Þjóðlíf - 01.09.1990, Side 53

og svoleiðis, á ýmsum stöðum, t.d á Hótel
Sögu, í Duus húsi og fleiri stöðum.
Fljótlega hitti ég Steingrím Guðmunds-
son trommara, sem er sonur Guðmundar
Steingrímssonar trommara. Síðan hittum
við bassaleikarann Stefán Ingólfsson og
svo bættist Tryggvi Hubner gítarleikari
við. Þá var „Súld“ orðin að veruleika.
(Súldin gaf út eina hljómplötu, Bukoliki
árið 1988, en á henni spilaði Tryggvi
Hubner ekki, en í hans stað var kominn
Lárus Grímsson sem spilaði á hljómborð
og flautu, innsk. G.H.Á.)
En nú ertu í annarri sveit, „Kuran
Swing‘ ásamt gítarleikurunum Birni
Thoroddsen og Ólafi Þórðarsyni, Magn-
úsi Einarssyni mandolínleikara og Þórði
Högnasyni bassaleikara.
„Já. Það er miklu léttari tónlist sem við
erum að gera í Kuran Swing, meira bros-
andi tónlist heldur en Súld. Við erum eig-
inlega órafmögnuð sveit þó að við notum
söngkerfi til að koma tónlistinni til skila.
Samt er ég ekki hættur í Súld því í júní á
næsta ári munum við frumflytja ásamt
Sigurði Flosasyni saxófónleikara og Sin-
fóníunni tónverk og það verður örugglega
gaman. Og núna í byrjun október förum
við félagarnir í Kuran Swing til Santa
Barbara í Kaliforníu og leikum þar á jass-
hátíð sem okkur var boðið á. Það verður
vonandi gaman líka.“
Islenskt jasslíf, hvernig finnst þér
það?
„Mér fmnst vera þó nokkuð mikið að
gerast hérna, það er góður kjarni af fólki
sem er sífellt að halda þessu við og byggja
hlutina upp, eins og t.d. Tómas Einars-
son bassaleikari. Hann er mjög virkur í að
skipuleggja og svo spilar hann á fullu sjálf-
ur.
Það má ekki heldur gleyma Ólafi Þórð-
arsyni, sem stóð sig frábærlega við skipu-
lagningu Norrænu jassdaganna sem
haldnir voru um daginn. Annars er ekki
hægt að lifa af því að spila jass hér á landi
og fólk er mjög fljótt að afskrifa hann sem
tónlist, t.d þegar maður er að spyrjast fyrir
um með spilamennsku á opinberum stöð-
um. Þetta finnst mér sem jassleikara að
sjálfsögðu ekki gott.“
En svona að lokum, langaði þig að
læra á eitthvað sérstakt hljóðfæri þegar
þú varst lítill?
„Mig langaði ofsalega til þess að læra á
saxófón þegar ég var lítill, en það varð
aldrei neitt úr því vegna þess að ég upp-
götvaði fíðluna í veikindunum sem ég
nefndi hér fyrr. Og síðan hef ég bara hald-
ið mig við hana og líkar bara vel.“
0
bandi á meðan er verið að skipuleggja út-
færslu verksins og hvernig það á að
hljóma.“
En svo við snúum okkur að hinum tón-
listarmanninum í þér ef svo má orða það,
jassaranum. Hefurðu haft mikinn áhuga
á jassi í gegnum tfðina ?
„Já, ég hef haft mikinn áhuga á jassi, en
ég hef ekki haft mikinn tíma til þess að
hlusta því vinnan hefur setið í fyrirrúmi.
En þegar ég hlusta á jass þá slappa ég mjög
mikið af og eiginlega hreinsa mig alveg.“
Eru einhverjir sérstakir menn sem þú
heldur mikið upp á?
„Mér finnst Miles Davis trompetleik-
ari alveg frábær listamaður. Einnig finnst
mér gítarleikarinn Pat Metheny mjög
góður og annar sem heitir Stanley Jordan.
Sá er alger snillingur, spilar eins og þriggja
manna hljómsveit. Eg sá hann á tónleik-
um í Kanada og það voru alveg stórkost-
legir tónleikar. Hann byrjaði bara á göt-
unni og hefur unnið sig svona upp. Af
þeim innlendu er Guðmundur Ingólfsson
fremstur meðal jafningja, hann er lista-
maður af Guðs náð, en ég held að hann sé
samt töluvert vanmetinn.“
Byrjaðirðu strax að spila jass á fullu
þegar þú komst hingað?
„Já, eiginlega. Það var bara svona jamm
Szymon Kuran ásamtyngstu dóttur sinni, Ónnu Kolfmnu 10 mánuða. Kuron ergiftur Guörúnu
Sigurðardóttur og eiga þau auk Önnu Símon Héðin 2 ára og Esther Taííu 12 ára.
(Mynd: Gunnar H. Arsælsson)
ÞJÓÐLÍF 53