Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1982, Side 119

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1982, Side 119
List er það líka og vinna sinni vissi um fjölgun mannfólks og listgreina — að foreldrið kemur á undan baminu. Og maður skrifaði tómt bull útí bláinn og tómið um sjónvarpsframleiðslu sem í raun og sannleika var ekki til, náði þvi ekki einusinni að vera þriðja- flokks afþreying — en var þó að hreykja sér einsog hámenningarfyrirbæri. Þangaðtil maður nennti þessu ekki lengur og þagnaði. Og nú er altíeinu kallað á mig hingað á leiklistarþing. Til hvers í andskotanum þá? A ég að fara að endurtaka vitleysuna nú? Ég held varla. Jafnvel þó hugur minn væri enn jafn ringlaður mundi ég ekki nenna að sparka í liggjandi hræið af þessari sjónvarpstilraun sem endaði einsog til var stofnað með andlegu og peningalegu gjaldþroti. Almenningsálitið búið að segja sig úr vistinni og snýr sér nú að einkaframtakinu — væntanlega jafn banvænt og endranær. Kapalsjónvarp virðist nú eiga næsta faðmlag Almenningsálitsins — og verði því að góðu. Og velaðmerkja — ekki fæ ég betur séð og heyrt en flóttamannaliðið úr sjónvarpinu, gamla hlöðukálfastóðið, sé nú farið að skipuleggja nýtt ævintýri með þeim ráðuneytismönnum sem enn virðast halda að skipanir þeirra séu hinn eini sanni lífselexír nýrrar listgreinar. Mér heyrist vera fyrirlitningarhreimur í röddinni og mér sýnist formaður kvikmynda- sjóðsstjórnarinnar fitja uppá nefið þegar minnst er á að skapa dokú- mentarisma frjálst markaðssvigrúm hérlendis. Enn er mér heldur ekki ljóst á hverju byggist sú mikla hrifning af „kvikmyndavorinu íslenska". Enn hefur þar ekkert verið skapað sem marktækt sé fremuren í sjónvarpinu — enda þótt margt renni nú lipur- legar og bíótjaldið sé stærra en skjárinn. En það var nú heldur ekki umræðuefnið við þessa jarðarför. Væntan- lega haldiði annað begrafelsi þegar nýja ævintýrinu lýkur. Því einnig það tekur enda — nema yfirvöldin leyfi nú öllum kvikmyndum að vera með framvegis. Þá gæti farið að gerast önnur og sjálfstæðari saga. Þá hættu kannski að skiptast á tímabil einróma hrifningar og jarðarfarir andvana fæddra listgreina. Og þá mundi þjóðin líka þurfa að hætta að vera altaf svona andskoti sammála. 109
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.