Þjóðlíf - 01.09.1987, Page 68

FÓLK
Hvað er á seyði?
Athyglisverd eldhússýning
í Þjóöminjasafninu
HIÓÐIR, LANGELDUR, seyðir og Rafha
eldavél eiga það sameiginlegt að vera sýn-
ingargripir á bráðskemmtilegri yfirlitssýn-
ingu um eldhúsið frá landnámi og fram á
þessa öld. Sýningin er í senn mjög fróðleg og
skemmtilega sett upp. Við sýningagripina
eru viðeigandi tilvitnanir í íslenskar bók-
menntir frá hverjum tíma og málshættir sem
eiga ættir að rekja til eldhússins. Hallgerður
Gísladóttir sagnfræðingur og starfsmaður
Þjóðminjafnsins á heiðurinn að sýningunni.
Eldhúsið er aðaláhugamál hennar innan
sagnfræðinnar og segist hún geta hugsað sér
að vinna að frekari rannsóknum um elda-
mennsku íslenskra kvenna í gegnum tíðina.
Lítið hefur verið unnið að slíkum rannsókn-
um og það sem hefur verið gert er aðallega
frá næringarfræðilegu sjónarmiði. Til dæmis
hefur Skúli Guðjohnsen skrifað bók um
mataræði fornmanna og Baldur Johnsen
einnig. Það er margt ólíkt með Islendingum
og öðrum þjóðum hvað eldamennsku varð-
ar. Þróunin hefur verið mun hægari á íslandi
en annarsstaðar í Evrópu og geymsluaðferð-
ir aðrar. Saltleysi hrjáði íslendinga og var
matur því súrsaður og reyktur til geymslu.
• „Ekki rjúka allir seyðar senn.“ Forn seyðir.
Harðfiskur kom að mestu í stað brauðs því
mjölhnefinn var bæði dýr og fágætur. Um
þetta og margt annað fróðlegt má lesa í mjög
vandaðri sýningaskrá. Sjón er sögu ríkari og
má segja sýningin sé fyrir alla þá sem ein-
hvern áhuga hafa á lifnaðarháttum íslend-
inga í gegnum aldirnar.
• Ragheiöur Óladóttir
SIGRÍÐUR S. GUNNARSDÓTTIR
SIGRÍÐUR S. GUNNARSDÓTTIR
• „Sumir eiga ekki að miklum kolum að blása.
Husqvarna kolaeldavél með ýmsum
eigulegum fylgihlutum.
QinpímiRC miMWABQnnTTIR
• „Ég á ekki baun.“ Kaffibrennari á hlóðaþrífæti
og kaffikanna úrtini frá 18. öld.
• „Að vera hvorki hrár né soðinn."
Moðsuðukassi frá fyrri hluta aldarinnar.
68