Þjóðlíf - 01.05.1987, Blaðsíða 61

F Ó L K
MAGNUS REYNIR JÓNSSON
ysa þessu yfir í hita kosningabaráttunnar
Se,n nauðsynlegu framtíðarmarkmiði?
”Það þarf að grípa í taumana strax vegna
Pj-ss að þetta er óhjákvæmilegt ef við ætlum
ki að fara í gegnum þær strúktúrbreyting-
^ sern yfirvofandi fólksfækkun hefur í för
eö s^r- Ég lýsi þessu allt eins yfir sem
■nnurekandi út frá eigingjörnu sjónar-
miði, því frumspretta hagvaxtar í hverju
þjóðfélagi felst í fólksfjölgun. Hún stýrir
eftirspurninni, sem aftur ákvarðar mark-
aðinn.“
Eru flokkssystkini þín sammála þessari
stefnu?
„Ég hef rætt þetta innan flokksins og
menn taka þessu vel,“ segir hann. „Svo má
benda á, að á síðasta þingi var samþykkt
frumvarp sem Ragnhildur Helgadóttir heil-
brigðismálaráðherra lagði fram á Alþingi
um lengingu fæðingarorlofsins í sex mánuði
og það er gott sem fyrsta skref í þessu máli.
En ég hef þó á tilfinningunni að meira þurfi
til. Auk þess þarf að hefja umræðu í þjóðfé-
laginu um þessi mál meira en verið hefur."
Samt hefur Sjálfstœðisflokkurinn ekki haft
þessi mál á forgangslista sínum hingað til,
heldur talið að félagslegt kerfi afþessu tagi sé
ríkinu of dýrt þegar harðnar í ári íþjóðarbú-
skapnum. Mér sýnist þú hins vegar snúa
þessu við og gera uppbyggingu dagheimila
og lengingu fœðingarorlofs að einni mikil-
vœgustu forsendu hagvaxtar og fyrir efna-
hagspólitík í framtíðinni.
„Eg tel, að þetta sé stór þáttur í þjóðmála-
pólitík í framtíðinni og muni geta haft veru-
leg áhrif á þróun atvinnu- og efnahagsmála í
landinu. Þetta hefur ekki verið áhyggjuefni
fyrr en á seinustu árum vegna þess að þjóð-
inni hefur fjölgað og vöxturinn leitt af sér
efnahagsvöxt á öllum sviðum þjóðfélagsins.
Fækkun þjóðarinnar þýðir hins vegar mikla
röskun, m.a. í efnahagslífinu.
Þetta er líka hluti af þeirri grundvallar-
breytingu sem hefur átt sér stað í þjóðfé-
laginu á seinustu árum og þeirri þróun, að
konur ætla sér hlutdeild á vinnumarkaðnum.
Því verður ekkert breytt og við verðum að
sníða þjóðfélagið að þessum hugsunar-
hætti.“
En telurðu þá ekki sem áhrifamaður innan
samtaka atvinnurekenda að þessi mál eigi að
fá framgang í kjarasamningum?
„Jú, þetta eru fyrst og fremst kjarasamn-
ingsatriði, enda hafa þau verið uppi í kjara-
samningum á hverjum tíma og ýmislegt hef-
ur verið að gerast í þeim efnum. í febrú-
arsamningunum 1986 var t.d. í fyrsta skipti
skilgreint í samningum að foreldrar gætu
notað hluta af veikindaréttindum sínum til
að vera heima hjá börnum sínum í veikind-
um þeirra. Það er dæmi um skref í þessa
sömu átt.“
Víglundur Þorsteinsson segir, að frum-
kvæðið að félagslegum málum sem þessum
þurfi ekkert endilega að koma frá samtökum
launafólks. „Vinnuveitendur eru ekkert allt-
af að tregðast við, eins og sumir halda.
Vinnuveitendur geta li'ka komið auga á
skynsamlega hluti,“ segir hann.
Að lokum, Víglundur. Nú ert þú að hella
þér út í pólitíkina og ert á framboðslista
Sjálfstœðisflokksins á Reykjanesi. Mega
menn búast við að sjá iðnrekanda úr hœgri
flokki stíga í rœðustól á Alþingi og mœla
fyrir frumvarpi um lengingu fœðingarorlofs
og fjölgun dagheimila ef þú nœrð þingsœti?
„Eg er þeirrar skoðunar, að í aðalatriðum
eigi þessi mál ekki að vera löggjafaratriði
heldur kjarasamningamál, en löggjafinn
þarf þó að einhverju leyti að koma inn í
þetta að því er varðar t.d. orlof til heima-
vinnandi fólks og til að höggva á þá lúxus-
staðla sem ég talaði um varðandi dagheimil-
in. Og þá mega menn jú allt eins búast við
frumvarpi. Það er aldrei að vita.“
■ Eftir Ómar Friðriksson
61