Læknablaðið - 15.06.2013, Blaðsíða 29

UMFJÖLLUN O G GREINAR
Það lá tuikil eftirvænting í loftinu þegarfyrsta skóflustungan var
tekin að Lækningaminjasafninu þann 5. september 2008. Sameiginleg
skóflustungan var tekin afþeitn Önnu Kr. Jóhannsdóttur ritara
Læknafélags Reykjavíkur, Jónmundi Guðttiarssyni þáveratidi bæjar-
stjóra Seltjarnarnesbæjar, Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur mennta-
og menningarmálaráðherra, Margréti Hallgrímsdóttur þjóðttiittjaverði
og Birnu Jónsdóttur þáverandi formanni Læknafélags íslands.
Lækningaminjasafnið
verði áfram í Nesi
Læknafélögin og Félag áhugamanna um
sögu læknisfræðinnar á Islandi efna til
vorfagnaðar í húsi Lækningaminjasafns
að Nesi á Seltjarnarnesi þann 7. júní.
Framtíð safnsins er í uppnámi eftir að
Seltjarnarnesbær sagði sig frá sam-
komulagi við menntamálaráðuneytið og
læknafélögin um uppbyggingu Lækn-
ingaminjasafns um síðustu áramót.
Safnbyggingin er um 1600 fermetrar að
stærð á tveimur hæðum. Samkvæmt
teikningum er gert ráð fyrir sýningar- og
fundarsölum, kaffistofu og safnbúð auk
skrifstofurýmis og bókasafns á fyrstu hæð
hússins. Kjallarinn verður nýttur undir
geymslur og tæknirými.
Óttar Guðmundsson formaður FÁSL
segir að vorfagnaðurinn sé haldinn í
nýbyggingu Lækningaminjasafnsins til
að vekja athygli lækna á framtíðarmögu-
leikum við notkun hússins.
„Húsið er munaðarlaust og framtíð þess
er óráðin. Við viljum afla þeirri hugmynd
brautargengis að þarna verði miðstöð
læknafélaganna auk Lækningaminjasafns.
Húsið er nærri 1600 fermetrar að stærð og
með nauðsynlegum breytingum á teikn-
ingum innra skipulags mætti koma þess-
ari starfsemi fyrir með haganlegum hætti.
Við vonumst til þess að læknar fjöl-
menni á vorfagnaðinn og sjái með eigin
augum hversu stórkostlegt hús þetta er og
staðsetning þess einstök, bæði í sögulegu
og umhverfislegu samhengi," segir Óttar
Guðmundsson.
Formaður Læknafélags Reykjavíkur
Steinn Jónsson er einn forgöngumanna um
þessa hugmynd en segir að kanna verði
vandlega fjárhagslegan grundvöll áður en
haldið verður lengra. „Læknafélögin ættu
að hafa forgöngu um að nýta húsið í upp-
haflegum tilgangi og leita samstarfs við
mennta- og menningarmálaráðuneytið um
nýtingu hússins. Lækningaminjasafnið
er upphaflega gjöf Jóns Steffensens og
meðan ekki er Ijóst hvað verður um húsið
er framtíð safnsins í uppnámi. Við vildum
gjarnan sjá þarna miðstöð læknafélaganna
ásamt lækningaminjasafni enda er húsið
nægilega stórt til að hýsa alla þessa starf-
semi."
Deildarfundur Læknadeildar HÍ sam-
þykkti þann 15. maí ályktun þar sem
„hvatt er til þess að allra leiða verði leitað
við að ljúka uppbyggingu lækningaminja-
safnsins og hleypa rekstri þess af stokk-
unum."
Ennfremur segir í ályktuninni:
„I sögu íslenskrar læknisþjónustu er
Nes merkasti staður landsins og þar hófst
formleg læknakennsla á íslandi fyrir um
250 árum.
Jón Steffensen, prófessor í Læknadeild
í áratugi, vann ötult starf við að koma á
fót lækningaminjasafni og gaf allar eigur
sínar til safnsins eftir sinn dag.
Það yrði óbætanlegt menningarslys
fyrir íslenska lækningasögu og lækna-
menntunarsögu ef sú uppbygging lækn-
ingaminjasafns sem hafin er í Nesi rynni
út í sandinn."
Þorbjörn Jónsson formaður Læknafé-
lags Islands segir að Stjórn Læknafélags
íslands hafi heilshugar stutt uppbyggingu
lækningaminjasafns í Nesi og sú afstaða
félagsins sé óbreytt. „Hún endurspeglast
líka vel í þeirri staðreynd að félagið hefur
í áranna rás lagt umtalsverðar fjárhæðir
til þess að safnið yrði að veruleika. Stjórn
Læknafélagsins hefur hins vegar efasemd-
ir um að skynsamlegt sé að tengja eða
blanda saman rekstri félagsins til fram-
tíðar og uppbyggingu eða rekstri safnsins.
Uppbygging lækningaminjasafnsins var
sett í uppnám þegar Seltjarnarnesbær
ákvað að draga sig ut úr verkefninu. Það
er ljóst að Læknafélagið hefur ekki burði
til að standa að rekstri safns á borð við
lækningaminjasafn. Það er hins vegar ekki
útilokað að hægt sé að leysa málið með
aukinni aðkomu ríkisins að verkefninu
og höfum við óskað eftir viðræðum við
menntamálaráðuneytið vegna þess."
HS
Húsið er hið glæsilegasta á einum fallegasta stað á höfuðborgarsvæðinu.
L/EKNAblaðið 2013/99 301