má samt gera
betur í kynningu og ímyndarsköpun
stofnunarinnar," segir Ingi Þór.
Haraldur segir að læknisfræðileg stefna
stofnunarinnar mótist að talsverðu leyti
af bakgrunni yfirlæknisins hverju sinni
og sjálfur segist hann aðhyllast heildræna
nálgun bæði til líkama og sálar. „Ég
vildi mjög gjarnan að fólk gæti leitað
hingað til þess að rækta anda sinn, leita
að merkingu, endurskoða gildismat og
verðmætamat í lífinu, velta fyrir sér til-
vistarspurningum og hugleiða á jákvæðan
hátt fyrirbæri eins og öldrun og dauða en
þetta á fyrir öllum að liggja. Þetta skiptir
verulegu máli og hingað kemur oft fólk
sem stendur á krossgötum í lífi sínu eftir
líkamleg eða andleg áföll. Við þurfum að
geta mætt því með gagnlegri meðferð."
Sérhæfð þjónusta fyrir læknastéttina
Á Heilsustofnuninni eru fimm meðferðar-
línur í boði að sögn Haraldar. „Öldrunar-
lína sinnir öldruðum eins og áður var
nefnt og árangur af henni er ótvíræður.
Færnilína byggir á sjúkraþjálfun að miklu
leyti og miðast við sjúklinga sem koma
í endurhæfingu eftir aðgerðir af ýmsu
tagi. Heilsueflingarlína miðast við þarfir
einstaklinga sem eru að ná kröftum eftir
krabbameinsmeðferð, síþreytu, vöðva-
bólgur og þarf að auka hreyfingu mjög
rólega. Verkjalína leggur áherslu á með-
ferð við verkjum og byggir á líkamlegri
meðhöndlun og andlegri þjálfun með gjör-
hygli. Stuðningslína er ætluð þeim sem
glíma við kvíða og þunglyndi, langvinna
streitu og kulnun, eða eru að jafna sig
eftir áföll í lífi sínu. Samspil hreyfingar og
gjörhygli hefur einnig skilað mjög góðum
árangri og það er veruleg eftirspurn eftir
þessari meðferðarlínu. Vissulega skarast
þörf einstaklinganna á milli meðferðarlína
og við leggjum okkur fram um að sníða
meðferðina að þörfum hvers og eins."
Eina nýjung nefnir Haraldur í þjónustu
stofnunarinnar sem er ætlað að koma til
móts við lækna sérstaklega. „Ég sótti þing
í Dublin á írlandi í apríl sem fjallaði um
heilsuþjónustu fyrir lækna. Þetta er mjög
mikilvægt verkefni sem læknastéttin er að
gera sér æ betur grein fyrir. Læknar eru
viðkvæm stétt og þeir forðast að sækja sér
hjálp, sem hljómar eins og þversögn en
er engu að síður satt. Við höfum mikinn
áhuga á að bjóða sérhæfða þjónustu fyrir
lækna sem þjást af streitu og/eða kulnun
eða hafa orðið fyrir einhvers konar áföll-
um í starfi eða einkalífi. Lykilatriði í þessu
er að skráning upplýsinga og aðgangur
annarra lækna að þeim sé mjög takmörk-
aður og lokaður öðrum starfsmönnum.
Við höfum séð þann möguleika að tengja
þetta við námsleyfisréttindi lækna þar
sem þeir geta komið hingað í námsleyfi,
kynnt sér þjónustuna en um leið nýtt sér
hana að svo miklu leyti sem þeir telja sig
þurfa og kæra sig um. Við höfum fjórar
vel búnar íbúðir þar sem læknar geta verið
útaf fyrir sig og stjórnað því algerlega
sjálfir hversu mikið þeir blanda geði við
aðra dvalargesti. Þetta myndi gagnast okk-
ur sem leið til að kynna starfsemina fyrir
læknastéttinni en um leið nýtast þeim
sjálfum. Við erum núna að skoða þetta og
móta áður en við kynnum þetta formlega
fyrir samtökum lækna."
300 LÆKNAblaðið 2013/99
i