Tímarit Máls og menningar - 01.03.1957, Page 18

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Eg vildi einnig feginn vera vitur.
I gömlum bókum slendur hvaS só vizka:
halda sér utan við þras heimsins og lila
hina stuttu stund án ótta.
Að komast af án ofbeldis,
að gjalda illt með góðu,
að uppfylla ekki óskir sínar heldur gleyma þeim
er einnig álitið vizka.
Allt þetta er mér ókleift:
Sannarlega lifi ég á myrkum tímum.
2.
Til borganna kom ég á óstjórnartímum,
þegar hungrið ríkti þar.
Til mannanna kom ég á uppreistartímum,
og ég reis upp með þeim.
Þannig leið mín tíð,
sem mér á jörðu gefin var.
Mat minn át ég milli tveggja bardaga.
Til svefns lagði ég mig meðal morðingja.
Astar leitaði ég án umhugsunar
og náttúruna sá ég án góðvildar.
Þannig leið mín tíð,
sem mér á jörðu gefin var.
Göturnar lágu út í ótræðið á minni tíð.
Mál mitt ofurseldi mig slátraranum.
Eg mátti mín ekki mikils. En þeir sem ríktu
hefðu setið í hægara sæti án mín, sú var mín von.
Þannig leið mín tíð,
sem mér á jörðu gefin var.
8