Þjóðlíf


Þjóðlíf - 01.05.1987, Blaðsíða 75

Þjóðlíf - 01.05.1987, Blaðsíða 75
L I S T I R Að allan sólarhringinn Þröstur Leó Gunnarsson á fullu ^RÁTT FYRIR AÐ ekki séu liðin nema tvö ár frá því að Þröstur Leó Gunnarsson útskrifaðist úr leiklistarskólanum hefur hann leikið í nokkrum af stærstu og vinsæl- ustu leikritum sem sviðsett hafa verið á þess- Ufn tíma. Hann sté beint úr námi í aðalhlut- Verk einnar vönduðustu kvikmyndar sem Serð hefur verið hér upp á síðkastið, Einsog skepnan deyr hans Hilmars Oddssonar, og v3kti þegar athygli og hlaut góða dóma gagnrýnenda. Nú síðast þykir hann gera sínu erfiðasta hlutverki til þessa mjög góð skil - f hinu magnaða expressjóníska verki ^irgis Sigurðssonar, Degi vonar. Svo góð raunar að stjórn verðlaunasjóðs L.R. sá fyllstu ástæðu til að veita honum verðlaun tyrir framlag sitt og frammistöðu. Verðlaunaveitingin fór fram að lokinni frumsýningu á Degi vonar á 90 ára afmælis- hátíð L.R. í janúar s.l. Er veitt úr sjóðnum á n°kkurra ára fresti til ungra leikara sem standa sig með glæsibrag og eiga sinn fyrsta ,eiksigur á sviði. „Pað er heilmikill heiður að fá þessa viðurkenningu og kyndir undir eld- ,egan áhuga leikarans," segir Pröstur Leó ÞJÓÐLÍFI. „Þetta er 40 þúsund króna styrkur sem kemur sér ágætlega því það er nreint hlægilega lítið kaup í þessu starfi.“ Hann er frá Bfldudal kominn, flutti í bæ- MAGNÚS REYNIR JÖNSSON ■ Þröstur Leó: Ver&launaveitingin kemur sér vel, því hlægilegt kaup fyrir leiklistina. inn um 1980 og fór að vinna í fiski. „Ég fann ekki fyrir neinum sérstökum áhuga á leiklist- inni á meðan að ég bjó fyrir vestan,“ segir hann, „ég var að vinna í fiski suður í Hafnar- firði og datt þá í hug að fara á leiklistarnám- skeið hjá Helga Skúlasyni. Þar barst leikara- bakterían í mig. Ég hafði svo til ekkert komið nálægt þessu fram að því en kannski hefur þó eitthvað verið kviknað vestur á Bfldudal - a.m.k. þótti ég alveg óþolandi á grímuböllum þar sem ég vann ævinlega öll verðlaunin ár eftir ár!“ Hér eftir var ekki aftur snúið, Pröstur Leó innritaðist í Leiklistarskólann 1981, útskrif- aðist fyrir tveimur árum og hefur haft yfrið nóg að gera síðan. „Ég fór beint úr skólan- um í kvikmynd Hilmars Oddssonar, Einsog skepnan deyr, sem var að mörgu leyti mjög spennandi verkefni þó ég hafi meiri áhuga á leikhúsinu, á sviðsleik í beinum tengslum við áhorfendur,“ segir hann. „Fyrsta leikritið sem ég fékk hlutverk í var Svartfugl í Iðnó og svo fór ég inn í Land míns föður sem er fádæma vinsælt verk. Síðustu mánuði hef ég leikið bæði í Degi vonar og Land míns föður og hef verið við æfingar í breskum gamanleik, Óánœgjukór- inn, sem var frumsýndur í byrjun aprfl. Mað- ur er að svotil allan sólarhringinn.“ —Hvernig lýst þér á auglýsingamarkaðinn sem starfsvettvang fyrir leikara? „Ég hef leikið í nokkrum auglýsingum, svona í harðindum annað slagið, en er svo- lítið smeykur við þetta vegna þess að auglýs- ingar eru oftast teknar upp á örskömmum tíma og geta því farið á allan veg.“ Hann segir að Dagur vonar sé sitt stærsta verkefni til þessa, „stórgott verk og vel skrif- að þar sem allar persónur leikritsins eru mjög bitastæðar fyrir leikara," segir hann og er fastráðinn í að starfa að leiklistinni ótrauður næstu árin. „Þetta er e.k. baktería sem maður fær og losnar ekkert við aftur. Pað eru ýmis verkefni í deiglunni í sumar og svo skrepp ég þess á milli vestur á Bfldudal og fer á sjó til að rétta fjárhaginn við. Ég hef gert það stöku sinnum undanfarin ár því maður lifir varla á leikarakaupinu.“ Kabarett hjá L.A. ^úndrandi viðtökur ^ABARETT FÉKK þegar frábærar við- tökur á frumsýningu, standing ovation eins °8 Bretarnir kalla það - allur salurinn stóð uPp og klappaði ákaft,“ segir Pétur Einars- s°n leikhússtjóri á Akureyri, harðánægður uteð vel lukkaða sýningu Leikfélags Akur- eyrar á söngleiknum fræga, Kabarett. Heikfélagið frumsýndi leikinn 14. mars og eriir hann gengið prýðilega síðan. Leik- stJóri er Bríet Héðinsdóttir. En af hverju Varð þetta verk fyrir valinu? ..Vegna þess að Kabarett er einstaklega góður söngleikur. Með fyrstu frumsýningu ans í New York árið 1966 kom fram ný egund söngleikja, svokallaðir con- CePtsöngleikir, og er þá átt við að ekki er eingöngu um þag aQ ræða að leikin er hefð- undin saga með söngvum, heldur er þarna s* a um að ræða miðlun með því að stilla ,aman andstæðum. Á þennan hátt var feng- nn nýr möguleiki til að tjá efni verksins og Þessi aðferð hreif áhorfendur Kabaretts þeg- RÚNAR ÞÓR BJÖRNSSON Gu&jón Pedersen ásamt vösku leikhúsli&i L.A. í hinu stórskemmtilega og vinsæla verki Kabarett, sem yljaö hefur Nor&lend- ingum um hjartarætur. ar í upphafi og hafa söngleikir af þessu tagi verið mjög vinsælir síðan." Leikfélag Akureyrar ræðst þarna í eina af viðameiri uppfærslum félagsins til þessa. Að sögn Péturs koma rúmlega 40 manns við sögu í uppsetningu Kabaretts, leikarar eru 18 og eru helstu hlutverk í höndum Guðjóns Pedersen, Ásu Svavarsdóttur, Einars J. Briem, Soffíu Jakobsdóttur, Gests E. Jónas- sonar, Ingu H. Haraldsdóttur, Skúla Gauta- sonar og svo hljóp Pétur í skarðið fyrir Þrá- inn Karlsson sem veiktist skömmu fyrir frumsýningu og æfði hlutverk hans á mett- íma. Gekk það allt með ágætum. Eðli máls- ins samkvæmt gegnir tónlist veigamiklu hlut- verki í sýningu Kabaretts; „Einvalalið höfum við á því sviði,“ segir Pétur. „Roar Kvam stjórnar 7 manna hljómsveitinni og Ken Oldfield samdi dansana. Karl Aspelund hannaði leikmyndina, Ingvar Björnsson sér um lýsingu og Óskar Ingimarsson þýddi texta verksins.“ „Við sýnum Kabarett svo lengi sem að- sókn verður á söngleikinn," segir hann og hefur ástæðu til að vera bjartsýnn því leiklistaráhuginn er mikill á Norðurlandi, „og svo kemur fólk í leikhús til okkar hvaða- næva að af landinu," bætir leikhússtjórinn á Akureyri við að lokum. 75
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.